"Please love, please Sirene.. Don't leave me.. Hindi ko kaya. I don't know what to do." Bakas sa mukha nito ang matinding pangamba sa asawa.Pabalik-balik ang lakad niya hanggang sa may munting boses siyang narinig. Gumaan ang loob nitong nakita ang anak niyang naghihikahos mula sa pagtakbo.
"Papa!" mangiyak ngiyak na pagsalubong ng anak niya sa kanya. Hindi mapigilan ni Marcus na yakapin ang anak dahil sa kaiiyak.
"Hush baby, Mama will be okay. Just pray okay?" Habang himas nito ang likod, ay pinapagaan nito ang loob ng bata.
"Will my baby sister be okay?" inosenteng tanong nito sa Ama.
"Yes your sister will be fine okay? just always trust." Everything will be fine I promise. tugon nito sa sarili.
"Kuya dinala ko nalang yan rito kasi nagpupumilit e."
"No its fine" sagot niya kay Reese bago kinuha ang mga gamit rito.
"Marcs. Kape? gusto mo?" aya ni Ace rito.
"Oo nga Marcus alas sais na ng umaga at kagabi ka pa hindi kumakain." dagdag ni Sarsi.
"I'm fine. Wala akong gana." matamlay na sagot nito sa dalawa.
"Papansin" bulong ni Ace pero narinig ito ni Sarsi.
"Hoy ikaw na hudas na parang sea urchin! Kala mo di ko narinig ha" panduduro nito sa kanya.
"Luh, feelingera ah."
"Ang sabihin mo gusto mo pansinin rin kita. Ha! kapal."
"Langyang--"
"Can you please stop bickering you two." saway ni Marcus sa dalawa at napahilamos sa mukha "It's been 21 hrs ang tagal na"
"Marcus kumain ka muna iho."
"Nanay, I can't leave Sirene." Tiningnan niya ang mga tao na kasama niya "Umuwi na muna kayo para makapag ayos kayo ng sarili niyo." nagtinginan ang lahat sa mga suot nitong naka long gown at naka pang amerikana.
Napailing nalang si Marcus at akmang pipikit muna konti ng lumabas ang doktor sa operating room na nag opera sa asawa niya.
Bigla siyang tumayo at umaasa ng magandang balita. Sabay ring nakinig lahat ng pamilya nito at ni Sirene.
"Doc.. H-how's my wife?" kabang tanong niya sa doktor.
"Your wife had broken bones but gladly your baby is safe I mean both of them are safe of course. Napag alaman naming pinrotektahan niya ito ng throw pillow ang tiyan niya and her seat belt were fastened properly. Well so If a pregnant woman is seriously hurt in a car accident, she may get hypovolemic shock. Because the infant is well-protected in its amniotic fluid, it should survive unless the stomach or uterus are ruptured. So yes a miracle happened." Anunsiyo at paliwanag ng doktor na dahilan ng mapaiyak siya sa tuwa pati na rin ang kaniyang mga kasama ay naka hinga ng maluwag dahil sa magandang balitang hatid nito.
"Thank you doc, thank you so much, Lord thank you so much." napaluhod siya dahil sa di mapigilang saya na nararamdaman nito.
"They are safe thanks to Him and ang mangyayari nito ay maghintay nalang kayong magising ang asawa mo." ani ng Doktor.
"Oh thank God. The child is also safe" halos mawalan ng balanse ang ina ni Marcus sa balita kaya inalalayan kaagad nito ng ama niya.
Nakita niyang galak na galak ang lahat. Hindi makapaniwalang nakayanan ito ng asawa ang nangyari.
"Kuya, si Bianca nga pala naipakulong na. Gusto ka raw kausapin ng mga pulis at hinihingi ang statement mo."
"Tsaka na pag nagising na ang ate mo. I don't wanna leave her yet." sagot nito na ikina iling ni Reese sa kanya.
"Yaan mo na crazy in love yung kuya mo sa ate mo" Bulong ni Sarsi sa kanya.
"Oo nga e sana all." titig nito sa kanya.
Hours later dumating ang pulisya at tinanong si Marcus ng kung ano na may kinalaman sa naganap. Binigyan siya nito ng folder na may papeles sa loob.
He doesn't needs to know what's inside.
"As we observe, Miss Fortajales needs help. If you want to proceed and maybe you agree with this, you need to sign the papers." pagpapaliwanag ng pulis sa kanya.
