Marvel ile Hayal Et

Zehirli Öfke- Eddie Brock

"Tamam babacım, biraz alışveriş yapmam gerekiyordu ama birazdan oraya gideceğim. Ama marketten çıktıktan sonra halletmem gereken bir şey var, şimdiden haberin olsun." Diğer elinde market sepetini tutarken telefonu kulağına tuttu ve geçerken bir şeylerle doldurdu.

Babasının derin sesi kadını endişeyle karşıladı, "Neden Wesley'e söylemedin? Adamlardan birine ihtiyacın olanı almasını sağlayabilirdi." Kostümü olmadan dışarı çıkmasının tehlikeli olduğunu düşünüyordu.

Sütü ararken küçük bir kahkaha attı kadın. "Biliyorum ama bazen normal bir hayat sürüyormuş gibi davranmayı seviyorum."

"Bay Fisk, siyah maskeli adam hakkında bir güncellememiz var." Telefonda Wesley'nin kısık sesini duydu.

"Tamam prenses benim gitmem gerekiyor."

"Tamam baba, sen işine bak. Sonra görüşürüz," diye telefonu kapattı kadın. Tam kasaya doğru ilerlerken büyük bir figüre çarptı.

"Ah çok özür dilerim iyi misin?" diye kadını tuttu.
"Senin hatan değil, özür dileme."
"Özür dilerim." Kendini aynı hatayı yaparken yakalayınca güldü. "...Ah yine yaptım."

Kadın sırıtarak, "Sanki bi alışkanlık" dedi. Adamla ilgili bir şeylerin yolunda gitmediğini hissedebiliyordu. Her zaman kötülüğün cazibesine kapıldı kadın, ve adam da bir tür kötülük hissedebiliyordu.

'Bu kadını sevdim, kendini tanıştır!' dedi adamın içindeki o derin ses. "Sen sus," dedi adam karşısındaki kadını unutarak.

"Efendim?"

Hemen konuyu değiştirmeye çalıştı. "Ah kendimi tanıştırmadım, ben Eddie Brock." diye ellini uzattı kadına.

Kadın gülümseyerek adamın elini sıktı.

"Ben de Felicia Hardy."

☁︎

yazardan- Aklıma bu fikir geldi ve evden çıkmadan çabucak yazayım dedim. Ne düşündüğünüze bağlı olarak bunu bir seri yapabilirim:)