*hair bun*
Okay, Im ready to finally be active in writing this chapters so that I could get over with this.
By the way, still there readers? Sorry for the inconvinience. I do really hope you will continue on supporting this story until it ends.
ENDS
ENJOY READING.....
KIT POV
"Hey Kit, I was bothered lately how Travis acted on you back there" sabi ni Ice habang inaayos ang mga gamit niya.
Kumunot ang noo ko. At doon ko naalala ang ibig sabihin ni Ice.
Tristan really acted weird though, the last time nagkaganun siya is nung dahil kay Ingrid.
But all I know he still doesnt know.
"I dont know either, siguro uminit lang ang dugo noon dahil natalo siguro siya sa tanang buhay niya, but to tell you? Mas bothered ako kay Aa you know. How is she doin with Travis anyway?"
"Dude, you sound like a pussy" then he laugh annoyingly.
"Shut up! Tss" I let out a chuckle anyway.
Ice can really be a dickhead, not sometimes but everytime.
Matapos naming ayusin ang mga gamit namin ay pumunta na kami sa fire place kung "saan" daw kami maghahapunan.
Asan na kaya siya? Its already been 30minutes and still I dont see any signs of her.
Nagulat ako ng siniko ako ni Ice dito sa gilid.
"What?" irita kong nilingon si Ice.
"Dude, your spacing out again" sabi niya saka siya napakamot sa kanyang buhok.
"Tss"
Paano naman kasi, wala pa akong nakikitang signs na nandito na sina Aa. Im freakin paranoid here. Is it possible that I could be this worried over a girl again?
Ang alam ko lang kasi ay paghanga lang ito. Right?
Binalewala ko nalang ang nasa isip ko. Finocus ko nalang ang sarili ko sa mga taong seryoso na nakatingin kay Maam Jay na nagkukwento ng horror story.
Lame..
"At matapos nun, biglang may narinig silang tunog sa may likod nila *crkk* at... at...." pasuspense pa eh, inaantok na tuloy ako rito.
"Pshh!"
0_________0 itsura namin lahat.
May narinig kasi kami sa bandang likuran ni Ice. Impossibleng isa sa amin yun dahil ni isa sa amin walang balak magsalita. Syempre, galit si Maam Jay pag may sumasapaw.
Nakahinga ang lahat ng lumabas ang matagal ko ng hinahanap kanina pa. Kasama si...
"Woo! Gutom na ako" sabi ni Travis na nakahawak sa balikat ni Aa habang hingal ng hingal.
Tinangnan ko rin si Aa. Hinihingal din katulad ni Travis. Pero bumalik din ang tingin ko sa kamay ni Travis.
Kit, nagseselos ka?! WTF?!
"Ahm" ubo ni Aa, saka siya tumabi sa akin ng padabog.
Bakit pakiramdam ko ang sikip nung tumabi si Aa? At mas lumala nung nginitian niya ako.
"Huie!"
"Aba, malala na ito"
"Hey, duckhead"
"Wala na siya, ayun o. Kumakain kasama ang partner niya"
At dun ako bumalik sa ulirat ko. Kumurap kurap ako ng ilang beses at nakita kong wala na masyadong nakatambay dito.
WTF?! DID JUST HAPPEN AGAIN?
"Stupid" sabi ko at tiningnan ko siyang kumakain ng tahimik.
Biglang lumakas ang pintig ng puso ko ng napatingin siya rito.
All I see in her eyes is worried and full of confusion.
Nginitian ko na sana siya so that I could wash all that she was thinking about pero...
Pak!
"Duckhead! Stupid duckhead. Kanina ka pa ah?! Ano gusto mo? Ano? Ha?! Nakakabaliw ka na!" sigaw ni Ice sa akin.
"WHAT THE?! WHATS UP WITH YOU?!"
Takte! Ambigat pa naman ng kamay ng kapre na ito.
"Eh kasi ikaw e..." ngayon parang asong ulol na. Tss!
"Bading!" saka ako tumayo.
Babalik na nga ako sa cottage at magpapahinga na. Pero bago yun tiningnan ko muli si Aa at ngayon ay parang nakanood ng comedy show. Grabe ang tawa e.
Mabuti naman at napatawa namin siya.
Matapos ay napatingin siya sa harapan niya at kinausap si Travis. And at that moment my heart really broke, she smiles genuinely to him.
Bakit ganito ang pakiramdam ko? It sucks though! Kahit alam kong hindi alam ni Travis ang katotohanan sa mga titig palang ni Aa para kay Travis parang ambigat bigat na sa pakiramdam.
Aa is inlove. But not with me. I wish she was. But I couldnt ask her or pleased her to love me. Thats freaking pathetic.
Ugh! Ginulo ko ang buhok ko. At tinitigan muli siya.
Her smile, her eyes. Damn! How I wish that smile were only meant for me. And her beautiful eyes will only focus on me.
Pero alam kong hanggang dito nalang ako. Isang kaibigan.
Slowly, I face towards our cottage looking down , but I never thought I would see,...
a teardrop on my feet.
And at that time I didnt expect that I was crying.
