6.BÖLÜM:ŞÜPHE

13 3 0
                                    

  (5 ay sonra)
        İşte buradayım İtalya'dayım. Son olanlardan sonra kendimi toparlayamadım. Bu durum sınavlarımada yansıdı haliyle. Gerçekler can acıtıyor. Kutudaki gülüklerden sonra biyolojik annemle tanıştım. Onu affetmem için şartları vardı:
1-o hem bir İngiliz hemde bir İtalyan bu yüzden bende bu yerlerden vatandaşlık istedim.
2-Bana gerçekleri anlatmasını istedim,bu madde yalan oldu.

Bu arada gerçek ismim İzabella Salvator muş kimlik falan değişince ismim Açalya yerine İzabella oldum ben hala Açalya ismini kullanıyorum. Biyolojik annemin yalan söylediğini ilk başta anlamadım. Taki evde günlüğünü unutup beni terk edip gidene kadar. İlk başta okumayacaktım ama beni bir notla terkedince açtım okudum. Notta;

Ben sana annelik yapamıyacağım. Annelik çok zor. Umarım beni anlar ve affedersin. Merak etme vatandaşlık hakların kalacak ha velin benim okulla ilgili bir şey olursa imza bastığım alet ve mürekkebi çekmecede. Beni affet. Kendine iyi bak.
                                             Annen
İşt mektup bu. Yani gitti. Bu kadar, bir varmış bir yokmuş. Yine yalnızım. Çok bir şey değişti mi hayatımda, kesin bir cevapla hayır. Merakla günlüğü okumaya başladım. Günlükte olanları kısaca;

En başta beni hiç istememiş. Beni düşürmek için elinden geleni yapmış ama olmamış. Ben doğunca bebeği ölen bir ailenin bebeğiyle değiş tokuş etmiş. Bebek neden ölmüş bunun hakkında bir bilgi yok ama ben o kadından şüpheleniyorum. Ya bu kadar cani olamaz, diye düşünüyorum. Sonra biyolejik babamdan boşanır boşanma onu kurtaran yani doğum sırasıda ölecekmiş. İçtiği ilaçlar yüzünden ama tabi bunu kabul etmemiş suçlu olan benmişim. Bu yüzden yemin etmiş beni öldürmeye. Öleceği sıra vampir biri onu vampire dönüştürmüş ve bu adamlada kaçmış. Bu kaçmanın ve beni öldürmeye çalışmanın cezası olarak tam bir vampir olamamış. Normalde onu dönüştüren vampir güneşe çıkabiloyeken o çıkamıyor veya o vampiri kanı yok ama annemin vücudunda kan dolaşımı var. Uyuya biliyor yani aynı insan gibi ama o bir vampir. Benden bir yüzük yapmamı istedi şimdi o yüzük sayesinde güneşte gezebiliyor.
  
    Her neyse  okulun bahçesindeyim. Etrafta öğrenciler koşuşuyor. Okulda çok fazla vampir kokusu var. Yanıma bir kız geldi. Siyah saçlı, kahverengi gözlü, enerjik bir kızdı."Selam ben Phonix. Okulda yenisin İzabella olmalısın." "Selam, İza sadece İza. İsminin anlamı ne?" "Tamam İza. Anka kuşu demek.Gel seni bizimkilerle tanıştırayım." beni arkadaşlarının yanına götürdü. Konudan okuya geçmesi başımı döndürdü. Çok enerjik biri, yerinde duramıyor içi kıpırkıpır. Hepsinin teker teker isimlerini saydı.
Uzun saşlı, mavi gözlü, uzun boylu olanın ismi Jesika; kahverengi kısa saçlı, orta boylu, yuvarlak gözlüklü olanın adı Serina ve bide Phonix. Grupta ben ve o Türktü sadece diğerleri hep yabancı.
      
