VAZGEÇME

2.BÖLÜM:CEVABI ERTELENEN SORULAR

Ev ilk defa çok sessizdi. Evin her yerinde anılar bir film şeridi gibi geçiyordu. Gözlerimden yaşların süzüldüğünü hissettim. Annemle babamın kahvaltı hazırlaması, izledikleri filmler, dinledikleri şarkılar, ettikleri danslar, oynadığımız video oyunları, kutu oyunları ve kutladığımız doğum günleri hatırlamak hem güzel hemde acıverici. Annemle mutfakta yaptığımız tatlılar, yemekler ve pastalar; babamla oynadığımız video oyunları, izlediğimiz maçlerı şimdiden özledim. Kalbimde derin bir acı hissettim. Gözlerimden yaşlar yavaş yavaş akmaya başladı.

Meleğim karşıma geçti, yüzümü ellerinin arasına aldı. Bukadar yakından görmek kalbimi deliye döndürdü. Saçları, gözleri, kokusu beni büyülüyordu. Kısa kumral dağınık şaçları, simsiyah gözleri. Gözleri siyah değildi, değişmiş. Ama nasıl? Maske göz hizasındaydı. Elleriyle göz yaşlarımı sildi. Maskeyle uzandığımda geri çekildi. Yüzü anlık değişti ve geri o sakin ifadesine döndü. Gözlerime baktı"hadi sen git üstünü değiştir. Ben yiyecek birşerler hazırlayayım. Hastaneden yeni çıktın karnın açtır. Doğru bildim de mi?" evet dercesine kafamı salladım. "yemeğini ye ilaçlarını iççeksin. Ne yemek istersin." bilmem dercesine dudağımı büzüm, omuzlarımı kaldırdım. "hım. Akşam olduğu için ve hastaneden yeni çıktın için çorba kulağa nasıl geliyor. Yanında kızarmış ekmek Ne dersin?" ok işareti yaptım ve odama gittim. O şimdi bana yemek hazırlıyacak. Rüya mı bu, rüyada lütfen uyandırmayın. Hem yakışıklı hem güçlü hem yemek yapıyor off bu oğlan benim fabrika ayarlarımı bozuyo." Açalya kızım bana bak sakın kendini kaptırma bak bu senin fabrika ayarlarına fena oynar sonra düzelemessin." iç sesim hemen devreye girip güzel anı maffetse zaten. "ama öyle güzel bakıyor ki, of" "duvarlarını yıkıyo ve izin veriyon" "sen Bi sussana güzel anlar bozucusu" "ben seni koruyom bikerede anı bazmuyom." "belli şu güzel anı maffetmenden" "şu an sahte sevgiye iniyorsun" "olabilir" "onu evden gönder" "hayır, bunu yapmayacağım" "sen çıldırdın beni dinle" "sen kapa çeneni" diyip iç sesimi susturdum. Öncelikle duş aldım. Duş alırken yine aklıma ailem geldi. Ağlamaya başladım alışmak çok zor olacak yada kabullenmek. Duştan çıktım.
Üzerimi değişmek üzere doama tekrar döndüm. Yatağın üzerinde hali hazırda bir pijama vardı onu aldım havaya kaldırdığımda tavşanlı çok tatlış bir pijama olduğunu fark ettim. Giyeceğim kıyafetleri bile hazırlamış, bu çok tatlı. Bak yine iç sesim devrede "kaptırma kendini" "sen susuyorsun ve ben anın tadını çıkarıyorum. Bu kadar kötü olayın içinde iyi olan tek şey o. Bikerede senin iyi dediğin kişiyi de gördük. Bak Musa ne güzel aldattı." "ne halin varsa gör" diyip sustu. Yatağın üzerinedeki kiyafetleri alıp giydim. Saçımı kuruttum ve işte hazırım. Aşağıya indim. Masa çok güzeldi. Çorba, kızarmış ekmek muazzam görünüyordu.

