no life without love deel 2

deel 18

Eva p.o.v. Roos blijft stil dus zachtjes open ik de deur. Ze zit op de grond met haar knuffelbeertje tegen haar aangeklemd. "Schatje? Gaat het weer een beetje?" ze haalt weer haar schouders op twee grote betraande ogen kijken me hopeloos aan. Ze veegt een traan van haar gezicht. Haar ogen zijn rood en je ziet duidelijk dat ze gehuild heeft. "Liefje praat nou met me! Vertel me wat er is, ik wil je helpen!" ze haalt diep adem. "De, de jongens op school zijn stom! Ze doen heel vervelend en zeggen dat ik raar ben omdat Jefry debiel ofzo iets is... Ik weer niet eens wat debiel betekend!" ze huild weer super hard en ik trek gaar tegen me aan. Ik aai haar en knuffel haar maar ze lijkt ontroostbaar. "Liefje stil maar! Mama gaat wat regelen oké?" ze knikt langzaam. Ik kan die jongens wel vermoorden! Roos heeft al zo veel mee gemaakt en nu pesten ze haar ook nog!? Dit verdiend ze niet! Waarom zij? "Eef? EEF! Is alles oké?" Floris' stem klinkt bezorgd. Vragend kijk in naar Roos. Mag hij het weten? Ze schut langzaam haat hoofd. Ik glimlach "Alles is goed! Ik breng haar nu naar bed!" "ons geheimpje?" vraagt Roos onzeker, ik weet niet of ik dot verborgen kan houden maar ik ga het voor haar proberen. "Ja, ons geheimpje! Ga je nu weer lekker slapen?" ze knikt en trekt snel haar pyama aan.
"Ik ben trots op je meid! Mijn grote meisje!" een glimlach ontsnapt van haar gezicht. Ik veeg de laatste traan van haar gezicht. Ik zit op de rand van haar gezicht en heb haar handje vast. Mijn vingers vlechten zich in die van haar. "Alles komt goed meid! Mama gaat je helpen!" ik geef haar een kus op haar voor hoofd. Ze sluit haar ogen, ze is duidelijl heel moe! Het is ook al kwart over negen! "Slaaplekker Roosje, het komt echt allemaal goed! De jongens zullen nooit meer iets tegen je zeggen!" "mama?" haar stem klinkt onzeker. "Wat is er liefje?" ze twijfeld even maar vraagt het dan toch. "Mag Jefry bij mij slapen? Op mijn kamer?" ik twijfel even, Jefry is een rustige baby hij huilt eigenlijk nooit in de nacht. Ach, wat kan het nou kwaad? Als ze dit nou graag wil. "Tuurlijk lieverd, dan pakt papa zometeen wel even de wieg en zet hem bij jou oké? Dan moet je nog even wakker blijven en dan ga ik naar beneden." ze knikt en ik geef haar een laatste kus. "Ik houd van je lieverd!" stilletjes loop ik de kamer uit.

Zo weer een Eva en Roos deeltje❤ hopelijk vinden jullie dat leuk! Xxx