Her sabah okula küfür ederek uyanmaktan bıkmıştım. Resmen yaz gelsin diye yaşıyordum. Çünkü okul çekilmez bir hal almıştı. Sınavlar , sıcak , ter kokuları , kızların sosyetik parfümleri beni boğuyordu.
Okula geldiğimde her şey normaldi yine kimseyle konusmadan en arkadaki sırama oturdum , kulaklığımı taktım ve gelip geçenlerin yaptığı salak haraketleri izliyordum. Sınıfın "cool" insanı bendim. Kimseyi takmadığımdan bu takma ismi kullanıyorlardı. Sınıfımı sevmiyordum 3-5 kişi haricinde kimse benim için önemli değildi.
Ben gelip geçenleri izlerken kapıdan her gün sırıtan sıra arkadaşım Cemil içeriye girdi ve yanıma oturdu. Garip bir şey vardı bu gün sırıtmıyordu ve tedirgindi. Sanki bama bişeyler anlatıcakmış gibi gözlerimin içine baktı. Cebinden telefonu cıkartıp bana bir haber okutmaya başladı. İzmir Devlet Hastahanesinde ortaya cıkan bir virüs ile ilgiliydi. Bu virüs insanları ölüye dönüştürüp saldırgan bir hale çeviriyodu. İlk başta inanmamıştım ama Cemil hiç olmadığı kadar ciddiydi. Virüsün hızla yayıldığı da yazıyordu.