He signed the papers and handed them to the pulis. "Gawin niyo yung dapat at ang nararapat sa kanya. Ayoko nang makagulo pa siya sa pamilya ko."
"Yes Mr. De Marco. We surely will. Thank you." Tango lang ang bigay niya sa mga pulis at umupo na siya ulit sa pang isahang sofa sa kwarto na inukupa nila sa ospital.
Bahagya siyang lumapit sa asawa at hinawakan ang kamay nito. "Love wake up. You should see how grateful I am that you and our baby is safe. Thank you. I really thank you for fighting." Hinalikan niya ito na may isang luhang namimilisbis sa kanyang pisngi nung naramdaman niyang gumalaw ang kamay ni Sirene ay bigla siyang tumingin sa mukha nito at pinunas ang sariling luha.
"M-Marcus?" Isang salita pero parang libo libong kurenyteng dumaloy sa katawan ni Marcus at bigla nalang siyang tumayo sa kinauupuan.
"You're awake."A smile finally plastered on his lips, "J-Just wait here love I'll call the doctor" Dali daling lumabas si Marcus sa kwarto at tinawag ang doctor para impormahing gising na ang asawa.
Agad namang nagsidatingan ang doktor at mga nurse kasama ang ina nito at ang mga kamag anak upang suriin si Sirene. Luckily, the feedbacks were nice and good.
"She just now needs enough rest. Hindi basta basta ang nangyari sa kanya. She can barely talk dahil sa nangyari dahil nag cause ito ng trauma sa kanya. But please bare with her she needs your assistance Mr. De Marco." ani ng doktor.
"I will and I should doc, thank you very much." Tinapik lang ng doktor ang balikat nito at saka lumabas na ng kwarto.
"Ay salamat sa Diyos anak gising ka na! Hindi mo alam kung paano kami nag aalala pati tatay mo napaluhod ng nanalangin." Mangiyak iyak na sabi ng ina.
"Ate nag aalala na si Mavy sayo. Hindi siya nakasama dahil ayaw rin naming makita ka niyang nasa ganyang postura. Baka hindi na talaga yun maka tulog kakaisip sayo."
"Marcus you should take care next time of your wife! If you only know how persistent I am to torture that brat!" Gigil na sambit ng ina ni Marcus pero pilit itong pinapakalma ang kanyang ama.
"Ma, Nanay, everyone, minimize your worries will you? Ma s-stress si Sirene sa inyo. Everything's gonna be okay. I will settle everything upang wala nang mapahamak pa dahil sa nangyari. Sirene wants peace and rest. Can you give that to her?"
Everyone was silent. Later, they all sit and eat lunch with them.
An hour passed, they bid each other's goodbye and they all leave the room with silence. Only Marcus was the one who only left in the room with Nanay.
"Love is there something you want? Are you hurt? Are you hungry? Can you eat?' sunud-sunod na tanong niya rito dahil sa labis na pag aalala nang mapagtanto ang sinabi ng doctor bago lang.
"Uhm.. Can you move your hand? If there's something you want?" just then, sirene moved her hand a little so that means she needs somehing.
Marcus' face lit up when his wife reply.
"What do you want my love?" He asked.
"W-water" In a second, Marcus got up and guided Sirene to sit and to drink water.
"Is there anything else you like love?" He was so adamant to ask if Sirene wants something but Sirene just shook her head to say nothing.
Later, a doctor enter their room and told them something about Sirene's condition. They just listen well and nodded as a reply.
3 weeks after Sirene's discharge in hospital, they do therapy and visit OB-GYNE for the check up.
"So far, the baby was good. Well of course its good to say its healthy. Just take good care of yourself Sirene. We can't afford any accidents to come." Ani ng Doctor ng paalalahanan sila.
"Opo doc, salamat ng marami." Sagot nito sa doctor.
Kapagkuan ay umuwi na sila upang makapag pahinga si Sirene. Patuloy parin itong nagpapagamot at nagpapahinga para sa kapakanan niya at sa magiging anak nila ni Marcus.
BINABASA MO ANG
My Only Desire
RomanceGusto ko lang naman magtrabaho at matulungan ang pamilya ko kaya napilitan akong makipagtalik sa boss ko para sa malaking halaga hanggang sa di inaasahang may nabuo pala matapos ang apat na taon. (Photo cover not mine) Slightly matured content Autho...