One shots & Two boys

Midnight Kiss II

Al snel komt het concert dichterbij, maar gelukkig word ik goed begeleid door de band.

Moos helpt me met de juiste akkoorden, Merylin helpt me tegen de stress en Castor ... Castor helpt me om het juiste ritme te vinden en laat me niet verloren lopen in de muziek.

Iets wat ik ook bij hem doe als ik Moos' woorden moet geloven.

Het is nog een uurtje voor het concert waar ze me ook officieel gaan voorstellen aan de fans. Ik hoop maar dat ze me even leuk vinden als ze dat met de vorige deden.

Er gaan waarschijnlijk wel fans zijn die afgehaakt zijn nadat de vorige gitarist is gestopt, de originele band niet meer bestaat, maar ik hoop ook dat er nieuwe fans bijkomen.

'Je weer dat je leven hierna voor goed veranderd eh,' zegt Timor die me in de backstage mocht bezoeken.

'Dat weet ik,' zeg ik en ik wandel opnieuw van de linkerkant van de kamer naar de rechter. 'Ik kan niet geloven dat ik zo het podium op ga als echte gitarist.'

'Wel,' zegt hij en hij staat recht, neemt mijn schouders vast. 'Geloof het maar. Je hebt dit verdient.'

Ik glimlach klein en trek hem tegen me aan.

'Dankje,' fluister ik en op dat moment komt er iemand de kamer binnen waardoor ik Timor langzaam loslaat.

'Stoor ik?' vraagt Castor en ik frons een beetje wanneer ik zijn verveelde blik opmerk.

'Nee,' zeg ik. 'Moeten we zo op?'

'Ja, dus rond het snel af,' zegt hij waarna hij de kamer verlaat en de deur iets te luid achter zich dichtdoet.

'Wel, die vind je leuk,' zegt Timor en ik draai me naar hem om met grote ogen.

'Wat?' vraag ik verward. 'Ik denk eerder dat je bedoelt dat hij me niet kan uitstaan.'

'Nee, ik denk wel degelijk dat hij je leuk vindt,' zegt hij.

'Ik besluit om het laatste stuk van ons gesprek te negeren,' zeg ik en hij rolt lachend met zijn ogen.

'Prima, maar zeg niet dat ik geen gelijk heb gehad wanneer jullie samen zijn,' zegt hij en hij wandelt naar de deur.

'Wie heeft gezegd dat ik hem leuk vind?' vraag ik voordat hij de kamer uit kan gaan.

Hij trekt een wenkbrauw op en laat me dan alleen.

~~~

Het gesprek schud ik van me af door me volledig in de muziek te storten. Castor en ik spelen op elkaar in, maar volgen ook de andere wanneer we een wending maken.

Het laatste liedje dat we spelen heet Midnight Kiss en ik kan mijn ogen niet van hem afhouden wanneer hij zijn ziel eruit zingt voor het publiek.

De mensen worden rustig van het lied, misschien zelfs wel triest omdat de tekst hartverscheurend is, maar ook omdat dit het einde van het concert betekent.

Ook ik voel het verlies, maar wanneer de brug van het nummer alle energie uit ieder lichaam dat hier aanwezig is trekt, wanneer Castor naar me toebuigt wanneer hij zijn solo speelt, wanneer ons oogcontact even sterk is als de muziek, geniet ik van het einde.

Het lied eindigt. Castor en ik staan tegenover elkaar, kijken elkaar aan alsof we elkaar niet meer zien wanneer de lichten straks uitgaan en opnieuw aangaan.

De concertzaal wordt donker wanneer Merylin de laatste noten speelt en vervolgens krijgen we een overdovend applaus.

Maar alles vervaagt wanneer ik Castors adem op mijn wang voel, wanneer ik zijn vingers in mijn nek voel, wanneer hij me naar zich toetrekt.