AĞIR ABİ |BXB TEXTİNG|

BAR -1-

"Bara gidelim işte abi ya."

"Sefa kes sesini ne barı oğlum." Mirza çatık kaşlarla bakıyordu Sefa'ya. 15 dakikadır  bar mevzusu dönüyordu ortada. Furkan ve Arda'nın başının altından çıkmıştı ama yem olarak Sefa'yı yollamışlardı.

Çünkü Mirza şu an çiğ çiğ Sefa'yı yiyordu. Arda sanki bu işin kendi başının altından çıkmamış gibi köşede oturup Mirza'yı destekliyordu.

"Tamam siz durun, Allah aşkına Sefa bizene bunlardan hadi gidelim biz." Furkan Sefa'nın kolunu tutarken söyledikleriyle Sefa 'sen hayırdır' bakışı atmış ve kolunu çekmişti.

"Iıığğhmm abicim." boğaz temizleme sesiyle bakışlar Arda'ya dönerken uyarı dolu gözlerle Furkan'a bakıyordu Arda.

"Bak bizim bar var oraya gidelim birşey olmaz. Hem Sefa'nın da gönlü kırılmasın." Arda Mirza'ya bakarak güzel şekilde söylemişti. Mirza oflayarak onaylar şekilde kafasını salladı.

"Yaşasın be ben hemen üzerime birşeyler giyip geleyim." Arda hevesle cümlesini kurarken çoktan merdivenlerin oraya gitmişti. "Dünden razıymışsın be gülüm." Mirza'da arkasından seslenmişti.

"Bak lan çek elini oynaşma." Sefa hâlâ kendini ellemeye çalaşan adam'ın elini ittiriyordu. "Görecem seni bu gece." Furkan gülerek Sefa'nın yanağından bir makas alırken Mirza'nın yanına oturdu.

"Mirza bak beni sakın bu gece bu itle yatırma sonra oturamaz olurum." Mirza sinsice gülerken Sefa çoktan Mirza'dan da umudunu kesmişti.

"Ben hazırım hadi gidelim saatte zaten akşam 9'a geliyo kalabalıklaşmaya başlar." Arda cıvıl cıvıl sesiyle salona gelirken Mirza'da ayağa kalkıp ona dönmüştü.

Döndüğü gibi "Arda yukarı." demesi bir olmuştu Arda'nın yüzü düşerken ne olmuştu acaba? anlamaz gözlerle Sefa'ya baktı o mu sinir etmişti?

"Neden ki?"

"Üzerine daha düzgün birşey giy öyle hadi yukarı." Arda'nın üzerinde onun yüzünü açacak beyaz tişort ve bacaklarının güzelliğini ortaya çıkaracak dapdar bir mavi kot giymişti. Açıkcası çok mükemmeldi ve kıskanmıştı.

"Hayırdır lan sana neyi isterse giyer sanane." Mirza çatık kaşlarla Furkan'a baktı. Tamam Furkan dediklerinde haklı olabilirdi ama birşeyi unutuyordu Arda tapılası bir insandı.

"Giydiklerimde birşey yokki paşam normal kıyafetim işte." Arda kırgın sesiyle konuşurken Mirza itiraz istemiyor gibi bakıyordu gözlerinin içine.

Arda gözlerinin dolu dolu olmasını umursamadan kafasını sallayıp merdivenlere yöneldi. Arkasından adım seslerini duyuyordu.

Odaya girince kapı arkasından gelen adamla sertçe kapandı. "Bana öyle kırgın kırgın bakma nasıl gözüktüğünden haberin var mı?"

Mirza'nın dedikleriyle aynaya baktı. İyi de bu her zaman ki giydiği kıyafetlerdi. Üzerini sadece kirlendiği için değiştirmişti.

Arkadan beline sarılan kollarla gözünden bir damla yaşın akıp gitmesi bir olmuştu.

"Gülüşüm üzülmeni gerektirecek birşey yok. Çok mükemmel olmuşsun. Tapılasısın ve sana benden başka kimsenin tapmasını istemiyorum."

Arda'yı kendine döndürüp yanaklarını kavradı. "Sadece biraz daha bol pantolon giyebilirsin." Arda'yı daha fazla kırmamak için ılımlı konuşuyordu.

"Ben kıskanç bir adamım." Omuz silkerek kendini açıkladı Mirza. "Ben bunları giymek istiyorum hem benim bütün pantolonlarım öyle." Mirza kaşlarını çattı ne demek hepsi böyleydi.