Bugün, dün eleştidiğim hatalarda boğuluyorum. Birinin bana yaptığında asla ama asla unutmam dediğim, bir gün karşılığını fazlasıyla veririm dediğim hatta intikam planları kurgulayabileceğim hataları daha doğrusu yanlışları bugün gözümü kırpmadan başkalarına yapabiliyorum. "Bir insan bunu nasıl yapabilir, bu kadar mı vicdansız olunur?" dediğim her fiili içimde en ufak bir suçluluk duymadan gerçekleştirebiliyorum artık.
Aslına bakarsanız hayatımın son yıllarında-akıllanmaya başladığımdan itibaren- eskiden olma ihtimalinin varlığından bile korktuğum, vicdan duygusunu bedeninden afaroz etmiş, merhemetten birhaber biri olabilmeyi çok istiyordum. Sonucunu hesaplama ihtiyacı duymadan hareket edebilmeyi ve konuşabilmeyi başarmak büyük hedeflerimdendi. Asla başaramayacağımı bilirdim. Ta ki bağlı olduğum, içinde yetiştiğim sosyal ahlak inançlarımı sorgulayana dek. Benim duyarlılıklarımın ve inceliklerimin bana ne faydası oldu? Ben ince düşündükçe, karşımdakiyle samimiyetim arttıkça onun bana olan saygısının azalması dışında ne geçti elime?
Sanırım eskiden olmaktan korktuğum şeye şuan büyük bir zevkle dönüşüyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sustuklarım
Mystery / ThrillerKoca bir yanılgıdan ibaret tüm yaşanılanlar. Bir an sonra artık olmıycaz. Tüm isteklerimiz, hırslarımız, pişmanlıklarımız da bizimle beraber olmamış olacak. Bir zaman sonra, bir zamanlar olmuş olmamızın aslında hiçbir önemi olmadığını bize, bizi hat...
