-8-

739 77 112
                                    

Because nothing makes me happier andnothing makes mesadder than you

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Because nothing makes me happier and
nothing makes me
sadder than you.

°°●°○°○°○°●°●°●°●°●°●°●°

♤♤♤

Günler geçiyordu...

Geçen sayısız günler hep aynı ilerliyordu.

Kessinlikle eskisi gibi değildik ve kötü hiss ediyordum...

Neredeyse hiç konuşmuyorduk. Gün içerisinde kullandığımız sözler sadece
'Günaydın'
'Nasılsın'
'İyi geceler'di.

Gece geç saatlerde geliyordu,Tanrı bilir nereye gidiyordu..en merak ettiğim şeyde buydu.

Artık bunu kendime sormaktan son derecede yorulmuştum.

Ben sorsamda sormasamda anlatacağını sanmıyordum. Kumar işini öğrenmiş olsamda o hiç bir şey söylemiyordu. Demek ki gizlediği başka şeylerde vardı.

Bu düşünce ürpermeme sebep olmuştu.

Hatta ne anlatacaktı ki?
'Ben bir yalancıyım,suçluyum'
falan mı diyecekti bu saatten sonra?

Onu seviyor olmam,merak ediyor olmam güvendiğim anlamına gelmiyordu.

Denemiştim ama olmuyordu işte.
Gerçek yüzüyle karşılaştığım için kabullenmek istemiyordum.

Bıkkınca nefes verdim.Evin temizliğini yaptıktan sonra duşa girdim. Ardından mutfağa inip kendime kahve hazırladım. Her gün aynı şeyi tekrarlıyordum. Hayatım çok boştu.

Dolapları açtığımda erzakların azaldığını görmüştüm.

"Off...dışarı çıkmam gerek."

Elime kağıt ve kalem alıp gerekli yiyecek şeylerin listesini yaptım. Telefonumu ve cüzdanımı aldıktan sonra montumu ve botlarımı giyinip dışarı çıktım.

Hava soğuk olduğu için sokakta kimse yoktu ve bu dahada gerilmeme sebep oluyordu. Karşıdaki marketi gördüğümde adımlarımı hızlandırdım ve içeri girdim.

Alış veriş arabasını aldım ve cebimdeki listeyi çıkardım.

Sepetime malzemeleri koydukça gözümde Yeonjunla olan anımız canlanmıştı...

Alış veriş arabasına oturmuştum ve sürüyordu,gerçekten çok eğlenmiştim o gün.
Aklıma gelen bu küçük anı tebessüm etmeme sebep olmuştu ancak gerçekliğe döndüğümde tebessümüm silinmişti.

Kasaya gidip aldıklarımın parasını ödedikten sonra yiyecek dolu poşetleri alıp çıktım ve evime doğru yürümeye başladım.

Hava çok az kararmıştı ama eylülün ortasında olduğumuz için havalar normalden daha çabuk kararıyordu.Bu yüzden adımlarımı hızlandırmıştım.

Kapıdan içeriye gireceğim sırada sesler duymam ile gözlerim irice açılmış ve kalbim hızlı atmaya başlamıştı.

"Bu ses?..."

Evin kapısını açtım ve elimdeki poşetleri yere koyup geri,dışarı çıktım.

Hızlı adımlarla giderken omzuma koşan bir adam çarpmıştı.

"Dikkatl-"
Sözümü kesen şey adamın düşürdüğü kanlı bıçak olmuştu.

Heyecandan nefesim kesilmek üzereydi sanki,adımlarımı hızlandırdım.

Acı ile inleyen birisinin sesini duymuştum ama sonra ses kesilmişti. Dahada hızlanmış ve iki binanı arasında olan dar sokağa gelmiştim.

Yerde yatan bedeni gördüğümde ise donup kalmıştım.

Yeonjun bıçaklanmıştı.

--------
Merhaba ybbb
Boş bir bölüm gibi gelebilir ki öyle ama önümüzdeki bölümler karışık.

Ve aranızda eminim ki kızın tepkilerinin abartılı olduğunu düşünenler var ama bence öyle değil.
Tek olduğu bu dünyada sahip olduğu tek adam var ve  o ona yalanlar söylüyor. Araları gitgide soğuyor.
Sizin tepkiniz ne olurdu?

Oy ve yorumlarınızı unutmayın lütfün.luv u

Truth Untold || Choi YeonjunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin