Druppels van waarde

Hoofdstuk 9

Nova opent haar ogen. Haar hele lichaam ligt sereen in bed. Van de paniek die ze gisteren had gevoeld blijft niks meer over. Wel, blijft er een aanhoudende nieuwsgierigheid over haar hangen. Wat doet BOPLUS nu echt? Nova kan er niks aan doen. Ze is altijd al een nieuwsgierig persoon geweest, zelfs toen ze nog maar heel jong was. Althans, dat is wat haar mama haar altijd heeft verteld. De gedachten aan het thuisfront laten een glimlach achter op Nova haar gezicht, die op hun beurt weer achtervolgt wordt door een triest wordende blik. Haar gezin had ze nu al een aantal dagen niet meer gezien. Zouden ze weten waar ik ben? Zijn ze mij op dit moment aan het zoeken? Misschien komen ze volgende week me hier wel halen.

Er is geen tijd om verder te verzinken in haar gedachten. De dagen zijn hier altijd zeer druk gevuld en vandaag staat er een zwemles op de planning en een middag les volgen in de 'school' van BOPLUS.

Eva had Nova gisteren nog verteld dat de focus hier natuurlijk ligt op gezond blijven, gezond leven en sporten. Dit, doordat het bloed dat door ons lichaam stroomt in goede toestand moet blijven om een sterk medicijn te kunnen afleveren. Maar toch biedt BOPLUS ook iedere maandag en vrijdag een aanbod aan uit verschillende lessen die gevolgd kunnen worden in de instelling. Dit zijn de algemene lessen zoals: Wiskunde, Nederlands, Frans, Biologie,Aardrijkskunde,.. Op die manier, stelen ze toch niet alles van ons en kunnen we nog iets bijleren in de tijd dat we hier opgesloten zitten.

Melanie stormt de kamer van Nova en Elena binnen.

'En ben je klaar om te zwemmen, Nova?' Ze staat bijna te springen van enthousiasme.

Zij heeft er duidelijk heel veel zin in.

'Ja hoor, eventjes rond dobberen in een zwembad doet altijd deugd.' Nova lacht. Opeens gaat ook de badkamer deur open en voegt Elena zich toe aan het gesprek.

'Dames, die zwemles is niet enkel ronddobberen hoor, je moet echt wel intensief zwemmen en veel verschillende technieken leren. Ik ben gisteren al gaan zwemmen daarmee.'

'Nou kom maar op met die verschillende technieken dan!' Melanie maakt aan het einde van haar zin een sprongetje in de lucht.

Iedereen begint spontaan te lachen.

Nova volgt Melanie. Ze kent duidelijk de weg naar het zwembad van buiten.

'Waarom ben jij eigenlijk zo blij om te zwemmen?'

Melanie schraapt haar keel en het lijkt alsof ze zich klaarmaakt om een heel lang verhaal te gaan vertellen. 'Ik ben altijd een waterrat geweest. Ik kan het ook super goed, al zeg ik het zelf. Ik heb altijd mijn zwemdiploma's heel snel gehaald en ik heb ook lessen in synchroonzwemmen gevolgd.'

'Oké, ja dan kan ik me wel voorstellen dat deze activiteit een hoogtepunt voor je is. Waarom ben je gestopt met synchroonzwemmen dan?'

Niet dat ze echt heeft gezegd dat ze gestopt is, daar ga ik gewoon vanuit.

'Oh, ik ben niet gestopt hoor, ik kan het gewoon niet meer doen aangezien ik hier zit...zeg maar.'

De sfeer komt voor een paar seconde in een domper terecht maar als de meisjes al één ding hebben geleerd van hun korte tijd hier in de instelling, is het dat je moet doorgaan. Blijven hangen in het verleden is geen optie.

De zwemles wordt gegeven door Stefanie, de yogalerares. Ze staat in haar strakke, zwarte sport badpak en badmuts klaar in de kleedkamer.

Nova heeft het altijd gehaat om haar om te kleden in dezelfde ruimte als de rest. Ze verkiest liever aparte kleedhokjes, maar daar heeft BOPLUS niet aan gedacht. Er zal wel geen ruimte geweest zijn voor aparte kleedhokjes.