The End

120 10 7
                                    

Αχχχ η φωνή του ήταν σαν μια μελωδία στα αυτιά μου. Αφού με ξανά κοίταξε πονηρά με φίλησε απαλά, εγώ και βέβαια ανταπέδωσα. Το φιλί ήταν γεμάτο αγάπη αλλά στην συνέχεια για να το κάνει πιο παθιασμένο τύλιξε το άλλο του χέρι γύρο από την μέση μου σφιχτά μηδενίζοντας τελείως την απόσταση μεταξύ μας με συνέπεια τα σώματα μας να ακουμπιουνται μεταξύ τους. Το φιλί γινόταν ακόμη πιο άγριο δεν ήθελα να σταματήσει αλλά έπρεπε για να πάρουμε ανάσες. Παρόλο που μπορεί να ακουστεί περίεργο ήμασταν ιδρωμένοι από το φιλί που ανταλλάξαμε. Ήταν πολύ hot οι σταγόνες από τα ιδρωμενα του μαλλιά να πέφτουν στο πρόσωπο του.

Ξαφνικά βγήκα από τις σκέψεις μου διότι άκουσα έναν μεγάλο ήχο από ένα όχημα. Γυρνάω πίσω και τι βλέπω... Ένα μεγάλο φορτηγό να είναι έτοιμο να μας χτυπήσει. Εγώ φώναξα απότομα:

Y/n- JUNGKOOOOOOOOOOOOK


Ξαφνικά ξυπνάω και το μόνο που βλέπω είναι φώτα. Πέρασαν δύο λεπτά μέχρι να αποκτήσω την πλήρης όραση για να καταλάβω ότι βρίσκομαι. Βρισκόμουν σου νοσοκομείο.

Σηκώθηκα αμέσως μόλις θυμήθηκα το ατύχημα που έγινε. Αλλά πριν προλάβω να φύγω από το δωμάτιο μπήκαν τέσσερις γιατροί μαζί με την μαμά μου να με κοιτάνε σοκαρισμένοι.

Με πλησίασε η μαμά μου και με αγκάλιασε κλαίγοντας, την αγκάλιασα και εγώ. Αλλά δεν ήθελα να χάσω χρόνο το μόνο που επιθυμούσα ήταν να δω τον Jungkook για αυτό και ρώτησα την μαμά μου

Y/n- Που είναι ο Jungkook και γιατί είσαι στην Seul, σε άλλη πόλη δεν ήσουν;

ΜαμάY/n- Ποιός είναι αυτός γλυκιά μου και γιατί να ζω χωριά με εσένα;(μα κοίταξε περίεργα)

Y/n- Μαμά τι εννοείς ποιός είναι, είναι το αγόρι μου με αυτόν ήμουν όταν πήγε να μας χτυπήσει το φορτηγό.(απάντησα αγνώντας την δεύτερη της ερώτηση)

Μαμά Y/n- Y/n μου κάτσε να σου εξηγήσω(μου είπε στοργικά)

Και λοιπόν έτσι έκανα. Μόλις μου εξήγησε πλήρως όσον αφορά το τι έγινε άρχισα να κλαίω ασταμάτητα. Εγώ εδώ και 1 χρόνο ήμουν σε κόμμα και όλα αυτά δεν είχαν συνέβη ποτέ. Δηλαδή ποτέ δεν υπήρχε ο Jungkook όλα αυτά ήταν παιχνίδια του μυαλού μου. Δεν μπορούσα να κοιτάξω στα μάτια την αλήθεια πονούσε πολύ

Σιγά σιγά άρχισα να θυμάμαι την ζωή μου, την κανονική μου ζωή που είναι βαρετή. Πως η Sia είναι η κολλητή μου και ότι το αγόρι της είναι ο Taehyung.

