Çaresizliğin getirdiği tedirginlik var bugün kirpiklerimde. Saat hayli geç oldu uyuyamıyorum. Sahibi olmadığım bir şeye, elimde olmadan ait olmaya başlamışım gibi bir tutarsızlık sarıyor ruhumu. Rahatsız ediyor bu his beni. Ya, vazgeçtim sandığım şey aslında zamanla kayba dönüşürse?
Kaderden hesap sorma telaşesi içinde buluyorum çoğu zaman kendimi. Kaderimin iplerinin kendi elimde olduğunu hatırlayınca... aslında geldiğim yere kadar kendim yürüdüm. Kimse zorla getirmedi beni buraya. Peki neden hiç içime sinmiyor burası? Olmak istediğim yerde mi değilim; olmak istediğim kişi mi? Ya da yanımda olmasını istediğim kişilere mi sahip değilim?
Çok soru sormak, beraberinde hep -cevaplarını bulamasam da- farkındalık yükünü getirdi zihnime. Farkındalık içine girdiği her varlığı ya değiştirir ya da yok eder. Kendime sorduğum her soru başka bir ben yaptı beni. Her soruda bir parça 'ben' eksilterek.
Milyonlarca kelimeyi bir araya getirsem yine de anlatamayacağım burukluklara sahipmişim gibi bir gece. Gerçekliği yok. Ama sancısı var. Dün bastırdığım ne varsa bugün baş kaldırmış durumda. Onlara karşı koyup dizginleyecek kadar şefkat duymuyorum kendime.
Her şey bittiğinde nerde olurum, kim olurum bilmiyorum. Kazanmış ya da kaybetmiş olmanın pek bir getirisi ya da götürüsü olmayacak; olsa da farkına dahi varılmayacak kadar umarsızlık hakim. Genelde tüm benim'leri ve benim değil'leri "benim olmalı'lara tercih edip bana sadık olan tüm değerlerime ihanet ederim. Kim olduğumu hatırlatır bu durum bana. Ne kibrim kalır ne de suçluluk duygum. En ben haliyle karşılaşırım kendimin. Suçlama yok, itiraf var. Yargılama yok, kabullenme var.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sustuklarım
Mystery / ThrillerKoca bir yanılgıdan ibaret tüm yaşanılanlar. Bir an sonra artık olmıycaz. Tüm isteklerimiz, hırslarımız, pişmanlıklarımız da bizimle beraber olmamış olacak. Bir zaman sonra, bir zamanlar olmuş olmamızın aslında hiçbir önemi olmadığını bize, bizi hat...
