hoofdstuk Ⅴ

599 15 1
                                    

dinsdag avond

Wanneer ik mijn pasje scan om uit het gebouw te kunnen zie ik hem door de grote glazen schuifpui al staan. 

Ik loop naar buiten en sla mijn jas om me heen. Die jurk van Ellis was echt een bar slecht idee. 

Connor leunt tegen een van de palen waar je je fiets aan vast kunt maken en komt naar me toe wanneer hij me ziet. 

Hij lacht naar me. God, hoe doet ie' dat toch. Vriendelijk kijken, maar tegelijkertijd uitstralen 'ik ben beter dan jij'? 

Hij ziet er goed uit, dat kan zelfs ik niet ontkennen. Hij draagt een mooi driedelig pak en heeft zijn handen in de zakken van zijn pantalon gestoken. Zijn haar zit niet wild, maar ook niet strak naar achteren gekamd. Eigenlijk precies goed. En dat vind ik heel irritant. 

Ik loop voorzichtig de trappen van ons gebouw af, die hoge hakken waren ook al een bar slecht idee. Dit hele diner is een bar slecht idee. 

Als ik bij Connor aan kom heeft hij zijn handen nog steeds in zijn zakken en kijkt me met een scheve grijns loom aan. Blijkbaar ziet hij mijn gezicht, ik ben nog steeds een beetje overstuur door wat er net boven gebeurde. 

'Alles oké?' In zijn stem klinkt bezorgdheid door, het brengt me van mijn stuk. 

Ik knik. 'Gewoon wat gedoe met het zijn van een vrouw in een kantoor vol mannen.' Ik wrijf over mijn gezicht, onder mijn ogen door, en haal diep adem. 

'Wat bedoel je?' Nee, hij mag niet aardig zijn. Als hij aardig begint te doen kan ik hem niet meer gebruiken om partner te worden. 

'Gewoon,' houd ik de boot af. 'Opmerking over mijn borsten.' Ik weet niet waarom ik dit aan hem vertel. Ik wil het gewoon vertellen. Verdomme, wat stom dat ik me tot hem aangetrokken voel. 'Gebeurd wel vaker,' zeg ik, om het gesprek af te ronden. 

Maar Connor is blijkbaar niet van plan om dit te laten gaan. 'Wie?' 

Ik schud mijn hoofd. 'Het is niks, oké.' Waarom doet ie' zo lief? Dat hoort niet bij het beeld dat ik van hem heb. 

'Het is wel degelijk iets als een vrouw er zo van slag door raakt.' 

Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Dit had niks te maken met mij als persoon, hij wil zich gewoon voordoen als de eeuwige redden van vrouwen. 'Luister, gewoon jongens van mijn afdeling. En ik hoef niet gered te worden. Ik kan dit prima zelf.' 

Connor kijkt voor zich uit, hij buigt een keer zijn hand in een vuist en dan weer uit. Dit doet hij een paar keer, alsof hij moet afkoelen. 

'Nemen we een taxi, of wat?' Probeer ik, om het gesprek ergens anders op te brengen. Voor het gebouw staan alleen maar hele dure auto's van de partners en hogere advocaten. Die kunnen beginnende medewerkers als Connor en ik echt niet betalen-

'Nee, we gaan met mijn auto.' Hij haalt een sleutel uit zijn zak en klikt op het knopje. De auto recht voor ons - een duur uitziende Porsche - licht op. 

Wat? Hoe kan hij in godsnaam zo'n ding betalen? En dan schiet het me te binnen. 'Van je rijke pappie zeker?' Treiterig laat ik mijn vinger over de bovenkant van de wagen glijden. 

Connors gezicht verstrakt. 'Deze auto heb ik helemaal zelf betaald.' Op een of andere manier lijkt hij oprecht gekwetst. En ik voel me daar een beetje schuldig over. 

Ik probeer vriendelijk naar hem te glimlachen.  

Connor maakt het portier van de passagiersstoel open en kijkt me vragend aan. Ik leg mijn hand op de bovenkant van het portier en glimlach. 'Dat kan ik prima zelf.' 

Connor houd zijn handen omhoog. 'Ook goed,' hij loopt om de auto in en trekt net zijn portier open als ik de mijn dichttrek. 

Hij schuift op de stoel en kijkt me vragend aan. 'Ga je je jas nog uitdoen of wat? Je gaat me toch niet zeggen dat je niks leuks in kast hebt hangen-'

Ik heb mijn jas uitgetrokken en het lijkt alsof hij zijn tong verloren is. 

'Je hebt echt iets leuks aangetrokken.' Heel even vind ik het vervelend dat hij daar zo verbaast over is. Maar dan zie ik de blik in zijn ogen. 

'Er zit een beetje kwijl hier.' Ik wijs naar mijn eigen mondhoek. 

Opgelaten start Connor de auto en draait de weg op, waarbij hij bijna tegen een andere auto aan rijd. Ik lach. Omdat hij bijna tegen een auto aanreed én omdat ik het wel leuk vind dat ik dat effect op hem heb. 

Heel veel liefs xxx

Alles Wat We Lief Hebben ✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu