Zombi ayağımı yakaladığında ısıramadığını farkettim ve hızlı bir şekilde ayağımı sarsmaya başladım. Yukarıdan zombilere çantalar atılmaya başlandı ki o sırada ayağımı zombiden kurtarıp yukarıya doğru tırmandım. İçeriye girdiğimde Cemil hızlıca beni en alt kattaki depoya götürdü. İçeride Eray ve Hasan'dan başka kimse yoktu. Diğerlerinin nerde olduğunu sorduğumda
Cemil;
-Onları sınıfa kitledik. Bir sınıfta virüs kapan çocuklar olmuş ve okulun yarısı yaratığa dönüşmüş halde. Yiyecek ve içecekler sınıfta anahtarları Eray depoda buldu dikkatlice yukarı cıkmamız lazım.
Hasan uyuklamaya başlamıştı acilen sınıfa gidip güvende kalmalıydık. Kapıdan çıkan Eray sağ tarafta zombilerin olduğunu arka merdivenlerden gidebileceğimizi söyledi. Hızlıca Hasan'ı uyandırıp arka merdivenlerden çıkmaya başladık. Arkadan bir ses duyuldu , Hasan uyku sersemiyle kaykayını düşürmüştü ve onu almak için gittiği anda zombiler koridorda olan yankıyla akın akın geliyordu. Hasana gitme dedimize karşın kaykayının arkasından gittiği anda zombilerin arası da kaldı ve onun acı sesleri bizi hızlandırıp sınıfa ulaşmamız için acele ettirdi. Sınıfa aceleyle girmek için Eraydan anahtarı istediğimizde Eray şoktan çıkamamıştı. Cemil aceleyle anahtarları alıp kapıyı açtı ki o sırada zombiler sınıfa doğru gelmeye başladı. Sonunda kapıyı kapattık. Arkamı döndüğümde sınıfın yarısından çoğu yerinde yoktu hepsi dışarıya kaçıp zombiye dönüşmüşlerdi. Kalan kişiler benim için önemli kişilerdi.
Neyse ki yiyeceğimiz içeceğimiz bizi yarına kadar idare ederdi. Işıkları kapatıp uyumalıydık çünkü yarın okuldan kaçacaktık. Önceden güvenlikten kaçardık şimdi ise zombilerden. 2-3 gün öncesine kadar normal bi yaşantımız varken bu yaşananlar cok garip geliyordu.
Uzun bir süre sınıftakilerle konuştuktan sonra herkes hazırlıklarını yaptı. Sıralardaki demirleri söktük tahtadaki kabloları çıkardık ve kendimizi savunmak için bir şeyler yapmaya uğraştık. Sabah kalktığımızda herkesin içinde korku vardı. Sınıfta benimle birlikte 7 kişi kalmıştık ve okul 3000 zombi ile doluydu.
Plan yapmamız lazımdı nereden kaçacaktık. Arka taraf kedi avcıları zombilerle doluydu. Koridorlar zombilerle. Düşünmeliydik , izlediğimiz dizilerden ve filmlerden başlamalıydık. Aklıma çok iyi bir fikir gelmişti ancak ölü bir zombi lazımdı. Erayla birlikte kapıyı kontrol ettik kapının önünde 3-5 zombi duruyordu ve arkaları dönüktü. Ses çıkarmadan birini öldürmemiz lazımdı ki mümkün değildi. Okul çok büyüktü ve Erayın aklına güzel bir gikir geldi. Kalemi alıp zombiler görmeden koridorun bi ucuna fırlattı. Ses cıkaran kalem zombileri çekerken en arkada kalan zombiyi perdeyle sarıp içeri çektik ve sınıfın sessiz çocuğu Yusuf elindeki demirle zombinin kafasını deşti. Bu sırada kızlar kapıyı kapatıp kilitledi. Zombi ölmüştü ve fikrimi açıkladım herkes iğrensede istemesede mecburlardı. Zombinin kanlarını üstümüze , yüzümüze , elimize ayağımıza sürerek kamuflaj olabilirdik. Bu fikir akıllıcaydı izlediğim dizi "The Walking Dead" a teşekkür ederim😁.
😖Herkes çok kötü hissediyordu yola çıkmaya karar verdikten sonra kapıyı açtım ve zombi takliti yapmaya başladım. Herkes benim yaptığımı yaparak beni takip ediyorlardı. Yavaş yavaş çıkış kapısına gelirken farkedilmek üzereydik. Sessizce mırıldanarak kızlara cesaret verdim.💀
