For You... /KawaBoru

Haydi Gel İçelim

Kafenin karşı köşesinde oturuyordun şimdi. Alkollü bir mekandaydınız. Önünde bir sürü içki vardı. Markalarını ben bile bilmiyorum.

Mitsuki yoktu yanında, Sarada vardı. Burada olduğunu da ondan öğrenmiştim. Benim öz kardeşimdi ama seninle daha çok vakit geçiriyordu. Biz ise sadece konu sen olunca iletişim kurardık.

Dertleşiyordunuz ikiniz. Derdiniz aynıydı zaten. Aynı aile kaosundan ikiniz de muzdariptiniz, ben de öyleydim ama beni bu dertleşmeye dahil etmezdiniz hiç.

İyi görünüyordun, o kadar içmene rağmen. Çabuk sarhoş olsan bile içmeyi bırakamazdın asla. Sarada senden daha dayanıklıydı, bu yüzden hep o gelirdi zaten yanında.

Sonra arkadaki şarkı değişti ve en nefret ettiğim şey oldu. Benim şarkım çalmaya başladı.

"Bugün, çok yorulmuşsan.
Her yerde arayıp,
Yine de bulamamışsan.
O seni unutmuş,
Sen unutamamışsan.
Kalbinin kuşu uçmuş,
Sen tutamamışsan."

Yüzündeki o ifadeyi bire bir izledim. Başta güldün, anlamayarak. Sonra müzik ilerleyince anlamış olmalısın. Başta gözlerinden bir hüzün dalgası geçti, sonra bu dalga dudaklarına vurdu ve gülümsemen soldu. Ardından dalga yön değiştirdi ve gözlerinden damla damla akmaya başladı.

Sarada da anladı ve sarıldı sana. Sana sarılmasının bana sarılmasından pek de farklı olmadığını bilmesem delirirdim herhalde.

"Haydi gel,
Haydi gel içelim.
Derdini al da gel,
Haydi gel içelim.
Bu evrende bir tozsun,
Tarih seni unutsun,
Haydi gel içelim.
Topla da gel,
Haydi gel içelim.
Hepsini al da gel,
Haydi gel içelim.
Mazi kalbinde yaraysa,
Unut artık ne varsa.
Haydi gel içelim,
Yerlere düşelim.
Haydi gel içelim,
Yerlere düşelim."

Bir şeyler söyledin Sarada'ya. Benim hakkında olduğunu kızkardeşimin bana bakışlarından anlamıştım. Burada olduğumu elbette biliyordu. Şahsen, ben senin olduğun her yerdeydim hep.

Ağlaman artarken Sarada sana daha çok sarıldı. Şarkım sonunda bittiğinde, o şarkıyı konserlerde bir daha asla söylemeyeceğim konusunda kendime yemin etmiştim. Seni üzüntüden ağlatan bir şarkı artık benim şarkım olamazdı.

{^o^} {•/-\•}