WattpadFantasyTR Doğaüstü Geçidi okuma listesinde!
Balin,yıllarca bir çok olağanüstü canlı ve insanın huzurla yaşadığı bir kasabaydı.Ta ki vampirlerin de atası olduğuna inanılan İgnis'ler üstün ırk olduğunu söyleyip insanları köle olarak kullanmak i...
Lütfen satır arası yorumlarınızı ve oylarınızı atmayı unutmayın keyifli okumalar💗
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Seni bekleyeceğim benim güzel kızım..."
"Anne!" Gözlerim açıldı ancak karanlık artık yoktu tıpkı annemin olmadığı gibi. Ben yine buradaydım Hale'nin odasında.
Ben buradaydım ama annem yine yoktu. Ancak hissediyordum çok yakında annemde burada olacaktı. Ondan daha fazla ayrı kalmayacaktım.
"Hera uyandın mı?" Arkamdan duyduğum uykulu sesle başımı arkaya çevirdim. "Hmm uyandım." dedim aynı uykulu sesle. Saat erken olmalıydı yine de bu saatten sonra uyuyabileceğimi sanmıyordum. Yüksek ihtimalle Hale uyumaya devam edecekti, onu tanıdığım kadarıyla uykusuna çok düşkün bir kızdı.
Kısa sürede düzene giren nefesleriyle uykuya geri daldığını anlamak zor olmadı. Gözlerimi kapatıp uyumayı denedim ancak ne kadar uğraşırsam uğraşayım bir işe yaramıyordu. Uykudan bir kere uyandım mı bir daha uyuyamayan türden olanlardandım, bu da çocukluktan kalma bir alışkanlıktı.
Yataktan Hale'yi uyandırmamaya dikkat ederek kalktım. Üzerindeki örtüyü düzelttikten sonra çıplak ayaklarımı yerdeki terliklerin içine sokarak parmak ucunda kapıya yürüdüm, aynı dikkatle sessiz olmaya çalışarak kapıyı açıp odadan çıktım. Merdivenleri inip aşşağı kata geldiğimde şömineden gelen seslerle kaşlarım çatıldı. Balay nene bu saatte uyanmış mıydı? Halbuki ben onun saat sekiz civarlarında uyandığını düşünüyordum, saat daha yedi bile olmamıştı.
Oturma odasına gelip de içeriyi boş bulduğumda yüzümde şaşkın bir ifade oluştu. Şömine yanıyordu ancak içerde kimse yoktu, şöminenin kendi kendine yandığını düşünmüyordum ama yanan odunlar tazeydi.
Koltuğun üzerindeki ince örtüyü alarak şöminenin karşısına oturdum. Örtüyü omuzlarımın üstünden vücuduma sararken sıcak yüzümü işgal ediyordu. Soğuktan beyazlaşmış ve buz gibi olmuş ellerim yavaş yavaş ısınırken gözlerimi kapattım ve sıcağın gevşettiği vücudumun rahatlamasına izin verdim. Sıcak vücudumda büyük bir rahatlama etkisi bırakırken dudaklarımda ufak bir tebessüm oluştu.
Halamın evinde soba vardı, ben küçükken eniştem orada kestane pişirir ve bize verirdi. Halam ve eniştemin ne kadar çok istesede hiç çocuğu olmamıştı. Yiğeni sandığı ben ve Nesli'yi hiç olmamış çocuklarının yerine koymuş her şeye rağmen sevgiyle büyümemizi sağlamışlardı, bu yüzden onlara minnettardım. Onları ignislerin eline bırakamazdım, ne kadar kötü insanlar olsada hiç kimse köle muammelesini haketmezdi. Özellikle sevdiğim, değer verdiğim insanların bu hale düşmesine izin veremezdim.
