no life without love deel 2

deel 3

Eva p.o.v. Floris kijkt hem boos aan. "hoe bedoel je jou kind?!" waar heeft die gast het over? Floris kijkt nu naar mij, een dodelijke blik die ik bij hem nog niet vaak heb gezien. ik schut mijn hoofd. hij moet me geloven! "het is" "hou je mond Eva!" ik schrik van zijn boze toon, de tranen lopen over mijn wangen. Rachel trekt Roos mee de deur uit. "Heeft Eva niks verteld over onze bezoekjes?" David speelt dit zo slim! ik kan die David wel vermoorden! Ik open mijn mond om te schreeuwen dat het niet waar is, dat hij liegt, dat ik niet zonder Flo kan maar Floris onderbreekt me. "Verdomme Eef! we zijn nog maar 4 maanden getrouwd en nu dit al!" "nee! Flo luister dan!" "IK LUISTER VERDOMME NIET!" Floris staat nu recht voor me, zo boos heb ik hem nog nooit gezien. "Geloof me Flo, alsjeblieft!" smekend kijk ik hem aan, hij moet me geloven! Ik zal Flo nooit veraden! "Ik uh, jullie hebben nog wel wat te praten dus ik ga maar." woedend kijk ik achterom naar David die dit allemaal net iets te leuk vind, ik krijg die gast nog wel! "Waarom zou ik je geloven!? Misschien had Kyra* gelijk! Je hebt het Frank ook al geflikt!" (*Kyra komt uit verhaal 1) hopeloos zoek ik naar woorden om hem te overtuigen, hij blijft me strak aankijken als ik geen woorden hebt loopt hij boos de kamer uit. Woedend, hopeloos en verdrietig blijf ik in de kamer van Jefry achter.

Wolfs p.o.v. ik kan het werkelijk niet geloven! Hoe kon ze? Ik hield van haar en ze bedriegt me met mijn aardsvijand! Boos ben ik het ziekenhuis uit gerend en ik zit nu op een bankje in het parkje voor ons huis. Op dit bankje zat ik vaak met Fleur... Wat mis ik mijn dochter! Er loopt een gelukkig jong stel langs, dat was ik ook met Eva... Was!

Eva p.o.v. "hij gelooft me gewoon niet!" huilend zit ik naast Marion. "Hij gelooft alleen die oplichter, maar zijn eigen vrouw? Ho maar!" ze aait me over mijn rug. "Dat is niet waar Eva, hij.. Hij is gewoon boos door die David." ik voel me zonder hem zo leeg vanbinnen, ik heb het idee dat mijn leven geen zin meer heeft zonder hem. "Mijn vader had gelijk! Ik ben een nul! Niemand gelooft me, niemand houdt van me ik kan net zo goed dood zijn!" ik zak in elkaar, trek mijn benen op en leg mijn gezicht in mijn knieën waardoor die nat worden van de tranen. "Dat is niet waar Eva! Je bent geen nul! Denk aan Roos, Zoë, Jefry, Romeo, mij en zelfs Floris! Al die mensen houden van je! En er zijn er nog meer!" pff zucht ik. Roos kan zo bij iemand anders wonen, Jefry is nog harstikke klein, Zoë kan haar mening niet meer uiten, Romeo is alleen maar een collega en Marion houdt van iedereen! Ik ben niet speciaal, ik... De wereld is beter als ik er niet was! Het lijkt alsof mijn gedachten op mijn gezicht te lezen is want Marion zegt gelijk: "Nee Eva! Super slecht idee! Als jij zelfmoord pleegt dan... Dan is de wereld veel slechter! We hebben jou nodig!" ik rol met mijn ogen, 'nodig' wat een onzin! Zonder mij kunnen ze prima zelf leven. Ik sta op en loop weg, weg van Marion, weg van Jefry. ik moet even alleen zijn.