Chapter 17- 𝚂𝚘𝚛𝚛𝚢

76 4 0
                                    

Elthon's POV.

Magiisang oras ko nang hinahanap si Via ngunit ni isang anino man lang niya ay hindi ko makita. I'm starting to get worried na baka may mangyaring masama sa kanya.

𝑵𝒐 𝑬𝒍𝒕𝒉𝒐𝒏, 𝒚𝒐𝒖 𝒔𝒉𝒐𝒖𝒍𝒅𝒏'𝒕 𝒃𝒆 𝒍𝒊𝒌𝒆 𝒕𝒉𝒂𝒕.

Inis, pangangamba at takot ang naramdaman ko sa oras na yon. Bakit nga ba iniwan ko siya don mag isa kanina? '𝒇𝒖𝒄𝒌'

At bakit naman kaya siya pumunta dito sa kakahoyan?

Via's POV.

Damn, ilang oras na nga ba akong palakad lakad dito? Atsaka mukhang uulan yata ah? Badtrip wala pa namang signal dito.

'𝑩𝒖𝒔𝒆𝒕 𝒏𝒂 𝒔𝒖𝒈𝒂𝒓𝒑𝒍𝒖𝒎 𝒃𝒊𝒕𝒄𝒉, 𝒂𝒏𝒈 𝒕𝒂𝒏𝒈𝒂 𝒕𝒂𝒏𝒈𝒂 𝒎𝒐 𝒏𝒂𝒎𝒂𝒏 𝑽𝒊𝒂! 𝑨𝒌𝒂𝒍𝒂 𝒎𝒐 𝒕𝒂𝒍𝒂𝒈𝒂 𝒂𝒚 𝒎𝒂𝒈𝒃𝒂𝒃𝒂𝒈𝒐 𝒏𝒂 𝒚𝒖𝒏? 𝑴𝒂𝒚 𝒍𝒂𝒉𝒊 𝒑𝒂 𝒏𝒂𝒎𝒂𝒏 𝒚𝒖𝒏𝒈 𝒔𝒂𝒕𝒂𝒏𝒂𝒔'

Napabuntong hininga nalang ako at sinubukang maging positibo sa mga pangyayaring nagaganap. Pilit akong naghahanap muna nang masisilungan dahil alam kong maya maya ay uulan na, buti na lamang ay nakasuot ako ng jacket panlaban man lang sa lamig.

Medyo nawawalan na ako ng pag asang makabalik sa kadahilanang di ko na alam kung saang lupalop ako nakarating sa oras na ito.

May nasilayan akong isang kubo, kung tutuusin ay maliit lamang ito ngunit pwede itong masilungan ng tao. Nabuhayan ang loob ko sapagkat kung hindi man ako makakauwi ng mas maaga ay meron naman akong masisilungan at panggatong upang makagawa ng apoy para naman mainitan ako. Paano ako makagagawa ng apoy? Syempre camping yun kaya nagdala ako ng posporo. Hindi naman ininspect yung mga bagahe naming campers kaya naman nagdala ako nito.

Pumunta ako sa kubo tsaka nagumpisang gumawa ng apoy. Mahigit sampung minuto ang nakalipas ay biglang bumuhos ang ulan, mabuti na lamang ay may nasisilungan ako kung hindi ay baka namatay na ako sa lamig. Hindi ako masyadong nangamba dahil alam kong hahanapin ako ni—

"Via!"

Ni Elthon.

"Elthon?" Nakangiti kong tugon.

Magsasalita na sana ako nang bigla siyang tumakbo papunta sa akin tsaka yumakap.

"Alam mo ba kung gaano ako nag alala sayo?!" pagalit niyang tugon. "Papaano kung may nangyari sayo? Papaano kung wala kang nasilungan?! Papaano kung may nangyaring—"

Hinalikan ko siya.

'𝑰𝒏𝒈𝒂𝒚 𝒊𝒏𝒈𝒂𝒚 𝒎𝒐 𝒌𝒂𝒔𝒊 𝒚𝒂𝒏 𝒑𝒂𝒎𝒑𝒂𝒕𝒂𝒉𝒊𝒎𝒊𝒌'

Ako na mismo ang tumapos ng halik tsaka naman siya nagulat at natahimik. Nginitian ko lang siya saka inanyayang umupo sa tabi ko. Nabasa siya ng ulan kaya naman ibinigay ko sa kanya ang jacket ko, nakasuot naman ako ng sweater kaya ayos lang.

"Bakit ka nga ba pumunta sa kakahoyan? Don't tell me this is Elisha's fault?"

Napatahimik ako tsaka nag isip.

'𝑩𝒂𝒅𝒕𝒓𝒊𝒑 𝒌𝒂 𝒕𝒂𝒍𝒂𝒈𝒂 𝒔𝒖𝒈𝒂𝒓𝒑𝒍𝒖𝒎 𝒃𝒊𝒕𝒄𝒉'

Napabuntong hininga si Elthon tsaka nagsimula ulit na magsalita.

"Nevermind, atleast i know your safe. I'll deal with her when we get back" pangiti nitong tugon pero alam kong galit ito.

