LOSER//JİKOOK

11

Tüm gün boyunca sıramda öylece oturmuştum. Karnımın acıktığını hissediyordum fakat yemek yemeyecektim.

Lakin bu sağlığım açısından zararlı olabilirdi. Azcıkta olsa birşeyler atıştırmalıydım. Sonunda sıramdan kaktım ve yemekhaneye gittim.

Üzerime sözde 'yanlışlıkla' dökülen tonca yemeğin olduğu yemekhaneye.

Girer girmez gözüme çarpan ilk şey jungkooktu. İlk defa onu tek başına otururken görmüştüm. Öylece bir yere dalmış bakıyordu.

Ondan hala nefret ediyordum fakat bu son günlerde çok değişikti.
Yemekhaneye gelince yine herkes bana bakıyordu. İşte bu his çok rahatsız ediciydi. Eskiden yüzüme bakmayan insanların şuan öylece beni incelemesi çok iğrenç bir duyguydu.

Yemeğimi alıp oturduğumda jungkook hala öylece baygın baygın sadece bir yere odaklanmış bakıyordu.

Onu umursamadan saatlerdir guruldayan karnımı azda olsa doyurmaya çalıştım. Fakat bir süre sonra yanıma gelen kişilerle birlikte bu gerçekleşemedi.

"Merhaba jimin "

Bunlar başka sınıflardan kızlardı. İzin bile istemeden öylece yanıma oturmuşlardı.

"Jimin okul çıkışı belki bizimle biraz takılmak istersin ha?"

Açıkçası istemiyordum. Hala herkes çok sahte geliyordu. Onları kibar bir şekilde reddetmem lazımdı.
Yada
Daha cool bir şekilde?

"Üzgünüm ama bir başkasına sözüm var kızlar "

Hepsi birden oflamaya başlamıştı.

"O zaman hafta sonu gelsen?"

Denemekten zarar gelmezdi. Böyle bir ortama katılmak ve neler yaptıklarını görmeyi her zaman isterdim. Fakat bunların hepsi sadece görünüşüm değiştiği içindi. Eski halim olsa yüzüme bile bakmayacak kızlardı bunlar.

"Pekâlâ o halde hafta sonu olur "

Kızlardan biri hemen telefon numaramı istediğinde bende vermiştim. Ardından ise afiyet olsun diyerek yanımdan kalkmışlardı.

Ben ise yemek faslını daha fazla uzatmamak adına kalkmak için hazırlandım. Lakin jungkook 10 dakika önce ki gibi hala aynı haldeydi.
Tanrım cidden nolmuştu bu zır deliye?

Tam arkasından geçerken durdum.

Jimin intikamını al.

İntikam? Hayır çocukmuyum ben canım.

Bir kere olsa da onlara yaşadığın şeyleri yaşat.

Elim birden çorba kasesine uzanmıştı
O an tekrardan jungkookun beni rezil ettiği anlar gözümün önüne gelince sinirle kasede kalan çorbayı jungkookun üstüne boşaltmıştım.

Jungkook biran daldığı yerden gözlerini çekip hızlıca arkasını dönmüştü.

Beni görünce ağzı yavaşça o şeklini almıştı. Bunu ben yapınca baya şaşırmış olmalıydı.

"Napıyorsun sen be"

Sesi ise şaşkın çıkıyordu.

"Üzgünüm jungkook ya bak kesinlikle yanlışlıkla oldu yanlış anlama"

Alaylı bir şekilde söylediğim bu cümleden sonra jungkook sinirlenmişti. Bunu kasılan yüzünden anlayabiliyorumdum. Hızlıca kirlenen ceketini çıkardı ve elime tutuşturdu.

"Madem yanlışlıkla oldu jimin temizlemekte sana düşer öyle değil mi?"

Boş gözlerle elimde ki cekete baktım.
Şuan yemekhanede ki herkes sadece bizi izliyordu.

Yavaşça elimde ki ceketi masaya bıraktım ve jungkooka biraz daha yaklaştım.

"Bende sana kirlettiğin tüm ceketlerimi getirsem temizler misin?

Susuyordu. Şuan rolleri değişmiş gibiydik ilk defa jungkook karşımda susuyordu. Bir süre yüzüme baktıktan sonra sinirle ceketini masadan geri alıp yemekhaneyi terk etmişti.

Benim ise aklım nerdeyse 1 dakika sonra kendine geldi.

Park jimin yoksa sende mi onlar gibi oluyorsun?