RED LIGHTS

°12•

Hyunjin

Το χέρι του ταξίδεψε πάνω στο πόδι μου, το σώμα μου σε φωτιά, τα μάτια του κοιτούσαν στην ψυχή μου, η στάση στην οποία βρισκόμασταν δεν βοηθούσε, τα χείλη μας μιλιμετρα μακριά, η αναπνοή του γινόταν η αναπνοή μου και το αντίστροφο, τα πόδια του ανάμεσα στα δικά μου, το δάχτυλο του κάτω από το πηγούνι μου, η θέληση να νιώθω τα χείλη του πάνω στα δικά μου μόνο αυξανόταν, το χέρι μου κάτω από την μπλούζα του, οι κοιλιακοί του ήταν το καλύτερο πράγμα που είχαν πιάσει τα χρια μου ποτέ. Ο ήλιος και οι κόκκινες κλειστές κουρτίνες του δωματίου μου δημιουργούσαν ένα κόκκινο φως το οποίο έπεφτε στο πρόσωπο του και τον έκανε να φαίνεται πιο σέξι ακόμα...αν αυτό ήταν δυνατόν.

Το ένα χέρι μου ταξίδεψε στα μαλλιά του ενώ έφερε το κεφάλι του πιο κοντά, ένα πονηρό χαμόγελο στα χείλη του ενώ τα μάτια του κοιτούσαν τα χείλη μου, το δάχτυλο του χάιδεψε το κάτω χείλος μου, η φωνή του με έκανε να τρέμω.

Chan: ξύπνα... μικρέ.

Με το άνοιγμα των ματιών μου η αναπνοή μου δυσκολεύτηκε. Ήταν όνειρο... Τι πάει λάθος μαζί μου; ΓΙΑΤΊ ΟΝΕΙΡΕΎΤΗΚΑ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΠΑΣΤΙΚΌ ΤΥΠΑ. Το κόκκινο φως στο δωμάτιο μου έκανε τα πράγματα χειρότερα γιατί μου θύμιζε το απαισι- όχι και τόσο απαίσιο όνειρο...όχι ότι θα μπορούσα να το ξεχάσω ας πούμε.

Χωρίς να χάσω και άλλο χρόνο σηκώθηκα και έκανα την ρουτίνα μου. Όταν κατέβηκα κάτω στο σαλόνι βρισκόταν ο Han και ο Felix με καφέ στο χέρι.

Han: καλημέρα.
Felix: καλημέρα.
Hyunjin: καθόλου καλή μέρα, ΚΑΘΌΛΟΥ. Πρέπει να βρω επειγόντως τον τυπα με το μηχανάκι που χτύπησα.
Han: Hyunjin, συγκεντρώσου, έχουμε σημαντικότερα πράγματα να κάνουμε, σήμερα έχουμε αποστολή συνελθε.
Felix: Hyunjin, είσαι σίγουρος ότι δεν θέλεις να το ακυρώσουμε;
Hyunjin: για κανέναν λόγο. Πες μου ΜΙΑ φορά που ο Hwang Hyunjin ακύρωσε αποστολή.
Han: αυτος ο εγωισμός δεν είναι καλός να ξέρεις, τέλος πάντων, σήμερα είναι σημαντική μέρα ας μην τσακωθούμε, εγώ θα είμαι στο γραφείο μου αν χρειαστείτε κάτι.

Τα τελευταία τα πράγματα μεταξύ μας δεν είναι και τόσο καλά, και αυτό πραγματικά με στεναχωρεί, ο Han είναι από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους στην ζωή μου και δεν θέλω να τον χάσω για κανένα λόγο, και για όλα αυτά φταίει εκείνη η αποστολή, εκείνη η ομάδα, εκείνοι οι δολοφόνοι, ορκίζομαι ότι θα σας βρω όλους και θα κάνω να πληρώσετε για αυτό.

