"GERÇEK"
"Kalbinde aklayamadığın bir gerçek var. Sen kaçtıkça o seni kovalar, sen kaçtıkça o seni boğar ve sen kaçtıkça o gerçek seni öldürür."
Herkese merhaba (^^)
Yine size uzun bir bölümle geldim.
Bu bölümü yazarken gerçekten biraz zorlandım ama inşAllah buna deymiştir.
Evet daha fazla uzatmadan bölüme geçelim.
Keyifli okumalar (^^)
✿
Kayboluyordum.
Mahkûm edildiğim bu karanlıkta kayboluyordum.
Oysa yolumu bulduğumu sanmıştım.
Ama ben sadece kaçmışım.
Yüzleşemediğim gerçekten kaçmışım.
Kaçtığım gerçeklerle yüzleştim sanmışım.
Ama sadece sanmışım.
Şimdi kaçtığım o gerçek bütün gerçekliğiyle boğazıma sarılıyordu.
Sıkıyordu boğazımı. Elim boğazıma gidiyor o gerçeği çekip çıkarmak istiyordum.
Korkuyordum.
Belkide sadece korktuğum için kaçıyordum.
Kural buydu ya, kaçtıkça kovalanıyordum bu gerçek tarafından.
Ama nafileydi,
Kaçtıklarım boğazıma bir yılan gibi sarıp beni boğuyordu.
Bende boynumda bir yılanla yaşamayı öğreniyordum.
✿
Gözlerimi yavaşca araladığımda ilk bir iki saniye nerede olduğumu anlamaya çalıştım.
Gözlerim karanlığa alışınca odamda olduğumu anladım.
Ama... ama ben buraya nasıl gelmiştim ki.
En son hatırladığım bilincimi kaybedip düştüğümdü.
Üzerime örtülen battaniyeyi kenara ittiğimde dağılan saçlarımı tekrardan sıkıca topladım. Ayağa kalktığımda halen okul formamla olduğumu gördüm.
Tabi ya okuldan sonra Nil ve derin le kafede saatlerce oturumuştuk. Daha sonra eve gelirken...
Dolabıma yönelip kapağını açtığımda siyah eşofman ve üzerine bol beyaz bir sweet giydim.
Odamdan dışarı çıktığımda salondan sesler geliyordu. İlk ne olduğunu anlamasamda çağanın sesini duyduğumda kalbim hızlandı.
En son beni çok kötü bir halde görmüştü ve ben onun karşısına çıkmaya utanıyordum. Ayrıca tanıdık iki ses daha vardı ama çıkaramamıştım kim olduklarını.
Adımlarım salona doğru ilerlerken elim kalbimdeydi. Son bir adımıda atınca salondaki bütün gözler beni buldu.
Gözlerim ilk onun gözleriyle buluşurken gözlerindeki yorgunluğu gördüm.
Belkide benim yüzümden uyuyamamıştı.
Artık kalbim sadece hızlı atmıyor aynı zamanda da acıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İLK YAŞANTI
HumorKaranlık gökyüzüne bakarak derin nefesler aldı. Gözleri halen gökyündeyken konuştu; "Ben kendimi öldürmek istemedim ki. Ben, ölmemi isteyen tarafımı öldürmek istedim. " Bakışlarım donuklaştı. Yüzüne baktığımda gözlerinden yaşlar akıyordu. "Ama kim...
