S P O K E N W O R D P O E T R Y
— 🌙
— ◍ Tinatapos kona ◍ —
— nakakasawa ng masaktan
— nakakapagod mabalot sa kalungkotan
Ninanais ng kapitan ang lubid ng kasagutan
Paano bang mabuhay ng hindi nasasaktan ?
— bobo , inutil , mang — mang , tanga ...
Ilan lang sa mga kataga na pilit ibinabato ng iba ,
Hindi ko lubos maisip kong paano akong lulugar
Sa mala perpektong mundo nila , saan ilulugar ang
Sarili kung lahat sila ay bulag sa aking lahaga ,
Hangang kailan ngaba ?
— hanggang kailan ko kakayaning lumaban mag-isa
Hanggang kailan ko susubokang ipaalam sakanila
hindi man ako perpekto ay karapatan ko rin namang
Mahalin at bigyan ng halaga ... Eh , paano naman kaya
Kong taposin kona ?
— kung subukan kong tahakin ang mundong
Walang pag patak ng luha ,
- kung subukan kong lumisan nalang at
Tuloyang mag pahinga
Mapapansin niyo kaya sakaling ako ay mawala ?
Ipikit ang inyong mga mata , isiping isang araw
Pag gising niyo akoy wala na ...
Isiping walang ako na sisira sainyong umaga .
iiyak kaba ? Paano kong tinatapos kona ?
Paano kong isang araw makita niyo ang aking
Halaga ngunit lahat ay huli na ?
Ang tanging masasambit mo nalang ay
" ang daya mo naman bakit nang iwan ka ? "
madalas kong kinakaya , pero nakakapagod din pala
Paano kaya kong taposin ko nalang diba ?
Mararanasan ko narin ba kong paano sumaya ?
Hangang dito nalang tinatapos kona .
Ps : Hindi sa lahat ng oras kaya nating lumaban
Kaya saludo ako sa mga taong nagagawa paring tumawa
Kahit ang totoo ay nasasaktan at pagod na sila ...
Yang 🌙
BINABASA MO ANG
Isang Daang Pahina Ng Luha
PoesiaThe truth is, napaparami ang mga tula na nagagawa ko when I felt empty. Kaya kung mapanakit man ang mga kinalalabasan ng piyesa, danas ko man o imahinasyon ko lang, ang bawat lungkot o sakit na mararamdaman mo pagkatapos mag basa, yon din yong mismo...
