Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
You know that I can’t Show you me Give you me I can’t show you a ruined part of myself Once again I put a mask on and go to see you But I still want you
°●°●°●°●°●°●°●°●°●° ◇
Yağmur yağmaya başlamıştı.Eylülün ilk günleriydi ve neredeyse her günlerimiz yağmurlu geçecekti.
Ağlayarak iki adamında gözden kayboluşunu izlemiştim.
Yeonjuna baktığımda hala aynı pozisyonda olduğunu görmüştüm.Sanırım onu bu adamlarla görmemi istememişti,çünkü bana bir açıklama borçluydu. Gerçi açıklarmıydı orası soru işaretiydi.
"Yeonjun.." Dedim çenesinden tutup başını kaldırarak.Dudağının kenarı patlamıştı,ve çeşitli yerlerinde küçük yaralar vardı.
Baş parmağımı dudağındaki yarada gezdirdiğimde elimi yavaşça çekmiş ve ayağa kalkmıştı.Kaşlarımı çatıp bende ayağa kalktım.
"Yeonjun o adamlarda kimdi?Neden seni dövdüler...üstelik bu iş burada bitmedi dediler...korkuyorum..."
"Korkmanı gerektirecek bir durum yok....onları tanımıyorum boş ver" Deyip öndem yürümeye başladı ve bu beni fazlasıyla sinirlendirmişti.
Sesim biraz yükselmişti ve aniden dönüp tam önüme dikilip dudaklarını dudaklarıma bastırıp durmuştu öylece.
bu hareketi ile gözlerim irice açılmıştı, sağıma baktığımda yanımızdan geçen insanları farketmiştim.Beni susturmak için yapmıştı,çünkü daha fazla bağıracağımı biliyordu.
Geri çekildiğinde gözlerini kaçırdı ve sertçe yutkunup önden yürümeye başladı. Bende arkasından adımlarına yetişmeye çalışmıştım.
Pes ettiğimi düşünüyorsa yanılıyordu. Daha aramızı yeni düzeltmişken tekrar bana açıklama yapmıyordu....
Yeonjun...ne yapmaya çalışıyordun?.. <♤>
Eve girmiştik. Girer girmez Yeonjun üzerindeki ıslak tişörtü çıkarıp yere fırlatmıştı. Sinirliydi ve düşüncelerine dalmıştı.
Konuşmak istemiştim ama susmuştum.Konuşursam eğer kalbimi kıracağından korkuyordum,çünkü son zamanlarda ne yapabileceğini kestiremiyordum.
Banyoya girdiğimde sıcak suyu istediğim dereceye ayarladım ve başımdan aşağı su akarken gözlerimi kapattım.
Olanları düşündüm. Tekrar tekrar adamların onu dövdüğü sahne aklımda canlanıyordu. Onun kadar benimde canım yanmıştı.
Farkında değildi ama o ne hiss ederse ,bende onu hiss ediyordum. Sorularıma cevap vermeyip geçiştirerek bunu unutacağımı sanıyordu.
Düşüncelerim yüzünden suda kaç dakika kalmıştım bilmiyorum ama sonunda bornozumu giyinip çıkmıştım.
Üzerimi değiştirdikten sonra ilk yardım kutusunu aldım ve salonda sadece üzerinde eşofmanıyla oturan düşüncelerine dalmış Yeonjunun yanına oturdum.
"Yeonjun." Ona sakince seslenmemin ardından irkilmiş ve tekrar önüne dönmüştü. Şu an ona bağırmam fakan gerekirdi ama yapamıyordum. İçimde bir şeyler buna engel oluyordu.
Tanrı bilir neler düşünüyorduda geldiğimi fark edememişti.Keşke özel güçlerim olsaydıda aklından geçenleri okuya bilseydim ama yoktu,çünkü burası gerçek hayattı.Hiç bir şey istediğimiz gibi olmazdı,değil mi?
Elime yara bandını aldım ve yüzünü bana doğru çevirdim.Yapıştırmak istediğimde nazikçe bileğimi kavradı.
Bir şey demedi ve yara bandını yapıştırdım. O ise bana bakmıyordu,bakmak istemiyordu. Belkide soracağımı biliyordu. Yada utanıyordu?
Elmacık kemiğindeki morluğa baktığımda baş parmağımla okşamaya başladım,bu sefer bakışları beni bulmuştu.Elimi yanağından çekmedim ve gözlerine bakmaya devam ettim.
"Anlat lütfen Yeonjun..lütfen..Neden böyle yapıyorsun?"
Başını iki yana salladı. "Israr etme Yoo Jung ben...." Duraksadı. Gözleri dolmuştu.
"korkuyorum ve...ve anlatmaya hazır değilim..lütfen.."
Gözlerimi kapattım ve gözümden yaş akmaya başladı.Baş parmağını yüzümde hiss ettiğimde yine açmamıştım.Dudaklarını dudaklarımda hiss etmiştim.
Bir kez daha..bir kez daha beni bakışların ve dudaklarında susturmuştun ve ben sanki elim kolum bağlıymış gibi bir şey yapamamıştım.
----------
Merhaba yb. Hayal edince her anı farklı oluyor.Umarım ne demek istediğimi anlamışsınızdır. Umarım beğenirsiniz Oy ve yorumlarınızı unutmayın. lütfen Luv u