Masaya oturdum. Masanın üzerine defter ve kalem bıraktı. "nasıl olmuş?" defteri açtım "çok güzel ellerine sağlık. Şey kızmazsan ve gitmesen birkaç sorum var sana" yazdım. Yüzüme baktı sonra "merak etme ihtiyacın olduğu herzaman yanında olcam sorabilrsin." dedi bende başladım yazmaya. "gözlerinin rengi niye değişiyo? Neden ten rengin beyaz? Nasıl o kadar hızlı hareket ediyorsun? Beni arabadan takla atan arabadan nasıl kurtardın? Evimi nerden biliyorsun? Beni nasıl buldun? Bana neden İzabella diyorsun? Seni neden birtek ben görüyorum? Neden maske takıyorsun? Neden beni koruyorsun? Neden benim hayatımla ilgileniyorsun? Beni nasıl buldun? Benim için neden böyle şeyler hazırladın? Neden kendinde hazırlamanın? Yemek yememe in sebebi ne?" yazdım. Hepsini okudu "istediğimiz sorudan başlıyabiliyoruz demi" başımı evet dercesine salladım. İstediği sorudan başlayınca sanki hepsini cevaplamıyacak. "evet öncelikle ben özel bir diyet uyguluyorum,bu yüzden kendime hazırlamadım ve yemiyorum. Sonra beni birtek sen görmüyorsun hatırla taksiye birlikte bindik ve adresi ben söyledim. En son olarak seni Ne zamandır beklediğimi asla bilemezsin sen benim için özel ve anlamalısın İzabella. "diğer soruları soruları cevaplamadın ama. Bak yine İzabella dedin neden ya neden?" yazdım. "her sorunun cevabını anında alamasın. İlerde herşey öğreneceksin. Şimdi yemeğini bitiriyorsun küçük hanım." dedi. "ben şimdi bilmek istiyorum. Sonra değil. Cevapsız soru olmaz bikerede." yazdım. "cevapları var ama zamanı şimdi değil yemeğini bitir." "tamam zamanı gelince hepsini öğrenirim. Sadece soruların cevaplarını erteledim okadar." "evet cevaplar sonra." dedi ve tartışma sona erdi. Neden şimdi öğrenemiyorum ki?
Yemeğimi yedim. O mutfağı toparladı bende biraz kitap okudum. Aslında mutfağı toplarken bende onu izlerdimde şimdi bayrakları yerlere indirmek olmaz. Yatağıma yattığımda "yarın görüşürüz ben yarın tekrar gelirim. Yeni okul için hazır mısın?" hayır dercesine başımı salladım. "merak etme ben yanında olucam. Şimdi uyu dinlen yarın görüşürüz ben seni alırım." dedi arkasını döndü gidecekken kolundan tuttum. "tamam burada kalırım. Yan odada uyurum. Şimdi yat dinlen merak etme hemen yan odadayım." dedi bende kolunu bıraktım. En azından yanımda kalacak. Buda iyi. Anlımdan öptü vek yan odaya misafir odasına gitti. "yakınlaşması a izin verme, gidince nasıl yıkılacağını düşün ve uzak dur." "sen yine mi başladın konuşmaya, sussana bi. Hemen karalara bağlama." "gidince hatırlatırım sana bu sözünü" "aman hatırlat hatırım kalır" Gözlerimi kapattım ve uyudum. Umarım güzel bir rüya görürüm. ayende yaşıyorum." "birdaha asla asla böyle bir şeyi aklından geçirme. Sen çok iyi birisin. Sen güneş gibisin etrafı aydınlatıyorsun." "birdaha denemem zaten. Sen beni hayata bağlıyorsun."dedi. Anlımı uzun nazik bir şekilde öptü. Kokusu okadar güzeldik bir an için sersemledim. Dünya dışı bir yakışıklılığı, kokusu vardı. Zaman bir an için durdu