Προσπάθησα να μην τα σκεφτώ τόσο αυτά και να συγκεντρωθω λίγο στην σημερινή αποστολή και στον Felix ο οποίος πρέπει να έχει στεναχωρηθεί περισσότερα από εμένα γιατί κάθεται μόνο σπίτι.

Hyunjin: για πες, τι θα κάνεις με την Areum?
Felix: δεν ξέρω.
Hyunjin: θες να την συναντήσεις;
Felix: ναι, αν και δεν πρέπει να το δεχθώ δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, όλοι μας και εγώ και αυτή το ξέρουμε ότι ακόμα την αγαπάω, ξέρεις η σχέση με την Areum ήταν σαν κάτι που πρέπει να γίνει απλά τότε δεν ήταν ο σωστός καιρός, δηλαδή μέσα μου νιώθω σαν να έχουμε αφήσει κάτι στην μέση.
Hyunjin: δηλαδή, σκέφτεσαι να τα φτιάξετε πάλι;
Felix: δεν ξέρω. Δεν νομίζω, πολλές φορές απλά λέω στον εαυτό μου ότι όλο αυτό το συναίσθημα είναι επειδή δεν ξέρω την αλήθεια γιατί έφυγε...δηλαδή δεν πιστεύω ότι αυτό που είπε ήταν η αλήθεια, προσπαθώ να πίσω τον εαυτό μου ότι θέλω να την συναντήσω μόνο για να την ρωτήσω γιατί έφυγε, γιατί με άφησε, τόσο δεν την άξιζα;
Hyunjin: ξέρεις πάντα λέω κάτι, εάν δεν λέμε τις αλήθειες στον εαυτό μας δεν μπορούμε να τις πούμε στον έξω κόσμο. Εγώ πιστεύω πως πρέπει να ξεκινήσεις από τον εαυτό σου, και αν πονέσει πες την αλήθεια στον εαυτό σου, μετά πες το σε αυτήν. Εγώ σε ξέρω από τότε, ξέρω τον Felix πριν και μετά την Areum, τον ξέρω όμως και μετά την μισή σχέση με την Areum, αυτή η σχέση που εσύ λες ότι ΗΤΑΝ κάτι που έπρεπε να γίνει εγώ λέω ότι ΕΙΝΑΙ κάτι που πρέπει να γίνει. Δεν ξέρω τον λόγο που σε άφησε και αυτό δεν με απασχολεί, το μόνο πράγμα που ξέρω είναι ότι και αυτή σε αγαπούσε όσο την αγαπούσες και εσύ, απλά πολλές φορές οι συνθήκες μας αναγκάζουν να κάνουμε επιλογές οι οποίες θα πονέσουν κόσμο, και θα πονέσουν και εμάς.
Felix: δηλαδή;
Hyunjin: εσύ νομίζεις ότι μόνο εσύ πονεσες όταν αυτή έφυγε και σε άφησε; Εγώ δεν νομίζω έτσι, εγώ νομίζω ότι αυτή πόνεσε περισσότερα, γιατί αυτή δεν πόνεσε τον εαυτό της αλλά και εσένα, κρατάει και αυτό το βάρος στην ψυχή της. Ξέρεις ότι εγώ δεν δίνω δεύτερες ευκαιρίες, αλλά αν δώσεις μια ευκαιρία στην Areum δεν θα είναι η δεύτερη, θα είναι η πρώτη. Η επιλογή σου είναι δικιά σου, απλά εμένα μου λείπει ο χαρούμενος Felix, είμαι σίγουρος ότι και στον Han λείπει, αλλά κυρίως σε σένα. Δεν πρέπει να κλείσεις ποια αυτές τις πληγές; Αυτή είναι η μόνη που μπορεί να της θεραπεύσει.

Ο Felix με κοιτούσε σοκαρισμένος, είναι η πρώτη φορά στην ζωή μου που μιλάω έτσι, αλλά το είδα αναγκαίο σε αυτή την κατάσταση. Μόλις ο Felix άνοιξε το στόμα να μιλήσει, μέσα μπήκε ο Han τρέχοντας.

Han: ΤΟΝ ΒΡΗΚΑ...