   
     
                Ders zili çaldı. Sınıfa gittik. Ders matamatikti. Derse girdiğimde şok oldum matamatik hocam aynı ölen anneme benziyordu. Bu mümkün müydü. Mümkün olmayacak kadar imkansız Bi okadar da çok benziyorlar. Kafamın karışıklığı ne zaman bitecek gerçekten merak ediyorum. Kapıda öylece durduğum sırada hoca elime kitabı verdi ve  beni tek boş yere oturttu. Oda aynı Tolgaya ve sürekli karşıma çıkan kişiye benziyordu. Yada hepsi tek kişi,olabilir.Ona döndüm"Meraba""Merhaba" "Size bir şey sora bilir miyim?" "Tabi" "Acaba siz hiç Türkiyeye gittiniz mi?" çok sakin bir şekilde "Hayır" dedi. Kokusu aynı onunki gibi kokuyordu bu işlerde yanlışlık var. Kesin büyük bir yanlışlık olmalı yada ben aklımı kaçırıyorum. Ders boyunca çaktırmadan bakmaya çalıştığımda göz göze geldik. Vampir gibi kokuyor. Ders boyunca ikimizde birbirimizden her saniyede birazdaha uzaklaştık. Zil çaldığında Bi hızla sınıftan çıktım. Daha fazla sınıfta dursam onu öldüre bilirim. Göz açıp kapayıncaya kadar sınıftan çıkmıştım, arkamdan bana baktığını hissedebiliyorum. Diğer  ders yoktu. Yoklama listesinde ismini duymuştum ismi Dylan. Ders bitti ama diğer derslerede gelmedi. Matamatik hocası aynı ölen anneme benzemesi,kokusu aynı. Ne olduğunu anlamıyorum. Hocanın ismi Amara Stays, kafam iyice karışıktı. Hocada benigörünce anlık bir şok geçirip kendini toparladı. Sınıftan çıkıp okulun arkatarafına geçtiğimde Daylon bir anda karşımda belirdi. "Nasıl böyle hızlı olabilirsin? Sen bir vampir bile değilsin. Sen kimsin?" onu itip kendimden uzaklaştım. Simsiyah gözleri öfkeyle parlıyor. "Ne yaptığını sanıyorsun?" "Üzgünüm" "Üzgün olmalısın?" kafasını yere eğdi.
"ben kimim sorusuna gelecek olursak ben bir avcıyım." geri bir adım attı. "Üzgünüm, kaba davrandım" gözlerini kapattı, okulun duvarına yaslandı"ne yapmaya çalışıyorsun? Önce önümü kesiyor şaçma sapan konuşuyorsun sonrada susuyorsun. Ne istiyorsun?" "Üzgünüm" hızla uzaklaştı peşinden gidip omzundan ağaca ittim "açıklma yapmak zorundasın" "gözlerin İza, morlar" arkamı döndüm. Ah kontrol elimden gitmemeli. Elimde hançerin olduğunu hissettim. "İza sen iyi misin?" "ben bi avcıyım. Benim, benim gitmem lazım." bir anda ordan uzaklaştım.
 
        Diğer bir haftada yoktu Dylan ve Amara hoca. Müdür hocanın izinli olduğunu söyledi. Bu beni fazla tatmin etmedi. Bir şeyler ter gidiyor. Sürekli o gün aklıma geliyor, beni durdurması, beni vampir sanması tuhaf. Hemde çok tuhaf. Bu arada ben okulun yurdunda kalıyorum. Akşamları saat geceyarısını geçince ava çıkıyordum. Yeni bir şeyler var aynı benim gibi avcılarda var. İzler bunu gösteriyor. İzlerin kaynağını bulmam zor maldı. Bir guruba rastladım. Hançer beni seçtiği için lider benim. Artık vampirleri öldürme oranı  azaldı. Vampir okulu var orya alıyoruz ikna edebildiğimiz edemediğimiz maalesef ölüyor. Okulda sadece vampirler yok insanlarda var. Yeni vampirlerin insanların ardındaki yaşamlarını kolaylaştırmak için. Bu arada vampirler arasında kural yıkanlar vampirlerin başı tarafından öldürülüyor. Düzelme şansı olanlar ölmesin diye çok gizli ve hızlı  ilerliyoruz. Hepsine yetişemiyoruz tabi bazıları ölüyor. Gurupta;

-Benden sonra yetkili olan gurubun en yaşlısı Elina
-Gurun en hızlı olan  Lucy
-Teknoloji alanında en iyi olan Selina
-Gurubun en sakin ama Bi okadar da sinirli olan Lola
-Enerjik yerinde duramayan Anya
- Ve lider olan ben.
Gurup böyle ve daha başka kişiler ama ana kişiler biziz. Genel başlık bu. Herşey artık eskisi gibi olmayacak ve iyiyede gitmeyebilir. Nerden nereye geldim. Zaman her şeyi değiştiriyor. Anne ve babamı her geçen gün daha fazla özlüyorum. Keşke yanımda olsalardı.

VAZGEÇMEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin