Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız 😉
"Küçük prens ekledi:Ama gözler kör.Yüreğiyle bakmalı insan."
___
-3 Aralık-
Elhamdülillah, bugün vizelerimiz başlıyor.Firdevs ile beraber güvenlikten geçip bizim mekana kantine doğru adımlıyorduk sohbet ede ede.
"Yaaaaa,Zişan Eslem ben biraz tedirginim..Hatta ne birazı!Ben çok tedirginim.."
Sağlam elimi koluna dolayıp,emin adımlar atmaya çalışıyordum.Bir daha düşerim mazallah.
"Şimdi benim teyzem.Sen sınava çalıştın mı?"Başını sallıyor mahzun bir ifadeyle.
"Peki,bundan sonra sadece tevekkül etmek gerek.Biz elimizden geleni yaptık.Gerisi Takdiri İlahi."
Başını kaldırdığı zaman yüzündeki mahzun ifadenin yerini güçlü bir ifade aldığını gördüm."Haklısın, çalıştık ettik.Gerisini Allah'a bırakalım.Teşekkür ederim hatırlattığın için."
Göz kırpıp tekrar önüme dönüyorum.Hala kolum alçıda.Birkaç hafta sonra çıkaracaklarını söylemişti doktor bey.
Kantine girdiğimiz zaman gözlerim O'nu buluyor anında.Kaç gündür onu düşünüyordun bilmiyoruz sanki!
Cam kenarında bir masada oturmuş, gözleri kapalıydı bir şeyler mırıldanıyordu.Önündeki de neydi?Firdevs ile beraber kantin sırasına ilerlerken Ömer'in önündeki kitabın Kur'an-ı Kerim olduğunu anlıyorum.
Kur'an-ı Kerim..
"Zişan Eslem."
Allah'ın güzel kelamını okuyor..
"Zişan Eslem!"
Gözleri kapalı.. Hafız mı olacak..?
Sakin ol yüreğim.Tut o çırpınan kuşları nazik kanatlarından.Bırakma daha..
"Zişan Eslem!"
"Hı..?"
Başımı Firdevs'e çevirdiğimde kaşları çatık bana bakıyordu.Elindeki bardağı elime tutuşturup alçılı kolumdan çekiştirmeye başladı.
"Firdevs dursana kızım."
Boş bir masaya geldiğimizde omuzlarımdan baskı uygulayıp sandalyeye oturttu ve karşıma geçti.Gözlerimi kaçırıyorum utançtan.Vücudumdaki bütün kan, yanaklarıma hücum ediyor.Masanın üstüne koyduğum elimi tutuyor şefkatle.
"Oyy benim canım."
Daha çok utanıp başımı eğiyorum.Ben,ben ilk kez böyle duyguyla karşı karşıya geldim.Ne yapmalı,ne etmeli bilmiyorum.Sessizce çantamdan ders notlarını çıkarıp masaya bıraktım.Azıcık tekrar edek dimi ama...
Beynim error verince sırtımı dikleştirip ciğerlerime derin bir nefes çektim.Kambur oldum sanırım.Gözlerim aynı yerde Ömer'i bulamayınca telaşa kapılıp gözlerimle kantini talan ediyorum.Ayy Zişan Eslem, bıktık bıktık.Bir bırak çocuğu.Ne yaptım ki!Hah!
Kantinden çıkıp amfiye doğru ilerliyoruz. Ayetel Kürsi okuyup Rabb'imden zihin açıklığı kolaylık diledim...
"Zişan Eslem,hoca beni büte bırakır demedi deme."
Firdevs'in aksine benimki güzel geçmişti."Hayırlısı teyzecim."
Olm, çocuğun kitabını vermicek misin? Doğru kitap hala bende.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmanım'ın Yarısı
ДуховныеAnladım.. Anladım ki; Senin başındaki takke, Diz çöktüğün seccade, Allah'ın güzel kelamını, Tek tek okurken sessizlikle.. Yanağında sıra sıra dizilmiş, Yıldız tanelerine.. Aşk dedim Azizim!. Aşk; Sevdiğini duasında barındırmaktı.. ...
