Druppels van waarde

Hoofdstuk 11

Elena heeft nog steeds geen woord gezegd over wat er precies gebeurt als ze weggebracht wordt. Het is moeilijk voor Nova om niet al haar vragen af te vuren maar ze weet dat dit het beste is. Dit geldt ook voor het plan en Nova's mening ten opzichte van BOPLUS. Haar vriendinnen denken gewoon niet op de manier zoals zij denkt daarom heeft Nova besloten om het er niet meer over te hebben. Het wordt een solo expeditie. Als ze dan toch een uitgang vindt zou ze haar vriendinnen wel komen halen en zorgen dat zij ook ontsnappen. Maar het hele plan uitwerken zal ze alleen moeten doen. Of toch niet?

Opeens gaan haar gedachten richting Casper. Ze weet dat ook hij zich heeft aangepast aan zijn leven hier. Maar aan de andere kant weet ze ook nog dat hij volop luisterde naar haar geklaag over BOPLUS. Misschien zal hij het beter begrijpen. Wie weet wilt hij haar zelfs helpen.

Ze wordt uit haar gedachten gerukt wanneer ze de ontbijtzaal binnenloopt en er een andere sfeer hangt dan normaal. Wanneer ze aan de tafel aankomt vraagt ze met haar grootste, geforceerde glimlach :'En Mel, klaar om ons terug uit te leven in de fitnesszaal?'

Haar grote ogen en sombere blik voorspelt niks goed.

Nova fronst haar wenkbrauwen: 'Heb ik iets verkeerd gezegd?'

Alex schraapt haar keel en legt haar appel neer op de tafel: 'Nova, het is bezoekdag vandaag. Eva en ik zien onze ouders niet meer, maar voor jullie is het je eerste keer... dat je hun terugziet... na...je weet wel.'

'Is dat vandaag al?' Nova scant de eetzaal en vestigt daarna haar ogen terug op Alex :'Hoezo zien jullie je ouders eigenlijk niet meer?'

Alex haar ogen veranderen. Het lijkt alsof er een soort vuur in te zien is.

'Alsof ik hun nog wil zien nadat ze me verkocht hebben!'

Nova knikt instemmend. Ze heeft gelijk. Waarom zou ik zelfs mijn ouders terug willen zien.

Het moment dat we naar de bezoekersruimte worden gebracht voelt als een onwerkelijk iets. Het ene ogenblik lijkt het alsof we allemaal criminelen zijn in de gevangenis en we eindelijk onze geliefden mogen terugzien terwijl we aan de andere kant beseffen dat dit niet een vreugdevol weerzien is. Ze hebben ons verkocht. Hoe kan je je eigen bloed verkopen.

Nova wordt uit haar gedachten gerukt.

'Hey Nova, hoe voel jij je erbij? Ik bedoel... het is best raar.' Elena kijkt me met diepe ogen aan. Haar blik is niet meer hetzelfde sinds de allereerste keer dat ik haar zag. Ze hebben haar hier kapot gemaakt.

Het doet me pijn om niet meer dezelfde blik te kunnen zien als op het begin. Elena zat zo vol leven terwijl ze nu uitgedroogd lijkt.

Nova trekt haar wenkbrauwen op en slaakt dan een diepe zucht: 'Slecht, heel slecht. De enige die ik graag wil terugzien is Merle. En jij?'

De uitgedroogde blik verandert al snel in een waterval wanneer er zich tranen vormen in Elena's ogen: 'Ik wil dat dit stopt allemaal. Ik wil blij zijn dat ik mijn ouders terug kan zien. Ik wil ze knuffelen, terug tv kijken samen...Maar dat kan ik niet want... want... je hebt gelijk Nova. Wat hier gebeurt is niet goed. En onze ouders hebben ons verkocht. Ze hebben ons gewoon uit hun leven geband... alsof het niks is. Voor geld?'' Elena veegt de tranen van haar wangen, maar telkens ontsnappen er nieuwe uit haar ogen.

Dit is de eerste keer dat Elena zich openstelt.

Nova opent haar armen en biedt Elena een knuffel aan, die ze maar al te graag accepteert.

Dan maakt Elena oogcontact met Nova: 'Zorg dat je een uitweg vind, ik help je zolang mijn lichaam het toelaat.'

Nova haar mond valt open. Het lijkt alsof Elena afscheid neemt. Nog voor ze iets terug kan zeggen komt ook Melanie bij hun staan. Ook zij ziet vandaag voor de eerste keer haar familie terug.