no life without love deel 2

deel 1

~Het is vier maanden later, Eva is hoog zwanger en moet thuis blijven. Eva, Floris en Roos zijn een echt gezin geworden en zijn gelukkig met z'n drieën. ~

Eva p.o.v. het is weer zo'n zelfde dag als de laatste twee weken, Roos is naar school, Floris naar zijn werk en ik zit me hier te vervelen. Ik kijk naar buiten het is heerlijk weer! Wat wil ik nu graag een rondje hardlopen! Maar dat kan niet... Ik zucht en zet de tv aan. Dit is echt niks voor mij! Ik wil gewoon werken! Ik voel een schopje in mijn buik, uit mezelf begin ik te lachen ik ben gewoon zo blij met het kindje! Hij is volgende week uitgerekend en dus is Floris volgende week vrij, vanmiddag komt Marion de hele middag en zo ben ik nooit lang alleen dat heeft Floris zo geregeld omdat hij bang is dat de baby eerder komt. De bel gaat en met een zucht sta ik op, ik loop naar de deur waar alleen de postbode maar staat. "Alstublieft een pakketje." ik glimlach slapjes, neem het pakketje aan en doe de deur weer dicht.

Roos p.o.v. enthousiast loop ik de school uit, omdat mama elke dag nu thuis is ga ik de laatste tijd niet vaak meer naar Rachel, dat vind ik niet leuk maar vamiddag ga ik weer naar Rachel! Zoals altijd als ze me komt ophalen staat Rachel met diddy bij het bij het plein. Ik ren naar haar toe en aai diddy over zijn hoofd, wat een lieve hond is hij toch! "Hey Roosje, hoe was het op school?" "heel leuk!" ze lacht en we lopen hand in hand naar de auto.
Diddy zit naast me op de achter bank, eigenlijk moest hij in de kofferbak maar ik wilde heel graag dat hij naast me zat. Ik aai hem over mijn hoofd en hoor mijn mobieltje afgaan. Ik weet nog steeds niet zo goed hoe hij werkt maar papa heeft me wel geleerd hoe ik moet bellen en opnemen. Snel neem ik de telefoon op.

"Hoi"
........
"Krijgt Mama een baby!?"

Rachel draait zich om en gebaart dat ze de telefoon wil, ondertussen heeft ze de auto aan de kant van de weg gezet.

"Rachel wil de telefoon, doeiii"
.....

Ik geef de telefoon over en ze beginnen druk te praten. Ik aai Diddy en en fluister "spannend hè Diddy? Nu krijg ik misschien een broertje!" hij ligt te slapen en snurkt zachtjes, ik moet lachen hij is zo leuk! Rachel geeft me de telefoon gegeven ze heeft al opgehangen. "Gaan we naar Mama?" Rachel schut haar hoofd. "Nee, Papa belt nog een keer als de baby er is, Marion heeft Papa een uur geleden gebeld en zijn nu ongeveer drie kwartier in het ziekenhuis maar als het mag gaan we pas naar Mama toe." ik zucht en kijk uit het raam. "Waarom nu niet?" Rachel schiet in de lach, ik weet niet waarom en kijk haar vragend aan. "Wat ben je toch opstandig! We mogen nog niet naar Mama, alleen Papa en de dokters mogen bij haar." zegt ze uiteindelijk. Boos kijk ik uit het raam. "Maar ik wil NU naar Mama!" ik hoor aan mijn stem dat ik opdringerig klink. Rachel hoort het ook, ze parkeert de auto voor haar huis. "Maar dat kan nu niet Roos! We gaan als de baby er is!" ik wil nog wat zeggen maar Rachel stapt de auto al uit en doet mijn deur open. Boos stap ik de auto uit. "Ik wil niet dat Mama in het ziekenhuis is." ik kijk naar de grond en er loopt een traan over mijn wang. Rachel ziet het en geeft me een knuffel. "Het komt wel goed lieverd! Papa is bij haar en er zijn dokters die voor haar zorgen, ik beloof je dat alles goed komt!"

