no life without love deel 2

deel 9

Wolfs p.o.v. "ga je alvast naar boven lieverd? Dan kom ik zo!" Roos knikt en staat enthousiast op. Ik kijk haar na, wat houd ik van haar! "Ze is al weg hoor!" lacht Eva ik stop met staren naar de deur en loop naar Eva toe. "Waar dacht je aan?" ik ga naast haar zitten en geef haar een kus. "Ik dacht aan hoeveel ik van dit gezin houd!" ze glimlacht lief, precies die glimlach waar ik het altijd warm van krijg, die glimlach waardoor mijn hart sneller gaat kloppen. "Ik ga maar even bij Roos kijken." ik sta op en loop richting de deur. "Zal je haar niet aan staren?" plagend steek Eva haar tong naar me uit. "Ha.ha."
Ik loop zachtjes de trap op in de hoop dat Jefry niet wakker word. Ik kijk de badkamer in maar ik zie geen Roos. Ik loop naar haar Slaapkamer; ook geen Roos een beetje paniekerig loop ik onze slaapkamer in maar ook daar geen spoor van Roos. Nog één keer kijk ik de badkamer in, het zweet breekt uit. Waar is ze? Snel ren ik de trap naar de zolder op. Maar daar is ook niemand te bekennen. "ROOS!?" ik schreeuw door het huis. Jefry begint te huilen en Eva loopt de trap op. "Wat is er met jou?" gehaast loop ik door de gang ik kijk om me heen. "Floris?" met een ruk open ik de nu nog lege baby kamer. Ik kijk de kamer in, het is donker maar het lijkt alsof er iemand staat. Snel loop ik naar binnen maar zonder dat ik het door het loop ik tegen een zachte knuffel beer op. "Verdomme!" even was ik helemaal vergeten dat we die voor Jefry hadden gekocht. Ik draai me om en loop Eva omver. Ze grijpt me vast aan mijn shouder en draait me om. "Floris, wat is er!? Vertel me eens wat er is!" ik kijk snel om me heen. "Roos is weg!" "hoezo? Weg?" ik zucht "gewoon weg, foetsie, verdwenen... weg!" ik voel haar zachte hand over mijn rug glijden. "Doe is rustig! Roos kan niet zomaar weg zijn!" "verdomme Eef! Ik zeg toch dat ze weg is!" ik ontsnap uit haar armen en ren de trap af. Waar kan ze toch zijn?