Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Maybe back then A little Just this much If I had the courage to stand before you Would everything be different now
°•●°●°○°○○°●°●°●°●°●°●°
♧♧♧
"Evet! Tanımıyorum! Tanıyamıyorum!"
Ellerimi saçlarıma geçirdim ve içimde tuttuğum cümlelerin dudaklarımdan dökülmesine izin verdim.
"Sen benim 3 yıl önce tanıdığım erkek değilsin ve olamazsın!"
Dudakları aralanmıştı.Kırıldığı belliydi ama ne yapabilirdim? Sonuçta bende bir insanım ve her şey üst üste geliyordu.
"Ben 3 yıl önce neysem şimdide oyum Yoo Jung!"
"Hah" Demiştim alayla.
"Emin misin? Kendini dışarıdan görmüyorsun.Yaptığın şeylerin farkında değilsin. Sürekli bir sorunla karşılaşıyoruz."
Bir şey demedi. Biliyordu haklı olduğumu.
Önümden geçti ve montunu alıp dış kapıyı sertçe çarptı.
Beni tekrar gözyaşlarımla başbaşa bırakmıştı.
{♤}
Yeonjunla yaşadığım büyük kavgamızın üzerinden 3 gün geçmişti.
3 gündür eve uğramıyordu,buda endişelenmeme sebep oluyordu.
Nerede kalıyordu ki?
Bunu her gece düşünmeden edemiyordum...Lanet olsun ki...
Aramıza kocaman bir buz dağı girmişti resmen.
Ettiğim laflardan pişmanmıydım? Belki evet,belki hayır...çünkü Yeonjun tekrar tekrar kalbimi kırmıştı ve lanet olsunki onu çok sevdiğim için özlüyordum.
En çok sinirlendiğim nokta ise neredeyse tam olmasada benden sakladığı bazı şeyleri öğrenmiştim ama baştan sona kadar anlatmamakta ısrarcıydı...
Keşke saklamak yerine daha önce adam gibi karşıma geçip anlatsaydı.
Gerçi anlatsa bir şeyler değişirmiydi? Sakladığı şeyler hiç iyi şeyler değildi...Korkuyordum ama hala onunla olmak istiyordum. İnanmak istiyordum ona....