Μετά από έναν μήνα

Μετά από αυτό που έγινε δεν ήμουν και πολύ καλά, καθόμουν όλη μέρα κάθε μέρα για διάστημα ενός μήνα στο δωμάτιο μου, τα μόνα όντα που με περιτριγύριζαν ήταν οι τέσσερις τοίχοι. Αλλά τώρα αυτές τις μέρες άρχισα να βγαίνω έξω για βόλτα μαζί με την κολλητή μου, όμως η χλομη βαρεμενη έκφραση δεν ξεφαφε από το πρόσωπο μου ώσπου που μία μέρα η Sia μου πρότεινε κάτι.

Sia- Άκου θα έρθει ο κολλητός του Taehyung θα έρθει από την Ιταλία Για να μείνει μόνιμα εδω. Είναι Κορεάτης αλλά ζούσε στην Ιταλία λόγω των γονιών του. Σε αυτό το θέλω να καταλήξω είναι πως θα έρθεις και εσύ μπορεί και να σου αρέσει, ποτέ δεν ξέρεις.

Y/n- Δεν έχω χρόνο για τέτοια άσε που δεν είμαι και στην καλύτερη φάση της ζωής μου ( ήξερε για τι πράγμα μιλούσα, για το κόμμα όμως η μαμά μου δεν της είπε τίποτα για τον Jungkook ούτε σε κανέναν άλλον όπως και εγώ, απλώς το κρατούσα μέσα μου).

Sia- Ελαααααα σε παρακαλώ σου υπόσχομαι πως θα διασκεδάσεις με τον κολλητό του, δεν έχεις και τίποτα να χάσεις.

Y/n-  Τώρα που το σκέφτομαι έχεις δίκιο, αν είναι θα έρθω. (Είπα με λόγο χαμόγελο, είχα καιρό να χαμογελάσω).

Στην καφετέρια (μετά από δύο ώρες):

Μόλις φτάσαμε (εγώ και η Sia επειδή ο Taehyung είπε πως θα μας περίμενε με τον κολλητό του εκεί) στην καφετέρια όπου έπρεπε να συναντηθούμε είδαμε τον Taehyung να μας κάνει νόημα με τα χέρια του για να πάμε εκεί.

Η Sia έκατσε δίπλα του μια και είναι το αγόρι της και εγώ δίπλα στον κολλητό του χωρίς να τον κοιτάξω επειδή το πρόσωπο του καλιπτωταν από το χέρι του αφού μιλούσε στο τηλέφωνο αλλά εγώ δεν ενοχλήθηκα να τον ξανά κοιτάξω. Όμως η φωνή του κάτι μου θυμίζε μου ήταν πολύ γνώριμη αλλά δεν έδωσα σημασία.

Αφού σταμάτησε να μιλάει απολογήθηκε αλλά πέταξα ένα ξερό "δεν πειράζει" χωρίς να το κοιτάξω αλλά μόλις είπε το όνομα του εκείνα κάγκελο.

???- Jungkook

Μόλις τον κοίταξα ήμουν σίγουρη πως ήταν αυτός το χαμόγελο του, τα μάτια του, τα μαλλιά του, η φωνή του, το όνομα του, όλα ήταν ίδια. Δεν έκλαψα επειδή δεν μου είχαν μείνει αλλά δάκρυα μιας και έκλαιγα κάθε μέρα για αυτό και του έδωσα το χέρι μου χαμογελώντας του

Y/n- Y/n, χαίρομαι

Τέλος

Ξέρω πως σας το χαλάω τώρα αλλά είπα αυτό να είναι το τέλος, αν βγάλω επόμενο βιβλίο θα είναι λογικά στα αγγλικά.

Συγγνώμη που άργησα τόσο να ανεβάσω και πάλι ευχαριστώ πάρα πολύ για το ενδιαφέρον σας και τα θετικά σας σχόλια είστε όλοι τέλειοι 💖💖💖!!!

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο. Ευχαριστώ όλους όσους διαβάζουν το βιβλίο μου 🥰 σημαίνει πολλά για εμένα. Αν θέλετε βάλτε αστεράκι ⭐ ή αφήστε σχόλιο. Τα ξανά λεμεεεε (σε άλλο βιβλίο) 👋✨💖😂 !!!

My Bestfriend's Handsome Boyfriend Where stories live. Discover now