Det Umulige Kjærligheten. (De Onmogelijke Liefde) *compleet*

Hoofdstuk 3

Stark werd ongerust niemand van Lores "vrienden" of zij zelf was op school. Hij had haar al 20 keer gebeld maar ze nam niet op. Stark was paniekerig over het plein aan het ijsberen. Dark liep op hem af. 'Wat is er broertje?' vroeg Dark en dwong Stark stil te staan door zijn schouder vast te houden. Die paniekerige blik had hij nog nooit gezien. 'Lore. Ze is er al een halvedag niet. Ze neemt de telefoon ook niet op. Misschien is er wel iets ergs gebeurd.' zei Stark. 'Waarom denk je dat,' vroeg Dark. 'Ze had gezegd dat ze kwam. Ik had haar nooit alleen mogen laten vertrekken.' zei Stark. 'Ik moet haar gaan zoeken en de politie waarschuwen.' 'Stark, broertje. Is dat niet een beetje drastisch? Misschien heeft ze gewoon koppijn van jouw gisteren en komt ze daar niet door.' zei Dark met een grijns. 'Je moet er niet mee lachen. Ik ben echt doodongerust.' zei Stark kwaad en duwde hem weg. 'Ik ga haar zoeken.' Dark greep hem vast. 'Je mag haar morgen na school gaan zoeken als ze er morgen niet is. Deal?' vroeg Dark. Stark knikte. 'Kom nu maar bij ons staan zodat ik je in het oog kan houden.' zei Dark en trok Stark mee.

Ondertussen bij Lore.

Mijn gsm rinkelde weer voor het leek wel de 100ste keer. Het was Stark. Ze voelde zijn bezorgdheid door haar lichaam gieren maar ze kon niks doen omdat te verzachten. Weer rinkelde de telefoon. Lore probeerde haar telefoon te pakken maar elke poging mislukte. Uiteindelijk verstomde het geluid. Nu begon de toon van de berichtjes. Lore begon de pijn -van het goud- te voelen. Door het bloedverlies -dat Alex' dronk- verzwakte ze steeds meer. Ze viel in slaap.

Stark.

De schooldag ging voorbij. Stark wouw zijn telefoon nemen. 'Stark. Ze gaat echt niet opnemen hoor. Ze belt wel terug als ze je paniekerige berichtjes hoord.' zei Dark. 'Maar wat als er iets ergs is gebeurd? Ik had haar die avond nooit alleen mogen laten gaan.' zei Stark. 'Geef jezelf toch niet de schuld, Stark. Ze kan heus voor zichzelf zorgen. Ze heeft trouwens jouw hachje gered, die avond bij de club.' zei Dark. Stark wouw protesteren. 'Laten we een deal sluiten. Je belt of smst haar niet meer, vandaag en als ze er morge niet is, zullen we haar gaan zoeken. Deal?' vroeg Dark. Stark knikte en stak zijn gsm weer weg

