For You... /KawaBoru

Sen Varsın Diye

"Seni bir kere görsem belki rahatlar içim.
Yıllar oldu görmedim, belki de biraz özledim."

Elimdeki kalemi bir kaç kez masaya vurdum ve sözleri ezberlemek istercesine mırıldanarak tekrar etmeye başladım.

"Nasıl bir sevdaysa ancak kalbimi dağladım." Aklımdan sözcükler hızla geçerken kalemle de arkada çalan besteye uygun ritim tutuyordum.

"Seni kaybedip ağladım
Üstümden sanki trenler geçti, yine el salladım." Sözcükleri kağıda geçirirken sırıtıyordum. Yazım iğrenç olsa bile sesim güzeldi. Tanrı işte, bir yerden alıp bir yerden veriyor.

"Belki sen varsın diye,
Belki duyarsın diye.
Beni anlarsın, soru sormazsın.
Ah, yetmedi mi be?" Diye mırıldanmaya devam ettim, cam şişeden biramı içerken. İlhamım sadece kafam ucundan güzelken böyle şairane bir şekilde akıyordu.

"Belki sen varsın diye,
Belki duyarsın diye.
Beni anlarsın, soru sormazsın.
Ah, yetmedi mi be?" Diye tekrar mırıldandım ve yazdığım nakaratın yanına X2 koyarak iki kere okunması gerektiğini belli ettim.

"Bir yere varacak hâlim yok saatim geç oldu.
Buradan kaçabilenler gitmiş çok göç oldu.
Nereye gizlenmiş bilmem bu işin anahtarı.
Çoğumuzun berbat hayatları.
Birden durdum bak içimden geldi, nasıl da afalladım." Bugün trende aklıma gelen ve unutmamak için sürekli tekrar ettiğim dizeleri de yazdım ve kalemi bırakarak bileğimi bir kaç kez çevirdim. Boğazımı acıtan bir yudum bira aldım ve yazmaya devam ettim.

"Çünkü sen varsın diye,
Orada sen varsın diye.
Beni anlarsın, soru sormazsın.
Ah, yetmedi mi be?" Yanına X2 koyarak tekrar iki kere okunması gerektiğini belli ettim

"Belki sen varsın diye,
Belki duyarsın diye.
Beni anlarsın, soru sormazsın.
Ah, yetmedi mi be?" Nakaratı mırıldandım ve kendi kendime güldüm. Komikti. Daha bir kaç saat önce trende karşılaşmıştık. Yeni sevgilinin omuzuna kafanı yaslamış uyuyordun. Mitsuki'ydi adı. Beni tanımıyordu bile.

Beni tek anlayan, tek soru sormayan kişi sendin Boruto. Ünlü olmamdan, şarkı yazıp söylememden bu kadar mı nefret ediyordun?

"Gel, saklanacak bir yer bulalım
İkimiz bir, sen benim sırdaşım ol.
Bak, ne kaldı inadından?
Seni soludum dumanımdan.
Sen benim yanlışım ol." Doğruydun sen benim için. Yanlış olan, belalı olan hep bendim. Düzelebilirdim. Sana layık olabilirdim.

"Belki sen varsın diye,
Belki duyarsın diye.
Beni anlarsın, soru sormazsın.
Ah, yetmedi mi be?"

Yetmedi mi Boruto? Özledim işte.

"Belki sen varsın diye,
Belki duyarsın diye.
Beni anlarsın, soru sormazsın.
Ah, yetemedim mi be?"

Sevgi konusunda yetersizdim belki. Sevilmedim ki hiç. Sevemedim de. Sen sevmiştin beni. Ben de seni sevmiştim. Tapıyordum sana. Yazdığım şarkılardan, sana bakışlarımdan belli olmuyor muydu?

Korkutucu bir görüntüm vardı belki. Dövmelerim fazlaydı biraz. Kulaklarımda fazladan delikler vardı ve kaşımda da piercing vardı. Rock yapmazdım yine de, aşk şarkısı yazardım sana hep. Piyasa beni sorguluyor. Eskiden romantizm adamı olan benim, neden platoniklik üzerine yazdığımı sorguluyorlar.

Cevabım yok. Çünkü bazen muhabirler sarışın oluyor, veya mavi gözleri. Bazıları senin ucuz ama güzel parfümünü kullanıyor. Bazıları sen gibi bakıyor. Kelimeler boğazıma diziliyor.

Albino sevgilinin omuzunda uyurken de dizildi kelimeler boğazıma. Ben de en iyi bildiğim şeyi yaptım. Geldim buraya içtim ve kağıda içimi döktüm.

Artık sana anlatamıyorum. Bu zor.

Kawaboru yoktu yazayim dedim hayirli olsun yeni bi bas belamiz var suan onuncu bolum civari yaziyorum bana kalirsa guzel ilerliyo

EVET BOS BOS YATMADİM TATİLDE BUNU YAZİYODUM KİZMAYİN ARTİK PİCLER