For You... /KawaBoru

^

Naruto benim biramı ve senin soğuk suyunu getirmişti. ''Ben Sasuke'ye haber vereyim. Burası sizin de eviniz. Rahat olabilirsiniz.''

''Evimden siktir git. Sen sadece Sasuke'yle arama girmiş bir hataydın. Ve şimdi tekrar aynısını yapıyorsun. Öz oğlum eşimle aramı bozmak için üvey oğlumla düzüşüyor. Gördüğüm en lanet olası sikik senaryo.'' Dedin, yıllar önce Naruto'nun sana söylediklerini tekrar ederken. ''Burası yuvamdı. Sen bunları söyledikten sonra sadece sikik duvar yığınlarına döndü.''

''O gün sabrımı çok sınadın!'' Dedi Naruto saçma bir şekilde kendini haklı çıkarmaya çalışarak.

İkimizde bunun farkındaydık zaten. Tam da Naruto'nun düşündüğü gibi onların arasını bozmak için benimle birlikteymiş gibi laflar etmiştin.

''Bu dediklerini haklı çıkarmıyor! Beni sürtük yerine koydun!'' İşte Naruto da bunu biliyordu.

Hinata ve Naruto boşandığında velayetini annen almıştı ve hafta sonları babanda kalmak zorundaydın. Naruto ve Sasuke'nin de o gün evlilik yıldönümleriydi. Biz de evin boş olmasından yararlanıp koltukta yarı çıplak bir şekilde oynaşıyorduk. Dışarıda içip eve gelmişlerdi. İkisi de sarhoştu.

Naruto direkt olarak bağırıp çağırmaya ve eline geçenleri yere atıp kırmaya başlamıştı. Sende Naruto'nun sabır sınırlarıyla oynamıştın. Genel olarak onun dedikleri 'Evliliğini bozmak için beni ayarttığın, gözüne sokmak ister gibi onun evinde ve onun koltuğunda bunları yaptığın, annen öğrense onun yüzüne nasıl bakacağın' Gibi şeylerdi. Senin dediklerin ise 'Bunları yapmayı ondan öğrendiğin, yuva yıkanın yuvasının yıkılacağı, en azından eşini aldatmayacak kadar şerefin olduğu, ne olursa olsun beni aldatıp başka bir kadından çocuk yapmayacağın, Naruto gibi yüzsüz ve haysiyetsiz birisi bile annenin yüzüne bakabiliyorsa senin hayli hayli bakabileceğin' gibi şeylerdi. Ki bu söylediklerim küfürsüz halleriydi çünkü ikinizde birbirinize bolca küfür etmiştiniz.

En sonunda ise Naruto bizi evden atmıştı. Tüm bunlar olurken ise Sasuke ağlayarak Naruto'yu durdurmaya çalışıyordu. Biz ise evden apar topar atılmıştık. Sen annenin yanına gitmiştin ben de İnojin'in evinde kalmaya başlamıştım. Zaten bir kaç hafta sonra da on sekiz yaşıma basmış ve kendi evimi tutmuştum.

"Bu bana onları söylemeni haklı çıkarmıyor ama! Ben annemi aldattığında bile seni affetmiştim! Senin aksine ben hep senin oğlun olduğum için gurur duymuştum! Sen ise o adamı tekrar hayatına aldın! Neyine yetmedi annem?! Niye aldattın onu! Niye geçmişi geçmişte bırakmadın! O adam yuvanı yıkmana değecek kadar değerli miydi!"

Sakinleşemeyeceğini anladığımda seni yanaklarından tutup alnına dudaklarımı bastırdım ve kafanı göğsüme gömerek sarıldım. "Boo... Güzelim... Sakin ol... Ben burdayım."

Sende belime sarılıp derin derin nefesler alırken neredeyse gözümdeki nefretle Naruto'ya baktım. "Babası bile olsan benim yanımda Boruto'yu bu kadar üzemezsin. Ağzımı açmadıysam Boruto'nun içini dökmek istediğini bildiğim için açmadım ama bugün konumuz bu değil. Şimdi gerekirse banyodan dışarı sürükle ama Sasuke'yi buraya getir."

Naruto kararsızca bir kaç saniye yerinde kıpırdandı. Senin daha önemli olduğuna karar vermiş olmalı ki sana adımladı ama ben vücudumu döndürerek siper oldum ve bu sefer bariz bir nefretle Naruto'ya baktım. "Dokunma! Onu bu hale getiren sensin! Siktir olup kocanın yanına git!"

"Terbiyeni takın Kawaki!" Dedi Naruto diyeceği başka bir şey olmadığı için.

"Kusura bak, babam bana bu kadar terbiye verdi." Babam kelimesini bastırarak bir imayla söyledim ve kafamı senin saçlarına gömerek saç diplerine minik minik öpücükler bırakmaya başladım. Naruto ise bir kaç saniye sessizce bizi izledikten sonra yukarı çıkmıştı.

Naruto gittiği an soğuk suyu kafan dikip içtin ve uzanıp dudaklarımızı birleştirdin. Soğuk su yüzünden üşümüş dudaklarını ise zevkle ısıttım. Bir elimi ensene atıp seni kendime daha çok çektim. Diğer elimi de beline koyarak seni kucağıma oturttum. O lanet olası ikili aşağı inene kadar yaklaşık on dakika aralıksız öpüştük.

Adım sesleri duymamıza rağmen ayrılmadık. Yıllar önce bu koltukta aynı şekil basılmıştık ama şimdi ikisi de bize karşı ağızlarınnı açamayacak kadar pişmandı.

Sasuke'nin sahte öksürüğü ile sesli bir şekilde ayrıldık ve yan dönerek kucağımda oturmaya devam ettin. Ben ise Sasuke'yi inceledim.

Üstünde siyah bir eşofman ve siyah bir tişört vardı. Boynunda ve köprücük kemiklerinde morluklar vardı. Anlaşılan ikili Naruto'nun doğum gününü kendi aralarında kutlamışlardı bile. Saçları ise çenesindeydi ve ıslaktı.

"Artık yıllarca benden nefret etme nedenini biliyorum." Dedim konuya girerek.

"Senden nefret etmedim. Ama olayı hiç biriniz benden dinlemediniz. Bu yüzden beni evlilik bozucu, aldatan sevgili ve kötü baba olarak tanımlamışsınız." Sasuke sözcükleri sanki ezberlemiş gibi dillendiriyordu ve zorlandığı belliydi, buna hazır değildi.

''Çünkü olayı hiç anlatmadın.'' Dedim sırtımı koltuğa yaslayarak.

''Şimdi anlatacağım.'' Ardından Naruto'ya döndü. ''Hayatım, biz konuşurken Kawaki ve Boruto'ya pastadan birer dilim kessene.'' Bu alttan alttan biz konuşurken mutfakta kal demekti.

''Boruto, sen de yardıma gider misin?'' Diye sordum sana. Yanımdan gitmeni hiç ama hiç istemiyordum, yine de bu yalnız yapmam gereken bir konuşmaydı ve anlayış göstereceğini biliyordum.

''Tamam, istediğin her an gidebiliriz.'' Yanağımı öptün ve ayağa kalkarak Naruto'nun peşinden mutfağa girdin.

Sasuke ile baş başa kalmışken, öğrendiklerimin benim için çok şey değiştireceğini biliyordum.