"I'm sorry Elthon, di ko naman alam na ganito pala yung mangyayari. Ang sabi niya kasi kailangan ng panggatong kaya naman kumuha ako dun at di ko napansing napalayo na pala ako" nakayuko kong tugon

'𝑨𝒚𝒂𝒏 𝑽𝒊𝒂 𝒕𝒂𝒏𝒈𝒂 𝒕𝒂𝒏𝒈𝒂 𝒌𝒂𝒔𝒊'

"As long as your fine, okay na ako dun. Well, i guess we'll spent the night here. Malakas pa ang ulan at hindi tayo pwedeng sumuong kaagad at baka mapahamak pa tayo" he said.

Nagkwentuhan na lamang kami para naman di kami mabagot.

"Imagine noh? Your my bully back then, but now I am your girlfriend" napatawa kong tugon. "Bakit mo nga ba ako binubully Elthon? What did I do wrong to make you mad?" mapakla kong tugon.

Muli, siya ay napabuntong hininga tsaka sinabing,

"When you entered the main gate of Wellston University, I saw you, n-naattract kaagad ako sayo" nahihiya nitong tugon. "At para mapansin mo ako ay mas pinili kong maging bully mo rather than being your friend. Syempre, I am Elthon Miller, anak ng may-ari ng skwelahang yon" proud pa nitong tugon.

'𝑺𝒊𝒓𝒂𝒖𝒍𝒐 𝒕𝒐 𝒂𝒉'

"Tss. Baliw rin to, pwede naman akong kausapin ng matino ah? Bat pa kasi kailangang humantong sa ganun hm? Halos lahat ng studyante sumunod sa yapak mo. In that first week was my worse you know?" malungkot kong sagot.

"Baby, I'm sorry. K-kasi naman n-nahihiya ako, I like you pero di ko naman alam na magiging ganon yung mangyayari" maluha luha nitong tugon.

'𝑨𝒎𝒑 𝒌𝒂𝒉𝒊𝒕 𝒌𝒂𝒊𝒍𝒂𝒏 𝒃𝒂𝒌𝒍𝒂 𝒌𝒂 𝒕𝒂𝒍𝒂𝒈𝒂, 𝒊𝒚𝒂𝒌𝒊𝒏'

FLASHBACK

Papasok na ako ng school gate, bumati muna ako dun sa manong guard nang goodmorning, mabait kasi bat ba? Naglalakad ako sa hallway ng school nang may humarang saking tatlong lalaki. Di ko naman sila kilala kaya nung tatalikuran ko na sana sila ay bigla hinablot ang bag ko at tinapon sa may kalayuan, tsaka naman niya hinagis yung mga librong bitbit ko.

"What the fuck was that for?!" pagalit kong tugon.

'𝑨𝒃𝒂𝒚 𝒕𝒂𝒓𝒂𝒏𝒕𝒂𝒅𝒐 𝒕𝒐 𝒂𝒉? 𝑫𝒊 𝒌𝒐 𝒏𝒂𝒎𝒂𝒏 𝒕𝒐 𝒊𝒏𝒂𝒂𝒏𝒐, 𝒎𝒂𝒔𝒚𝒂𝒅𝒐 𝒚𝒂𝒕𝒂𝒏𝒈 𝒏𝒂𝒂𝒍𝒐𝒈 𝒚𝒖𝒏𝒈 𝒖𝒕𝒂𝒌'

"Ooh feisty huh? Ako nga pala si Elthon Miller, at your service madame' " he talks at me while grinning.

"And? Pakealam ko? Iaano ba kita ha? Bat mo pinakealaman yung gamit ko? Siraulong to naalog yata yung utak" inis kong sagot.

Di niya yata nagustuhan yung inasta ko kaya naman hinawakan niya ang kanang kamay ko nang mahigpit tsaka nagpatuloy sa pagsasalita.

"Don't you dare talk to me like that. You don't know me, I—"

"And you don't know me too Mr. Miller so fuck off and don't you ever stay close to me or else" pagbabanta ko dito sabay pakita sa kamao ko.

'𝑨𝒌𝒂𝒍𝒂 𝒚𝒂𝒕𝒂 𝒏𝒊𝒕𝒐 𝒅𝒊 𝒂𝒌𝒐 𝒏𝒂𝒌𝒂𝒑𝒂𝒈 𝒈𝒓𝒂𝒅𝒖𝒂𝒕𝒆 𝒔𝒂 𝒎𝒂𝒓𝒕𝒊𝒂𝒍 𝒂𝒓𝒕𝒔'

FLASHBACK ENDS

Napailing iling lang ako at natatawa sa mga nangyari last month. Yes, last month pa nangyari ang mga yon and here i am being the girlfriend of my bully.

"What are you smiling for? Look I-i'm sorry for what I did and I—"

Hindi ko na siya pinatapos sa pagsasalita at daglian ko itong hinalikan.

"I love you, Elthon" i smiled.

"I love you too Via" nakangiti rin nitong tugon.

𝙼𝚢 𝙱𝚞𝚕𝚕𝚢 𝙸𝚜 𝙰𝚍𝚍𝚒𝚌𝚝𝚎𝚍 𝚝𝚘 𝙼𝚎Where stories live. Discover now