Ben yok olmak üzere olan bir kavramın son bekçisiyim. Ben, elimde tüm vazgeçtiklerimle hiç sahip olamadıklarım arasında seçim yapmak zorunda kalıp yine çaresiz bırakılanım. Ben, yolunda taşlar var diye içindekileri bulutlardan yürütüp kendisi yer yüzüne esir kalanım.
Güneşi çok seven birinin, sırf ondan sevdiği şeyi alıyor diye gün batımına bilenme hakkı yoktur. Güneşin, kendisini ısıttığı için ona sahip olduğunu sanan kişiye gün batımı ihanettir. Devam edemeyeceğimi anladığım her şeye yeniden başlıyorum en vazgeçilmesi gereken yerde. Güneşin hiç batmayacağı bir yer bulmalıyız. Hatta gerektiğinde onu saklayabileceğimiz imkanlarımız olmalı. Benim güneşimle benden başka kimse ısınmasın. Benden başkasını aydınlatmasın. Tüm enerjisini bana entegre edip sadece benim için var olsun. Bencillikse evet bencillik! Çünkü aşk bencildir, aidiyet bencildir, sahip olma duygusu bencildir. Kim benim ve ben kiminsem, birbirimizden başkasına sarf ettiğimiz ısı ve ışık bir diğerimize ihanettir.
Başkasının gölgesine sığınıp benim güneşimden ne kadar kaçacaksın? Üşümeyecek misin? Tenin aramayacak mı ışıl ışıl dokunuşlarımı?
Ama bir gün döneceksen eğer, gün batımından önce gel. Hâla ısım ve ışığım varken gel. Bir sonraki safak vakti beni bir başkasına doğmak zorunda bırakmadan gel.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sustuklarım
Misterio / SuspensoKoca bir yanılgıdan ibaret tüm yaşanılanlar. Bir an sonra artık olmıycaz. Tüm isteklerimiz, hırslarımız, pişmanlıklarımız da bizimle beraber olmamış olacak. Bir zaman sonra, bir zamanlar olmuş olmamızın aslında hiçbir önemi olmadığını bize, bizi hat...
