Keyifli okumalar diler.. Bol bol yorum isterim. 😊
...☕...
Alnında hissettiği el ile gözlerini aralamış, Devran'ı görmesiyle sırtını dikleştirip toparlanmıştı.
"Niye geldin?"
"Seni hastaneye götürmeye."
"Gitmeyeceğim."
"Ezher itiraz edip durma artık. Kürtaj olmak zorundasın."
"Hayır."
"Yapma böyle."
"Bebeğimi kaybetmek istemiyorum."
"Yaşamıyor Ezher. Doktor kalbinin atmadığını söyledi."
"Yanılıyor."
"Geceden beri dilimde tüy bitti."
Genç adam elini alnına atıp derin bir nefes alırken Ezher midesinin bulanması ile banyoya koşmuştu. Midesinde hiç bir şey kalmamış, buda yetmezmiş gibi sancısı git gide artmıştı. Kendini zar zor toparlayıp banyonun kapısını açtı. Karşısında kocasını bulurken gözlerini devirerek yatağa ilerledi.
"Ezher.."
"Gitmeyeceğim."
Aldığı nefesi sıkıntı ile vererek odadan çıkmış, on dakika sonrada yanında babası ile geri dönmüştü. Elinden geleni yapmış, son çare olarak babasına haber vermek zorunda kalmıştı. Kanaması olduğu için hastaneye gitmişler, doktor bebeğin kalp atışının duyulmadığını söylemişti. Bunu duyan Ezher öfkelenerek apar topar çıkmıştı hastaneden. Devran buna engel olamamış, tekrar götürmek içinde ikna edememişti.
"Ezher."
Babasının sesini duyması ile gözlerini kapıdan tarafa çevirerek uzandığı yerden kalkmıştı. Bir ara gözleri kocasına kaysada bu kısa sürdü. Babası kendisine yaklaşıp elini omzuna atarken eklemişti.
"Hastaneye gidiyoruz."
"Baba.."
İtiraz etmek için araladığı dudakları gözlerinin kararması ile susarken yere düşmekten kendisini babası kurtarmıştı. Hemen ardından da Devran yaklaşıp kucağına aldığı gibi arabaya taşımıştı.
O günden sonra Ezher için günler oldukça zor geçmiş ve olanları sindirememişti. Kürtaj olmuş olmasına ama bebeğini kaybetmiş olmayı kaldıramamıştı. İki hafta geçmiş olmasına rağmen kendini bir türlü toparlayamamış, hayattan kopuk yaşamaya devam etmişti.
Günleri uyuyarak ve düşünerek geçiriyor, yemek yemeyi reddediyordu. Yine akşam olmuş, Devran işten çıktığı gibi soluğu karısının yanında almıştı.
Odaya girdiği gibi uyuyan karısına yaklaşıp saçlarını okşadı ve üzerini değiştirip yanına uzandı.
Bir süre sonra aralanan gözler kendisini bulurken tebessüm ederek doğrulmuştu.
"Birtanem.."
"Zümra."
"Uyuyor."
"Saat kaç?"
"Gece yarısı oldu."
Gözlerini tekrar kapatıp uyuyacağı sırada Devran elini yanağına atmıştı.
"Yemek yemelisin."
"İstemiyorum."
"Olmaz. Çok bitkin görünüyorsun."
"Bana katlanmak zorunda değilsin Devran."
"İnsan sevdiğine katlanmaz."
"..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYIP BİR YER (Tamamlandı)
Ficção Geral"Yüreğin başka türlü sönmez Ezher." "Peki ama.." "Aması yok. O kayıp yerden çıkmalısın. Hiç bir insan kayıp bir yerde yaşamamalı." "Nasıl çıkacağım?" "Zamanla ... Acılarında kaybolmuş bir yürek, kendisini bulabilecek mi? Ait olduğu yerde kalabilecek...
