Marrying Him

Chapter 12

Unedited.

Phoebe's POV

Isang buwan....

Isang buwan na ang nakalipas pero wala pa ring nagbabago.I even thought that 'that' night was just a dream....but I know it's not.I wish.....I know there's something inside me that hopes and wishes that everything will going to be a pure bliss and that night was the start but....no.Akala ko pagkatapos nang gabing 'yon magiging okay na kami,maaayos na ang relasyon namin pero. . .hindi pala.Akala ko........akala ko lang pala 'yon.

Since that night,wala pa kaming matinong pag-uusap at madalas lang din kaming magkita.

After nang honeymoon namin ni Calix ay lumipat kami sa isang two-storey house,pagkatapos ay wala na.

Pagkagising ko nun kinabukasan ay sinabi niya sakin na lilipat kami,tapos yun na.Naging malamig na siya sakin,parang bumalik lang ulit kami sa dati na hindi nagpapansinan kasi hindi din naman niya ako pinapansin.Para lang akong hangin na dinadaan-daanan niya sa tuwing magkakasalubong kami.

Masakit.... sobrang sakit lalo na at umasa ako.Ibang-iba kasi siya nung gabing 'yon e,parang may na-feel akong love and care.......or I'm just assuming.Yan kasi,assume pa.

Napabuntong-hininga ako at tinanaw ang garden,mas nalungkot lang ako sa nakita kasi 'yong mga bulaklak malungkot rin tignan,parang nakikisabay sa pag-e-emote ko.Nasa terrace ako,naka-upo sa mono block chair.Nakakalungkot kasi maggala dito sa loob ng bahay kasi hindi homey 'yong feeling,it feels like just a house......an empty house.

Hay.For sure madaling araw na naman uuwi si Calix tapos aalis din agad,para ngang dun na siya nakatira sa opisina niya e.Sa sobrang tutok at didicated niya sa trabaho,nahahalata ko na umiiwas lang siya sakin.

I'm two months pregnant now,and I can say that I'm doing okay.May mga araw na sobrang nalulungkot talaga ako dahil sa sitwasyon namin ni Calix,I feel like I am being rejected.Pero as much as possible ay chine-cheer up ko ang sarili ko 'pag nalulungkot ako kasi may nabasa ako sa internet at sinabi rin ng OB ko na kung ano daw ang nararamdaman ko ay nararamdaman din ng bata.

"Ate,ito na po ang fresh buko juice niyo"napalingon ako kay Ade.

Nahawa ako sa ngiti nito,ang ganda kasi palagi ng ngiti niya e.Ade is our housemaids daughter,tuwing walang pasok sa school ay nandito si Ade,umuuwi lang siya 'pag malapit na gumabi.

Tinanggap ko ang isang baso na may lamang buko juice,nagpabili ako ng buko kanina kay Nang Nela,mama ni Ade at katulong namin dito sa bahay.Nag-iisang katulong lang si Nang Nela,minsan kasi ay gumagawa ako ng mga gawaing bahay saka madalas ay tumutulong ako sa kaniya.

"Salamat,Ade"pasalamat ko.

This days ay nagke-crave ako ng buko juice,pero 'yong fresh hindi 'yong processed juice.

Hindi ko lang alam kong buko juice ba ang pinaglilihian ko or I just simply crave buko juice.Minsan kasi diba may pagkain tayong gustong-gusto kainin,kahit 'yong mga hindi buntis.

"Ah ma'am?"

"Ano 'yon,Ade?"nagtatakang tanong ko.'Yong reaksiyon kasi niya parang siyang naiihi na ewan.

"Aahmmmmm.......gusto ko po sanang ipagpaalam si mama"mahina nitong ani.

Mas lalo akong nagtaka."Bakit?May something bang nangyari?"kunot-noo kong tanong.

"Ah kasi po si ate Eera umuwi kaninang umaga,gusto po sana naming sorpresahin si mama......kung okay lang naman po.Promise po babalik din naman po agad si mama kinabukasan"