My Bestfriend's Handsome Boyfriend

Chapter 17

Ένιωσα την καυτή ανάσα του να χτυπάει το πρωσοπο μου. Την στιγμή που με φίλησε ένιωσα σαν να με φιλάει ένας διαφορετικός Taehyung. Το φιλί του ήταν περίεργο αλλά με την καλή έννοια. Ποτέ δεν με είχε κάνει το φιλί του να νιώσω έτσι, μου θύμιζε περισσότερο το φιλί που ανταλλάξαμε εγώ και ο Jungkook αλλά παρόλα αυτά ανταπέδωσα και εγώ διακριτικά.

Άνοιξα ελάχιστα τα μάτια μου για να τον δω λίγο αλλά στην θέση του ήταν ο Jungkook

Αλλά γιατί;

Έβλεπα μια λάμψη στα μάτια του και όχι δεν ήταν από τα φώτα της σκηνής αλλά από κάτι άλλο. Μου χαμογέλασε στην αρχή με έναν γλυκό τρόπο αλλά κατόπιν έγινε περισσότερο σας smirking. Ήταν σαν να μου λέει μέσα από τα μάτια του "Εμείς δεν τελειώσαμε εδώ." Βέβαια χάρηκα από την μία αλλά από την άλλη μου ξανά ήρθε στο μυαλό μου τα εξής ερωτήματα. "Που είναι ο Tahyung; Γιατί δεν εμφανίστηκε; Είναι καλά; Μήπως έγινε κάτι; Μήπως όταν μάθει αυτό που έγινε θα θυμώσει;" Όλες αυτές οι σκέψεις με έκαναν να αγχώνομαι και να ανησυχώ ακόμη περισσότερο για αυτόν.

Συμπεριφερθηκα νορμάλ ώστε να μην καταλάβει κανείς τίποτα αλλά για κάποιο λόγο έβραζα από θυμό μέσα μου. Ένιωθα ότι το αίμα μου είχε ανέβει στο κεφάλι και αυτό το χαμογελακι του Jungkook τι ήταν; Τι συμαινε;

Αφού κατεβήκαμε από την σκηνή και όλοι μας έδωσαν τα συγχαρητήρια τους τράβηξα τον Jungkook από τον καρπό του και οδήγησα προς τις κοριτσίστικες τουαλέτες.

Y/n-  Aishhhhhh γιατί έπαιξες εσύ στην θέση του Taehyung; Και γιατί έκανες το φιλί τόσο παθιασμένο, δεν θα μπορούσες να προσποιηθεις;

Jungkook- Πρώτον το φιλί ήταν παθιασμένο επειδή μου αρέσεις οκ; Δεν μπορώ να προσποηθω αφού είδη μου αρέσεις και δεύτερον ο Taehyung είναι στο νοσοκομείο με την Sia επειδή του πονούσε το κεφάλι με συνέπεια να ανεβάσει πυρετό. Από το πρωί έτσι ήταν έτσι και αλλιώς η κολλητή σου είναι εκεί όποτε θα είναι καλά.

Y/n- Και το λες τόσο άνετα; Πρέπει να πάω να τον δω (είπα αφού άρχιζα να κλαίω έντονα, τα μάγουλα μου είχαν γεμίσει με δάκρυα που κάνεις δεν θα μπορούσε να τα σταματήσει *τα δάκρυα εννοώ*).

Jungkook- Έλα ρε μην κλαίς ξέρεις ότι δεν μπορώ να σε βλέπω να κλαίς. Έλα εδώ. (Μου είπε λυπημένα αφού άνοιξε τα γυμνασμενα χέρια του για να με πάρει αγκαλιά. Ένιωθα τόσο ασφαλής όταν ήμουν μαζί του. Ήθελα να τον αγκαλιάσω για πάντα άσε που η μυρωδιά του ήταν υπέροχη).