Stark had weer dezelfde dag als gisteren. Hij was heel de dag ongerust. 'Rustig, Stark. We vinden haar vanavond wel.' zei Dark kalm. 'Hoe kun jij zo rustig blijven. We moeten haar vinden, Dark. Ze is misschien in gevaar!' zei Stark in paniek. 'Rustig broertje. We vinden haar wel. Waar wil je beginnen met zoeken?' vroeg Dark. 'Ze werkt bij die club De Kleezer.' zei Stark. 'Die club gaat pas om 22uur open dus dan gaan we daar van avond heen.' zei Dark. 'Wat gaan we nu dan doen?' vroeg Stark ongeduldig. 'We gaan nu naar huis om kleding te wisselen, iets te eten en wat spullen te pakken om te zoeken.' zei Dark. Stark knikte en liep achter zijn broer aan. Om 22 uur hadden Dark en Stark wat spullen -drinken, eten, zaklampen, ...enz.- gepakt in een rugzak. Dark reed met zijn auto naar de club. 'Waar beginnen we?' vroeg Dark. 'We vragen of ze is ingeklokt en vragen wat rond.' zei Stark. 'Hoe gaan we rond vragen? We hebben geen foto en met naam alleen gaan we ook niet veel verder komen.' zei Dark. 'Ik heb daar straks op internet gezocht naar een foto en heb deze gevonden.' zei Stark en haalde een foto uit zijn achterzak. Dark bekeek de foto en zag duidelijk het gezicht van Lore met een jurk uit 1860 -De jurk had een korset en dan een wijde rok erover en de foto was in sepia kleuren. 'Heb jij die foto gevonden? Die lijkt al zo oud.' zei Dark fronsend. 'Waarschijnlijk is hij getrokken tijdens carnaval of verkleed feest maakt niet uit. Het gaat om het gezicht en niet om de kleren.' zei Stark en gaf een kopie aan Dark. 'We splitsen ons op over een halfuur bij de auto.' zei Stark en liep naar binnen. Ze lieten de foto aan bijna iedereen in de club zien maar niemand had niks van Lore gehoord of gezien. Ze ontdekte ook dat ze hier niet werkte. Stark liep naar iemand en liet de foto zien. 'Kent u deze vrouw? Zo ja, waar en wanneer heeft u ze voor het laatst gezien?' vroeg Stark. De man nam de foto aan. 'Waarvoor zoekt u vrouwe Hachico?' vroeg de man met schorre stem. 'U kent haar?' vroeg Stark verrast. 'Natuurlijk ken ik haar. Ik wás een vriend van de famillie. Ik heb ze hier voor het laatst gezien ongeveer 2 dagen geleden.' zei de man en je hoorde duidelijk een Engels accent. 'Weet u waar ze nu is?' vroeg Stark met een zenuwachtige trilling in zijn stem. 'Misschien, maar waarvoor zoek je haar?' vroeg de man. Iets in zijn stem was veranderd waardoor Stark achteruit deinsde. 'Ik ben een vriend van haar.' zei Stark die zichzelf snel herpakte. De man keek bedenkelijk. 'Ja, ik weet waar ze is.' zei de man. 'Volg mij maar.' de man stond op. 'Ik haal even mijn broer. Wacht hier.' zei Stark en liep naar Dark die net een pint bestelde. 'Ik heb iemand gevonden die weet waar Lore is.' zei Stark en trok Dark mee. 'We kunnen.' zei Stark tegen de man. De man stond op en liep naar buiten. Ze volgden hem naar een steeg. 'Waar is ze dan?' vroeg Stark die door kreeg dat er iets niet klopte. De man stopte en draaide zich langzaam, heel langzaam om. 'Heeft jullie moeder jullie niet geleerd om vreemden niet te vertrouwen, of was ze zelf ook zo stom?' zei de man en stormde op hen af. De man duwde Stark. Stark vloog 10m door de lucht en lande met een klap op de grond. Hij keek op en zag Dark aan de anderekant van de steeg liggen. De man stond direct bij Dark. Stark kon zijn ogen niet geloven. De man nam Dark op en houde hem zo hoog dat Dark de grond niet meer raakte. Stark zag de man zijn hoofd naar Darks hals gaan. De man beet in Darks hals. Dark stribbelde steeds minder tegen. Stark wist dat hij iets moest doen voor het te laat was. Hij nam zijn zaklamp -die naast hem lag- en knipte die aan. Het licht scheen recht in de man zijn ogen, waardoor de man achteruit deinsde. Stark zag 2 scherpe hoektanden blinken in het licht van de zaklamp. De man herstelde zichzelf snel en stond al snel bij Stark. Hij sloeg en stampte hem op zijn lichaam. Stark tufte bloed uit. De man maakte zich klaar om de genadeslag te geven en viel aan.

Cyan kwam de kelder in en maakte Lore los. Hij ving haar op en eens Lore grip had, duwde ze hem weg. Ze strompelde naar boven en Cyan zag dat ze naar de uitgang liep. 'Lore! Naar waar ga je?! Je moet je voeden voor je op jacht kunt!' riep Cyan. Lore negeerde hem en probeerde op vampiersnelheid naar De Kleezer te gaan. Ze moest vaak stoppen om op adem te komen. 'Niko!' riep Lore hard en greep zijn arm voor die de genadeslag kon toe brengen. Lore rook de overheerlijke/overweldigende geur van Starks bloed. Lore duwde Niko (de man.) weg van Stark. 'Neem je broer en ga naar de auto. Ik zie jullie daar.' zei Lore met gekwelde stem. 'Hoe ... Hoe ben ...?' stotterde Stark. 'Nu!' riep Lore en keek hem kort aan. 'Je bent zwak, Lore. Zelfs jij kan kan niet winnen in deze toestand.' zei Niko dreigend. Lore ging in gevechtshouding staan. 'Nu, Stark.' zei Lore met een ijsigkalme stem. Stark keek de man, die Niko blijk te heten, kort aan en zag een glimp van angst op zijn gezicht maar het was even snel verdwenen als verschenen. Hij strompelde naar zijn broer en liet hem half op hem steunen en liep traag naar de auto. 'Door lopen wat je ook hoort!' riep Lore hem na. 'We zullen zien wie er wint.' zei Lore voor ze aanviel. De man kon Lore gemakkelijk ontwijken. Hij trok zijn wapen uit de holster en vuurde 4 kogels af. Lore werd door 2 kogels geraakt, 1 in haar lies en 1 in haar schouder. De man rook de geur van haar bloed -wat er nog van over was. De man was 2 seconden afgeleid en dat was voldoende. Lore kreeg Niko's wapen in handen en schoot recht in Niko's hart. Niko gilde het uit en verging tot as. ,,Zilvere kogels.'' dacht Lore met een lach. Ze zakte in één en lag op haar rug -op de grond. Ze hapte naar adem en toen werd alles zwart.

