İLK YAŞANTI

Bölüm 2

"Güven"

"Çünkü bazı cinayetlerde yere kan akmazdı, ama ruh bedeni terk ederdi."

Öncelikle herkese merhaba(⁠^⁠^⁠)

Bu bölümü yazarken gerçekten çok zorlandım.

Ve yazdığım en uzun bölüm olabilir.

Bölümü beğenmenizi umuyorum.

Keyifli okumalar(⁠^⁠^⁠)

✿

Küçük ayaklarıyla arkasına bakmadan kaçmaya başladı küçük kız.

Bunu bir oyun sanıyordu.

Aslında bu bir oyun değildi.

Bu onun kabusuydu.

Ayağına takılan agaç dalı yüzünden yere düştü.

Acıyla sızlanırken halen oyunun peşindeydi eğer oraya Ayhan abisinden önce giderse küçük kız ne isterse yapacaktı.

Ama eğer kazanamazsa Ayhan abisi ne isterse yapacaktı.

Bu yüzden hızla yerden kalktı.

Ellerini birbirine vurup koşmaya devam etti.

Çok az kalmıştı işte.

Kazanacaktı.

Kazanmak zorundaydı.

Kazanacağından emin olduğunda zaferle gülümsedi küçük kız.

Ama gülümsemesi yarıda kalmıştı. Yanından geçen Ayhan abisinin bedeni bitiş noktasında durduğunda küçük kızın dudağında ki gülümseme silindi ve yenilgiyle omuzları çöktü.

"Kaybettim işte.." diye mırıldandı.

Ayhan abisi yanına yaklaştığında "olsun Ceyda," dedi.

"Başka zaman kazanırsın."

Küçük kız sevinçle ellerini birbirine çarptı.

"Kazanırım tabi." dedi gururla.

"Ama şimdi benim dediğimi yapmalısın küçük kızım."

Küçük kız mavi hareleriyle karşısındaki katiline baktı.

"Ne yapmamı istiyorsun abi?"

"Şşş.." dedi katili.

"Bugün bana abi demek yok"