LOSER//JİKOOK

22

Kendimi huzursuz bir şekilde yatağıma bıraktım.

En son jungkook hızlı hızlı önden yürüyordu ve ben de onu takip ediyordum. Sonra ise şehir merkezini bulmuştuk. Jungkook hiç birşey söylemeden ilk bulduğu taksiye binip öylece gitti. Ardından sadece bakakaldım.

Onun ardından ise bende bir taksiye bindim ve eve gittim. Saat neredeyse
5 olmuştu ve annem bu saatte eve geldiğimi görünce oldukça telâşlanmıştı. Ona tekrardan bir kaç yalan söyleyip eve gelmek zorunda olduğumu söyledim. Bu sıralar cidden iğrenç bir yalancı olmuştum.

Fakat elimden gelen bir şey yoktu.

Sonunda kendimi uykunun kollarına bırakmıştım. Fakat jungkook ile olan yakınlaşmamızı hatırladıkça mideme hançer saplanmış gibi bir ağrı oluyordu.

Lakin bu olanları sabah mantıklı bir kafa ile düşünecektim. Şuan sadece uyumak istiyordum.

JUNGKOOK

"aptal jungkook nerdeyse onu öpecektin"

Sinirle kendimi yatağa attım. Resmen sinirden saçımı başımı yolacaktım.

Kendime hakim olamamış ve jimine olabileceğinden çok fazla yaklaşmıştım.

Eğer o an telefon çalmasa onu öperdim. Jiminde buna istekli gibi duruyordu fakat

Korktum.

O an geçmişte yaşadığım şeyler tekrardan gözümün önüne gelince korktum.

Kimseye güvenmiyordum ki ben.
Şuana kadar kimseyi isteyerek öpmemiştim, kimseden hoşlanmamıştım, kimsenin elini tutmamıştım. Ama bugün jimin tüm algı sistemimi yok etmişti.
Onu o an öpmek istedim. Sarılmak istedim. Saçlarına bedenine dokunmak istedim.

Aklımın başıma gelmesi uzun sürmüştü. Lakin yinede korktuğum başıma gelmemişti.

Jimin bana iyi gelmiyordu. Onu her gördüğümde saçma sapan düşüncelere kapılır olmuştum. En iyisi ondan uzak durmaktı.
Şimdilik ise derin bir uyku çekmek istiyordum.

Jimin

Şuan derse odaklanmam çok zordu. Jungkooku her gördüğümde. Geçen gece olanlar akıma geliyordu. Sürekli onu görmek ister olmuştum bir anda. Tenefüste nereye gitse gizlice arkasından takip ediyordum.

Sürekli yoongi ile buluşup konuşuyorlardı. Onun dışında yaptığı pek bir şey yoktu. Ben ise gizlice uzaktan onu izliyordum.

Ayni takıntılı aşıklar gibi.

Sürekli durup düşündüm.
Ne yapıyorum ben diye. Fakat kendime engel olamıyordum. Sürekli onu görmek hatta konuşmak istiyordum.

Yine tenefüs zili çaldı ve jungkookta sırasından kalktı. O sınıftan çıktıktan bir süre sonra bende sıramdan kalkıp koridora çıktım. Jungkook ortalarda gözükmüyordu. Biraz daha yürüdüm ve 10. Sınıfların katına geldim. Genelde bu katta ki çoğu sınıf boş olurdu. O yüzden jungkook ile yoongi bu boş sınıflarda otururlardı. Onları çoğu kez burada görmüştüm.
Fakat şimdi etrafta ne jungkook ne de yoongi vardı. Umutsuz bir şekilde tekrardan sınıfa dönecekken biri kolumdan tutup beni bir sınıfa soktu.
Tanrım nerdeyse korkudan aklımı kaçıracaktım fakat bu kişisinin jungkook olduğunu görünce derin bir nefes verdim.

Aklıma haftalar önce Jungkookun beni yine boş bir sınıfa sokup ağlattığı gün geldi. Yine aynısını yapabilir miydi?

"Jimin senin derdin ne?"

Kaşlarımı çattım.
"Ne derdi?"

Jungkook sinirle güldü.

"Sabahtan beri beni takip ettiğini fark etmedim mi sanıyorsun"

Şuan tamamıyla sıçmıştım. Jungkook cin gibi bir şeydi. Elbet onu takip ettiğimi anlamış olmalıydı.

"Ben seni neden takip edeyim ki"

Jungkook gözlerini devirdi. Bunu yapınca çok sinir bozucu gözüküyordu.
"Bilmem. Neden beni takip edesin ki?"

Oda aynı ses tonuyla soruma soruyla karşılık vermişti.

Kısa bir süre ikimizde sustuk. Sadece bahçede ki öğrencilerin sesleri sınıfı dolduruyordu.

"Proje ödevini hala yapmadık bu arada farkındasın değil mi?"

Bu Tuhaf sessizliği bozan jungkook olmuştu.
Doğru hala ödevi yapamamıştık. En son jungkook bizim eve geldiğinde çok ta güzel şeyler yaşanmamıştı.

"Yani eğer sen yine bir aksilik çıkarmayacaksan en kısa sürede tekrardan yapabiliriz"

Jungkook cebinden telefonunu çıkarıp bir kaç şeye baktı.
"Bu akşam 7 de bizim eve geliyorsun sana konum atarım"

Telefonunu geri cebine koyup yaslandığı sıradan doğruldu.
"Ve beni de takip etmen hoş bir davranış değil haberin olsun"

Bunu dedikten sonra ise sınıftan çıkmıştı.

Tanrım cidden ödevi jungkookun evinde yapacaktık. Onun evini her zaman merak edip durmuştum. Acaba onlarca hizmetçi. İstediğin her şeyi anında ayağına getiren çalışanlar falan olacakmıydı?
Yani ben genelde filmlerde hep öyle görüyordum.

Fakat şuan tek istediğim hemen okulun bitmesiydi.
Tanrım çünkü yine jungkook ile birlikte olacaktım. Şuan Düşünmesi bile yüzümde aptal bir gülücüğe yol açıyordu.