Wolfs p.o.v. ik sta bij Eva ze heeft pijn, ik zie het aan haar. Ik aai door haar haar, ze besteed er niet veel aandacht aan. Ik voel dat ze mijn hand pakt en er in knijpt. "Het is goed eef!" ik probeer haar een beetje gerust te stellen maar ze heeft echt veel pijn, ze begint te huilen. Ik haat het als ze er zo bij ligt en ik niks kan doen. Ik aai haar nog een keer door haar haar. Ze knijpt hard in mijn hand het doet lichtelijk pijn maar als het haar steun geeft mag het! "Het komt goed schat! Echt waar!"

Roos p.o.v. ik zit naast Diddy op de grond met de playmobil te spelen. Rachel staat in de keuken en opeens word er gebeld. Ik weet niet of Rachel het gehoord heeft dus loop ik naar de telefoon.

"Hoi met Roos!"
......
"Hey Papa! Rachel is in de keuken."
.......
"Oké!"

Ik breng de telefoon naar Rachel die ondertussen al door had dat ik an het bellen was. Ze neemt de telefoon over en ik fluister: "het is Papa" ze knikt en neemt de telefoon aan. Zou er iets met Mama zijn? Ik probeer me te herinneren hoe Papa klonk. Nee, ik weet het niet! Is de baby er dan al? Toch wel nieuwschierig loop ik richting Rachel. Ik probeer af te luisteren wat ze zeggen.

"Oké! Ik heb de sleutel."
.......
"Ik snap dat je bij haar wilt blijven!"
......
"Ja, we zetten alles in de baby kamer al goed!"
......
"Maar de baby is er dus nog niet?"
......
"Oké, gewoon voor het geval dat."
.....
"Ja het is wel fijn dat Roos in haar eigen bed slaapt."
......

Ik hoor Rachel de keuken uitlopen en snel loop ik weer naar mijn playmobil, Rachel mag er niet achter komen dat ik haar afgeluisterd heb! Ik zit net als ze binnen komt lopen. "Roosje? We gaan even naar huis!" meteen spring ik om hoog dat had ik niet gehoord! "Gaan we ook naar Mama!?" ze schut haar hoofd. Langzaam ga ik weer zitten. "Maar we gaan wel naar huis oké?" ik knik en sta weer op.

We staan voor de deur en Rachel kijkt me aan. "Is er iets Roosje?" ik bekijk de punten van mijn schoenen. "Ik wil naar Mama!" ze aait me over mijn rug. "Dat gaat nog niet lieverd! Maar zullen we samen een leuke film gaan kijken?" ze knikt en samen lopen we naar binnen. Diddy word in de bijkeuken gelegt en wij gaan samen een film kijken. Halverwege de film vallen mijn ogen langzaam dicht en val ik in slaap.

Rachel p.o.v. ik word wakker van de telefoon, ik kijk naast me. Roos en ik zijn op de bank in slaap gevallen het is donker in de kamer en ik zoek naar het licht gevende schermpje van mijn mobiel. Ik pak hem en zie dat het Floris is, ik werp nog een snelle blik naar Roos, die rustig door slaapt en dan kijk ik naar het berichtje.

Hoi Rachel,
De bevalling is goed gegaan, Eva rust nu uit. We hebben hem Jefry genoemd. Hij is een week te vroeg geboren en de dokters zijn hem nu aan het onderzoeken. We zijn zo blij! Hoe is het met Roosje? Beetje opstandig omdat ze niet naar Eva mag? Gr. Floris

Wat leuk! Ik ben op de helft van mijn berichtje als ik nog een bericht krijg, snel open ik hem en schrik van de tekst :

Het gaat niet goed met Jefry, er is iets met zijn longen waardoor hij niet goed kan ademen. Ze doen er alles aan om hem te helpen. Hij ligt nu in de couveuse, het arme kind! Eva mag hem nog niet zien omdat dat schokkend voor haar kan zijn na alle pijn die ze had. Kom nog maar even niet langs met Roos! Nu maar duimen dat Jefry het overleeft!

Dit is mij tweede verhaal! Vervolg op het verhaal no life without love. Ik raad je aan om die eerst te lezen anders begrijp je het verhaal misschien niet. Ik hoop dat jullie dit verhaal net zo leuk vinden als de eerste! Xxx