GÜZEL ANLAR 💙5K💙

9.7K 489 136
                                    

               🔮5K okunmamız olmuş 🔮

★★★★★ÇOK MUTLUYUM YAA★★★★★

◇Bu bölümde düz yazı

"İşte öyle oldu." Arda sırıtarak Sefa'nın dediklerini dinliyordu. Mirza ise şu an aşırı sinirliydi ilk buluşmalarında Sefa'nın olacağını tahmin etmemişti. Daha da sinir olduğu şey ise Arda ile iyi anlaşmasıydı.

"Ha bi keresinde Mirza alt taraftaki saha-" Mirza daha fazla dayanamayarak "Tamam yeter kardeşim hadi sen git." dediğinde cevap olarak

"Dur ya hani şu aşağıdaki sahada Halilleri nasıl dövdüğünü anlatacam." demişti ki bu Mirza için son noktaydı. Ulan geldiğinden beri tüm rezil olacağı anıları anlatmıştı Arda'ya.

Mirza aniden ayaklanıp "Hadi Arda" dediğinde Arda'dan önce Sefa ayaklanıp "Nere gidiyoruz?" Diye sormuştu. Birden omuzundan tutulmasıyla sandalyesine tekrar oturtuldu.

"Sen burda kalıyorsun Sefa."
"Yarın bu masada olanları konuşacağız Sefa."
"Ortalıktan sakın kaybolayım deme Sefa."

Sefa yanlış birşeyler yaptığını fark ederek yutkunmaya başladı. "Tamam abim hesap bende siz gidin." demişti.

Mirza Arda'nın beline elini yerleştirerek çıkışa yönlendirmişti. Arda'da şu an mutluydu belki baş başa kalırlardı. Sefa geldiğinde gerginliği gitmişti çünkü gerçekten kafa dengiydi.

Arabanın ön koltuğuna oturup Mirza'nın arabaya yerleşmesini bekledi. Arabaya biner binmez gaza yüklenmişti. Derhal Sefa illetinden uzaklaşmalıydı Mirza.

"Nereye gidiyoruz?" Arda'nın sesiyle bütün sinirleri yumşayan Mirza ona döndü "Çok güzel bir yer biliyorum oraya." dediğinde Arda acaba kızarmı diye tedirginlikle bakarak Müzik açmak için elini uzattı.

Tam o anda da Mirza'nın elini uzatmasıyla elleri birbirine değmişti. Arda hemen elini çekip bacaklarının arasına koyarken Mirza bu haline bakıp yandan bir gülüş sundu ona.

"Hadi bize gidelim yâr..." Arda galiba sadece bu müzik yüklü diye düşünerek dinlemeye başladı.
Karanlık ve sokak lambalarının olmadığı bir yola girdiklerinde Arda biraz tedirgin olmuştu. Şehir dışında yüksek ormanlık alana doğru gidiyorlardı.

Annesinin evhamlı biri olmasından dolayı bu özellik onada gecmiş olmalıydı ki acaba beni öldürmeye mi gidiyor diye düşünmeye başlamıştı.

Yaklaşık yarım saatlik yolun sonunda tepeye çıkmışlardı. Arabayı park edip dışarı çıkan Mirza'nın arkasından bakarken hemen kendide inmişti.

Mirza onu yanına çekerken karşıya bakıyordu. Arda'da kafasını çevirip baktığında nefesi kesilir gibi olmuştu. Bütün şehir ayaklarının altında parlıyordu.

Hevesle Mirza'ya döndü "Burası mükemmel." Tekrar manzaraya dönüp hevesle yerinde zıpladı.
Aralarında ki ufak tefek konuşmalar dışında uzun uzun konuşmaları olmamıştı.

Şu an ki durum ise Arda şehir manzarasına bakarken Mirza gelecekte tüm dünyası olacak manzaraya bakıyordu.

Mirza yavaşça yerinde kımıldayrak tam onun dibine oturdu bedenleri birbirine değiyordu.
Arda bunu fark ettiğinde bedeni kasıldı. Bu adam kendine mi yürüyordu?

Elini belinede hissedince daha da gerildi manzara falan şu an umrunda değildi. "Merak etme üşüme diye yaklaştım sana birşey yapmam." Mirzanın sözleriyle hafif ona doğru dönüp baktı. Ama bu adam çok yakındı.

Tamam annesi demişti yakınlaşabilir diye o zaman sorun yoktu. "Sorun değil." diyerek tekrar önüne döndü. Ama hâlâ kasılıyordu.

Bi 10 dakikalık daha duruşun ardından Mirza'nın 'geç oldu hadi' demesiyle arabaya binip eve doğru yol almışlardı.

Mahalleye girince Arda içindeki yorgunluğu hissedip direkt uyumak istiyordu. Kapının önüne gelince "Herşey için teşekkür ederim. İyi geceler." diyip Mirza'dan cevap gelmesini beklemeden inmişti.

Arkası sıra Mirza'nın kapısının açılmasıyla ona doğru döndü. Birşey mi olmuştu "Hadi." Mirza'nın demsiyle Arda'yı tutup apartmana sokması bir olmuştu. Asansöre ilerleyip. Arda'nın ''Tamam burdan sonra gidebilirim gelmene gerek yok." demesiyle Mirza hâlâ onu dinlemeyip asansöre bindirdi onu.

3.katın düğmesine basıp hareket ettiklerinde Mirza Arda'yı kendine çekip sarıldı. Bu sefer Arda'da karşılık vermişti. Bedenleri ayrılmadan geriye çekilip göz göze geldiler.

Mirza eğilip anlına bir öpücük kondurdu. Ardından yanağına, sonra dudağının kenarınada ufak öpücük kondurup geri çekilmeden bekledi. Arda'dan bir tepki bekledi ya onu itmesini yada yavaşca çekilmesini bekledi.

Arda ikisinide yapmayıp utanarak kafasını Mirza'nın göğüsüne sakladı. Bu hareketiyle Mirza derin nefes vererek daha sıkı sarıldı. Utanınca çok tatlı oluyordu.

Asansörden gelen sesle ayrıldı bedenleri. "İyi geceler gülüm." demişti Mirza "İyi geceler paşam." demişti Arda.

Arda utançla kapıyı hızlı hızlı çaldı. Mirza asansörü çalıştırıp çoktan apartmandan çıkmıştı bile. Kapının açılmasıyla kimin açtığını umursamadan koşarak odasına girdi.

Kendini yatağa atıp sevinç çığlıkları atmaya başlamıştı. Mesaj sesiyle hemen telefonunu eline aldı.

MİRZA : Birşey demedim ama o pantolu bir daha giyme

(GÖRÜLDÜ)

"Tatlı odun yaaaa." diye kendi kendine konuşup telefonuna sarıldı.

◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇

◇Hihihihihiiiiiiiiğğh öpüştürmedim kii

◇oyh yoruldum ama düz yazı yazmak zor ya

◇Beğendiniz mi?

                              💙 5K 💙

HEPİNİZE ÇOOOOOOOOK TEŞEKKÜR EDERİM
♥︎OKUYANLARA
♥︎YORUM YAPANLAR
♥︎OY VERENLERE
♥︎VE TAKİP EDENLERE

♥︎SİZLERİ SEVİYORUM♥︎

AĞIR ABİ |BXB TEXTİNG|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin