ᗰIᑎᗴ ՏᑭᖇIᑎᘜ |» 𝐜𝐨𝐦𝐩𝐥𝐞𝐚𝐭𝐞𝐝 •✓

♡︎. Chapter 15 🍂

........................................................................
........................................................................

Author note ✒

ක්ලාස් රූම් එකේ ඉදන් පඩිපෙල බැහැගෙන බැහැගෙන ආව ටේටේගේ කකුල්වලට එකපාරම බ්‍රේක් වැදුනේ ,

පඩිපෙල ඉවර වෙන තැන ඉන්න කෙනාව දැකලා.

" ප්‍රො--ෆෙසර් නම්ජූන් 🙂 "

ටේට එකපාරම මිමිනුනා. පඩිපෙල බැහැලා යන්නත් ඕනේ...ඒත් ප්‍රොෆෙසර් ඉන්න නිසා යන්නත් බෑ වගේ ප්‍රශ්නයක් තමා ටේට තිබ්බෙ.

Teahyung pov :

දැන් මොකද කරන්නේ...😐 ?!  ප්‍රොෆෙසර් මොකද දන්නෑ මෙතන කරන්නේ...

ආශ් මන් දැන් ඔතනින් ගියොත් අනිවාරෙන්ම මාව නවත්ත ගන්නවා. ඒත් ඉක්මනට ජූහිව හොයාගන්නත් ඕනේ...

මන් හිමීට හිමීට ඉතුරු පඩි ටිකත් බහිනකොටම ,,

👴: ප්‍රොෆෙසර් නම්ජූන් , ගුඩ් මෝනින් !!

🐨: ඕහ් ප්‍රින්සිපල් සර්..ගුඩ් මෝනින් !!

ප්‍රින්සිපල් සර් ??!! 🙁 මන් අයෙත් පඩි දෙක තුනක් පිටිපස්සට ගියේ එයාලගෙන් ටිකක් හැංගෙන්න වගේ.

🙂 දෙයියනේ !!! මෙතනින් යන්න ඉන්නේ මන් විතරයි ද අප්පා....ප්‍රින්සිපල් සර් විතරයි අඩුවට හිටියේ , දැන් ඒකත් හරි වගේ.

ප්‍රොෆෙසර් නම්ජූන් මන් ගැන ප්‍රින්සිපල් සර්ටත් කියයි දැන් ඔතනින් ගියොත් නම්...

ටේටේ, ප්‍රොෆෙසර් නම්ජූන්ටයි ප්‍රින්සිපල් සර්ටයි පඩි කීපයක් උඩින් හිටගෙන කල්පනා කරේ මොකද දැන් කරන්නේ කියලා.

ඒත් ඒ එක්කම,

" බේහ්~ "

ඉන වටේ එතෙන සීතල අත් දෙකක් එක්ක කන ගාව කොදුරන ඒ උනුසුම් කටහඩට ටේ ගැස්සිලා ගියා. ඒත් ඒ කටහඩ අදුරගන්න ටේට වැඩි වෙලා ගියේ නෑ.

🐯: ජේකේ හි-හ්‍යුන්ග්...?? 😳

🐰: ම්ම්හ්..~

ඉනවටේ අතුත් ඔතාගෙන උරහිසෙන් නිකටත් තියාගෙන ඇස් වහගෙනම ජේකේ මුමුනවා.