Obsession

Chapter 3- She's gone.

POP

   Masaya ako sa mga nakalipas na araw. Maayos ang relasyon namin ni Chester, at ngayon ang araw na ipapakilala ko si Chester kina dad dahil ngayon din ang araw na darating si mom.

   Hanggang ngayon, palaisipan parin saakin ang sulat na natanggap ko sa locker room. Kanino galing iyon? Hindi kaya kay....Aish! Sigurado akong hindi niya iyon gagawin. Alam kong gusto niya ako pero hindi naman siguro hahantong sa puntong matatawag siyang obsessed diba?

   Sa ngayon, kakalimutan ko muna iyun. Kailangan kong maghanda dahil may pasok pa ako. Mamaya ay magaganap ang isang importanteng pangyayari sa buhay ko. Ayoko naman ilihim sa pamilya ko na maykasintahan ako.

   Simpleng damit lang ang sinuot ko. Hindi naman uso ang mag-uniform sa Treywen Acad. eh. Bagpulbos lang ako at lipbalm. Hindi ako sanay na naglalagay lagi ng make-up. Masyadong makati! Ang init sa mukha at lalong mapapadali ang pagkakaron ko ng pangmatandang skin. Maluluto ang balat ko at hindi ko gustong mangyari iyun.

  "Pop may bisita ka" Bahgya akong napatigil sa pag-aayos dahil sa sinabi ni kuya habang sinisilip ako mula sa likod ng pintuan ko. Oy hindi manyak si kuya ha. So ayun, ipinagpatuloy ko ang mag-aayos ko, this time sa buhok naman.

  "Sino?" Sino naman kaya ang bisita ko? Konti lang naman amg kaibigan ko.

  "Chester daw ang pangalan." Matamlay na sagot niya. Chester?! Edi ibig sabihin alam ba nila na boyfriend ko si Ches?

  " Chester? May sinabi na ba siya sainyo tungkol samin?" Kabadong tanong ko. Gusto ko kasi ako ang magsabi kina kuya eh.

  "Wala pa naman. May kailangan ka bang sabihin saamin? Hindi naman sa pinagdududahan kita, pero may pakiramdam ako na may namamagitan sainyo. Sagutin mo nga ako, boyfriend mo ba ang lalaking iyon ha?" Tanong niya habang nakakunot ang noo. Parang may bahid na inis.

   Nako po. Patay ako nito. Mapapa-aga ata ang pagtatapat ko. No choice naman eh. Malalaman lang din niya.

  "Ih...kuya…kasi..ano eh! Pano ba toh?" I started fidgeting and now lalong napakunot ang noo niya.

"Just answer me. Yes or no?" Madiin niyang tanong at tuluyan na siyang nakapasok sa kwarto ko.

  Wala akong nagawa kundi ang tumango at mag-iwas ng tingi. Lumalit sakin si kuya at niyakap ako. Wow. I didn't see that one coming.

   "Kailan mo ba balak sabihin kina papa?" Seryosong tanong niya habang yakap yakap padin ako.

  "Mamaya sana kapag andito na si mama"

  I heard him sighed then nod. "Sige, sunod kana sa baba" he then left.

  Wala akong choice kundi ang ipakilala si Chester kay Dad. Now, si mom nalang ang nag-iisang hindi ko pa maipapakilala ki Chester.

   "Dad mauna na kami"  paalam ko dahil malelate na kami.

   "Kumain muna kayo"

   " Huwag na po. Malelate na kasi kami."

   "Ha? Edi magbaon na---Hey wait anak!"

    "Sa school na lang kami kakain dad bye po!!"

    "Bye dad!" Paalam din ni Chester.

    "Anong dad iyang sinasa--"

     "Chestet tara na!!!" Sabi ko at dali daling hinatak si Chester palabas ng bahay. Panigurado kasing mapapahaba nanaman ang usapan.

   Sumakay na kami sa kotse ni Chestet at pinaharurot na niya iyon papuntang school. "Hoy Chester, anong dad-dad iyang naririnig ko ha?" Taas kilay kong tanong,

   "Dun din naman punta noon eh" then he smirked. Ganon ha?

  "Eh di break na tayo."

  "Ah..oka--what?!"

  "Dun din naman ang punta noon eh." Sabi ko. Lol. Ang sarap mang-asar ngayon! ^_^

  "Orchid baby naman eh!" He retorded. Bleh. Nauna na akong bumaba ng kotse niya dahil andito na kami sa school.

  "Wait. Orchid baby! Ihahatid kita sa first class mo" pero hindi ko siya nilingon.

  "Gusto mo mag-ice cream mamaya?libre ko" still hindi ko siya nilingon.

  "Baby naman eh. Pansinin mo na ako" pagsusumao niya. Neh. Ayoko.

   "Sige ka, paghindi ka lumingon, magbebreak tayo." As if naman na kaya niya -,-

   "Haist. Alam mo talaga na hindi ko kayang gawin" O diba? Siya mismo ang sumuko.  

  "Orchid sige na please?" Oh fine fine. Hindi ko na siya matiis eh! 

"Haist. Halika na dito. " sabi ko at tumigil sa paglalakad. Agad naman siyang lumapit.

  "Yes baby?" Nakapuppy eyes pa ang gwapo. Lol.

  "Tara na nga. Malelate na ako eh" I said sweetly. He smiled widely.

   "Hmm"he moaned while nodding.

 

   "So, what are you planning to do sa pagpapakilala sakin sa mama mo?" He asked ad we walk our way to my first class.

  "I don't know. I'll just think of a way when I get there" I said plainly. Well, I feel nervous right now for a very unknown reason.

  "Do you think she'll like me?" He asked with a worried expression written on his face.

  "I'm sure she'll love you. Botong-boto iyon sayo remember?" Kilala na kasi siya na mom and mom likes her so I'm conpetent that mom will surely love him for me.

  "I hope so" he answered and he sighed heavily. What's wrong?

 

  "Hey, is something wrong?"

  "Neh. I'm fine, its just that I'm worried about something I don't know." so that's why!

  "Me too" I replied. Its true, I'm feeling this weird stuff upto now.

  What is it? Before I knew it, we were already at the entrance of my first class' door but there's someone there, and its my brother.

   He flashed a sad emotion in his eyes and there, I felt again the weird worried thing.

   "Ph-phoenix..." he called.

  "Is..I-is there a problem?" I asked. He sighed deeply before answering me--

  "She' gone. M-mom's gone...forever" he said before a tear escaped in my eye.

  "W-what?"

--------------

wih!! Belated happy birthday to me!! Hahh ayan treat ko sainyo!! Sana nagustuhan niyo, sensya na sa late ud!,

Don't forge  to:

LIKE

COMMENT

AND ALWAYS SMILE ^_^