Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
This life like a war, I'm always the lo$er..
°○●°●°●°●°●●°●°●°●°●°°
¤¤¤
Acı ile inleyen birisinin sesini duyduğumda dahada hızlanmış ve iki binanı arasında olan dar sokağa gelmiştim.
Yerde yatan bedeni gördüğümde ise donup kalmıştım.
Yeonjun bıçaklanmıştı.
Kanlar içinde baygın bir şekilde yatıyordu.
"Yeonjun!" Diye bağırdım ve Dizlerimin üstüne çöküp yüzünü avuçladım.
"Yalvarırım aç gözlerini!"
Ne yapacağımı bilemiyordum,elim ayağıma dolaşmıştı ve aklıma gelen fikirle
Boynuma taktığım atkıyı çıkardım ve yarasına bastırmaya başladım.
"D-dayan sevgilim taksi bulacağım!"
Daha sonra duraksadım. Onu burada bırakamazdım kan kaybediyordu ve tutmam lazımdı.
"Hanımefendi ne oldu? Yardıma ihtiyacınız var mı?"
Arkamı döndüğümde benimle yaşıt olan bir kız görmüştüm.
Ne yapacağımı düşünürken birden bu ıssız sokakta birilerinin bizi görmesi birazda olsa sevindirmişti.
"L-lütfen taksi çağırın! Kan kaybediyor!"
Kız telaşla başını salladı ve mahallenin girişine yakın duran taksilerin yanına gitti. Kan kaybettiği için yarasına atkıyla bastırıyordum,bu yüzden kessinlile bırakamazdım.
Sonunda taksi geldiğinde kıza teşekkür ettim ve Yeonjunu dikkatlice arabanın arka koltuğuna uzattık. Sol taraftan ise ben oturup başını dizlerimin üstüne yatırdım ve yarasını tutmaya devam ettim.
"Merkezdeki hastaneye Lütfen çabuk olun!"
Taksi şoförü başını sallamıştı ve yola koyulmuştuk.
Günlerdir durmak bilmeyen gözyaşlarım tekrar durmaksızın akıyordu...Yeonjun kollarımda yaşam mücadelesi veriyordu.
