Obsession

Chapter 5: The wedding

POP

Hindi ko alam kung saang lupalop ko nakuhang pumayag sa kasalan na ito. Ewan ko ba. Siguro dahil sa mahal ko si Chester kaya nangyari na pumayag ako. Pero kung tutuusin ay sobrang bilis ng mga pangyayari.

After ng pag-uusap sa restaurant...agad na ipinaayos ang kasalan namin ni Chester, siyempre pabor siya sa kasal dahil mahal niya ako.

Eto na ako ngayon...inaayusan ng mga baklang make-up artist. Sabi nila, maganda raw ako at hindi na kailangan ayusan, pero bakit inaayusan padin nila ako? May point naman ako diba?

"Ay, ang beautipul mo nemen beh!" pagpuri sakin ng baklitang nagmake-up sakin.

"Thanks, you too" I said.

"Ay charot naman!"

Sa totoo lang, nanghihinayang ako kung bakit madaming lalaki ang nagiging..binabae. Mas nakakapanghinayang pa yung...gwapo yung lalaki tapos..pusong babae pala. Diba nakakasayang?! Isa na dun ay itong baklush na nagmemake-up sakin, ang puti puti niya at ang ganda ng mata. Matangkad din siya kung tutuusin at...mukhang malambot ang mga hibla ng buhok ni--aish! Bakit ko ba iniisip ang mga gantong bagay, ehh ikakasal na nga ako diba?!

"So ganun, siya maganda, tas ako hindi?" Reklamo naman nitong hair stylist ko. Aba't, humuhirit ang mga ito ah?

"Ofcourse you're pretty like hi--I mean her" sabi ko sa hair stylist ko.

"Ay enebe, selemet" I replied a smile.

Ipinagpatuloy na nila ang pag-aayos saakin ng biglang pumasok si dad sa kwarto ko. He smiled and walked towards me. Itinigil muna ng mga nag-aayos saakin ang pagmemake-up at pag-aayos para mabigyan kami ng time ni dad na mag-usap.

"Thank you" dad smiled at my artists, the two of them giggled and went out of the room para mabigyan kami ng privacy.

"Anak, you don't know how beautiful you are right now. Kahit hindi ka pa nila tapos ayusan ay napakaganda mo parin. Magkasing ganda talaga kayo ng mommy mo. How I wish na sana ay matagal ko ng isinakatuparan ang pagmerge ng kumpanya natin at ng mga Villarama para andito ang mommy mo sa araw ng kasal mo anak." Dad exclaimed.

True. Ang sabi niya, iyon daw ang dahilan ng kasal, kaya minamadali na ay dahil sa pagmemerge ng kumpanya namin ni Chester. Wala namang problema saakin iyon lalo pa at mahal namin ni Chester ang isa't-isa kahit na hindi pa man kami gaanong katagal na magkarelasyon. Pero totoong nabibilisan ako sa mga pangyayari.

"It's okay dad. I understand. Wala namang kaso iyon sakin dahil mahal namin ni Chestet ang isa't-isa." Nakangiting saad ko.

"I'm really happy na tanggap mo ang desisyon ko anak. And also, I wanted to give you this" he said before he got something out of his pocket. It is a long small box, and I remember what's in it.

"M-mom's necklace" I stuttered. I'm about to cry so I sighed deeply to stop myself from crying.

"Your mom had a dream of you wearing this necklace of hers on your wedding. I wish she's here though. I w-wish she's here on your wedding." Dad uttered slowly. I know he's having a hard time remembering mom. I know he's still hurting.

"Dad..." I smiled, and so does he. He put on the necklace on my neck and...it's a product of perfection. It did suit me well.

"Thank you dad." I told him.

"Your always welcome. Now, let's get you done. " Tinawag niya ang dalawang baklita at sinabihan na tapusin na ang pag-aayos saakin.

Mabilis na natapos ang pag-aayos saakin. Oras na para suotin ko ang aking wedding gown. Ball gown cut eto kaya malaya akong makakagalaw. Off-shoulders din ang style niya at maganda ang neckline.