'Hou nog even vol!' riep Stark die de auto in de hoogste versnelling zette en met piepende banden weg scheurde. Hij keek in zijn achteruitkijkspiegel naar Lore. Hij was doodsbang dat ze dood was toen hij haar vond. -Hij had eerst zijn, bewusteloze, broer op de achterbank in de auto gelegd en was daarna Lore gaan zoeken. Hij had haar zien liggen en was naar haar toe gerend, toen hij zag dat ze nog zwak ademde. Was hij zo blij dat ze nog leefde. Hij nam haar op en was naar de auto gerend met haar in zijn armen en met een grote opluchting dat ze bij hem was.- Hij hoorde Lore kreunen. 'Hou nog even vol. We zijn bijna bij een ziekenhuis.' ze Stark. 'Nee,... geen ziekenhuis.' zei Lore kreunend en slikkend van pijn. 'Ik genees je broer wel.' Lore beet in haar arm en legde de wond op Darks mond. Dark dronk van het beetje bloed dat uit haar kwam. Stark zag Darks wonden genezen. 'Rij naar huis.' beveelt Lore en ze verloor weer het bijbewust zijn. Stark deed wat Lore vroeg en reed naar zijn huis.

Dark werd net wakker toen Stark de oprit -van hun huis- op reed. 'Wat is er gebeurd?' vroeg Dark zacht. Stark negeerde hem. Hij sprong uit de auto en droeg Lore het huis binnen. Hij legde haar op zijn bed neer. 'Wat kan ik voor je doen?' vroeg Stark zacht, nam haar hand vast en hurkte naast het bed neer. 'Niks.' fluisterde Lore nauwelijks hoorbaar. 'Wat heb je nodig?' vroeg Stark en gaf een kus op haar hand. 'Bloed.' fluisterde Lore zonder het zelf te willen. Dark, die net de kamer binnenkwam, bleef aan de grond genageld staan. 'Zei ze bloed?' vroeg Dark die zijn stem had terug gevonden. Stark negeerde hem en nam een zakmes uit de la. Hij zette de punt van het lemet in zijn huid. Hij voelde dat iets zijn pols -waar het mes in zijn hand zat- werd samen geknepen. Hij voelde de botten tegen elkaar schuren, van pijn liet hij het zakmes los en de pijn verminderde en de kracht op zijn pols verdween. 'Dat is geen goed idee.' zei Lore met een rasperige stem -van uitdroging, bloed te kort en van haar verwondingen. Stark deed zijn mond open om iets te zeggen maar werd onderbroken door gerinkel van een telefoon. 'Lore.' zei Lore -met nog steeds dezelfde stem- in haar telefoon. 'Waar ben je? Kom naar huis? Je moet je voeden.' zei een zware mannenstem. 'Ik vertrek nu. Ik zie je over 5... nee 15 minuten.' zei Lore en klapte haar telefoon dicht. Ze nam het zakmes op en prutste de kogel in haar lies eruit, zonder 1 keer te kreunen. Stark keek verbaasd toe. Lore stak met volle kracht het zakmes in haar schouder. Je hoorde een tits van metaal op metaal en de kogel vloog uit haar schouder in de muur. 'Sorry?' zei Lore met een onschuldige stem en stond op. 'Naar waar ga je?' vroeg Stark die voor het eerst iets zei sinds Lore wakker was en hem had tegengehouden. 'Naar huis.' zei Lore en ze wandelde naar de deur. 'Wat ben je?' vroeg Stark. 'In ieder geval niet wat jij denkt.' zei Lore en keek hem recht aan. 'Let op Dark. Als hij sterft veranderd hij en ik heb er geen behoefte aan om een slaafje te hebben. Blijf van die club weg.' zei Lore en ze was verdwenen. Ze was het huis net uit en en ze moest al naar ademhappen. 10-15 minuten later kwam ze aan bij het complex. Ze strompelde naar haar kamer en liet zich doodop -op haar buik- op het bed vallen. Ze besefte vaag dat iemand binnenkwam. Ze werd op haar rug gedraaid. Ze voelde iets haar mond in lopen. ,,Bloed.'' dacht ze. Ze dronk gretig en veel van het bloed. Uiteindelijk had ze genoeg bloed -van bloedzakken- dat ze zich goed legde en in slaap viel.