sanki. Dalıp gitmiş olmalıyımki omuzlarımdan sarstı. İyim dercesine elimi kaldırdım. Sıkıca sarıldı, sanki bıraksa keybolacaktım. Yüzünü görebileceğim konuma geldi, uzunca baktı va başımı göğsüne yasladı ve yattık. Sıkıca sarılıyodum. Kısık ama duyabileceğim bir şekilde ninni gibi sakin Melodie bir şarkı söylemeye başladı. Of sesi harika. Sesi okadar rahatlatıcı yatıştırıcıydıki içimdeki bütün acıyı sildi. O olduğu sürece ben hep rahat olacaktım. Şuan için tek korkum onun gitmesi.Onla yeni bir hayata başlayacaktım. 3 gün sonra bu eve, anılara sonsuza kadar veda edecektim. Ne anılar vardı bu evde. İçimde hiç dolmayacak kapanmayacak derin yaralar açılmıştı. Yoluma annem ve babam olmadan devam edecektim. İstemsizce gözlerimden yaşlar aktı. Eliyle göz yaşlarımı sildi. Kulağıma. "ben senin yanında kalcam. Üzülme ve umudunu asla kaybetme, tamam mı? Mekan ne kadar değişirse değişsin, biz ne kadar yer değiştirsek değiştirelim anılar hep bizm yanımızda kalıcak. Acın geçer demiyorum geçmez, sadece bu acıyla yaşamayı öğreniriz. Unutmassın ama sadece alışırsın ve bu hiç de kolay olmaz. Biliyorum çünkü bende sevdiklerimi kaybettim. Ennemi ve babamı, şimdiki ailem beni evlat edindiler." "nasıl öldüler?" yazdığım kağıtla baktı, önce durdu sonra devam etti. "babam anneme ihanet etmiş, annemde dayanamayıp arabayı uçurum sürmüş. Araba taklalar atmış. Sizin arabayı o halde görünce aklıma geldi seni de kaybetmek istemedim" "beni tanıyor musun?" "Seni uzun zamandan beri bekliyorum. Neyse bu konuları bırakalım ve sen uyuyorsun, anlaşıl Dı mı?" evet dercesine başımı salladım. bu sözler daha fazla rahatlattı. Haklı bu acı geçmiyecek ben yaşamayı öğreneceğim acıyla . Derin bir nefes aldım. Yarın beni neler bekliyor Allah bilir. Yarın yeni okula başlayacağım, nasıl olcak acaba? LGS sınavı var, aynı zamanda İngilter'de ki okulun sınavı da var. Bu arda iş bulmam lazım. Anne, baba ben şimdiden zorlamaya başladım. Sizi şimdiden çok özledim sizi. Keşke yanımda olsanız. Sizsiz buralar hiç aynı olmayacak. 3 gün içinde evden ayrılmam gerek ve yurda gitmeliyim. Nasıl alışacam? Her gün sizin yokluğunuza alışmamlazım. Şimdiden her şey zor olacak. En azından Meleğim yanımda. "ben san şu oğlana bağlanma diyorum, sen son sürat devam ediyorsun." "kötümser olmayı ne zaman son vereceksin? Bir şeyi de güzel bıraksan ağzımın tadını baozmasan olmaz mı?" "ben gerçekleri söylüyorum. Havaya girmeden kendini kaptırmadan gerçekleri bil." "ben belki istemiyorum." "aklını başına al" gözlerim kapalı ama uyumuyorum fark etmiş olsa gerek ki "sen hala niye uyumadın? Yarın okul var. Uymassan göz altında mprluklarla gitmek zorunda kalırsın. Seni gören zombi sanar." hafiften güldü bende güldüm. Küçük bir espiri bile şu an bana iyi geldi. "Şimdi gözünü kapat ve uyu,tamam mı?" evet dercesine başımı salladım. Gözümü kapattım, derin ve rüyasız bir uykuya daldım. Son zamanlarda ihtiyacım olan şey. Sadece uyumak, rüyasız ve sakin bir uyku.