Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
It’s my fate Don’t smile to me Light on me Because I can’t get closer to you There’s no name you can call me
°•●•°○°○°○°○°○°○○°●°•●•● ♤
Günler geçiyordu...
Duş alıp bitirmiştim ve üstümü giyiniyordum.Giyindikten sonra aynanın karşısına oturdum.
Yeonjun eve çok geç saatlerde geliyordu ve sorularıma cevap vermeyeceğini bildiğim için susuyordum.
Susuyordum ama aramızın soğuduğunu hiss ediyordum ve bu canımı sıkıyordu.
Her gün onun moralsiz suratını gördükçe ağlamak istiyordum.
Tanrıdan tek dileğim bu berbat günlerin bir an önce bitmesiydi...eski hayatımızı istiyordum.
Gizlimizoin saklımızın olmadığı,birbirimize güvendiğimiz eski günlerimizi istiyordum...
2 gün önce aklıma gelen saçma düşünce ile sabaha kadar ağlamıştım. Acaba geç saatlerde gelmesinin sebebi beni aldatıyor oluşu olabilirmiydi?
Eskiden ona kendimden bile çok güvenirken,şimdi ona güvenim gün gittikçe azalıyordu,aramıza giren bu soğuk mesafeler ilişkimizi kötü etkiliyordu...
Birde onu döven adamlar... 'Burada bitmedi' dediklerinden beridir deli gibi korkuyordum.
Aynada bir süre yüzüme baktım. Göz altlarım uykusuzluktan koyulaşmıştı. Her gece onu beklemekten sıkılmıştım ama içimdeki heyecan ve endişe duygusuyla uyuyamıyordum.
Akşam saat yediydi. Ben bu düşüncelerime dalmışken kapı çalmıştı.
"Yeonjun? Ne çabuk.." Dedim kendi kendime odamdan çıkarak, ancak kapıyı açtığımda orta yaşlarda bir adam ile karşılaşmıştım.
Beni itip içeri girmişti ve bağırmaya başlamıştı
"Nerede o piç ?!"
Öyle yüksek sesle bağırmıştı ki irkilmiştim. Sonunda cesaretimi toplayıp konuşmaya başlamıştım.
"K-kimsiniz siz? Kimden bahs ediyorsunuz?"
"Yeonjundan bahs ediyorum tabikide! Ondan başka piç'mi var ha?"
Korkuyordum hemde fazlasıyla....adam etrafına bakıyordu ve gözleri beni bulduğunda baştan aşağı süzüp sırıtmıştı.
"Şaka gibi...Telefonlarımı açmıyor,paramı vermiyor ama eve kız atmayı çok iyi biliyor."
Az önce yabancı birisi tarafından sürtük muamelesi gördüğüm için sinirlenmiştim ve sesimi yükseltmiştim.
"Ne evi? Ne kız atması? Ağzınızdan çıkanı kulağınız duysun! Ben onun sevgilisiyim!"
Tek kaşı havalanmıştı. "Demek sevgili..ha?"
Yutkunup bir adım geri gittim.
"İyi madem,Yeonjunu bekleyelim. Belki kumar borcunu başka bir şekilde ödermek ister,hm?"
Kumar borcu?!
...duyduğum bu iki kelimeyi duymamayı dilemiştim...Beni yine hayal kırıklığına uğrarmıştın Yeonjun....
--------- Merhaba yb Kısaydı sorry ama hikaye böyle. Oy ve yorumlarınızı unutmayın lütfen Luv u
