[U] Chapter 7 ဟိုင်းမျဲ့ဟိုပီ

113 21 3
                                    

ထန်မဟာပြည်မှ ယောင်းရင်းများ! မင်္ဂလာပါ~~!

ညအချိန်ရောက်လာပြီး ခြံဝန်းအတွင်းမှာ တိတ်ဆိတ်နေသည်။ တခါတရံ ခွေးအော်သံကြားရသော်လည်း တချို့အိမ်များတွင်သာ မီးထွန်းလျက်ရှိသည်။ ဟုန်ကျွင်းအနောက်မှ မိစ္ဆာငါးလိုက်လာပြီး ပွစိပွစိပြောသည် - "စောစောလာဖို့ ကျွန်တော်ပြောတယ်မလား? ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်စကားနားမထောင်ဘူးလေ။ ခုတော့ လူတွေအားလုံး မရှိတော့ဘူး။ အလင်းရောင်မရှိ၊ မီးမရှိတဲ့ ဒီလောက်ညအမှောင်ကြီးထဲမှာ *အိမ်နာမည်တွေတောင် မမြင်ရတော့ဘူးဆိုတော့ ဘယ်လိုလုပ်ရှာတွေ့မလဲ?"

*အိမ်နာမည် - အိမ်ရှေ့အပေါက်မှာ ဆိုင်းဘုတ်ပြားလိုပုံစံနဲ့ အိမ်ရှင်နာမည်ရေးထားတာမျိုး

ဘုံတီးသံအချက်ပေါင်း ၃၀၀၀ ပြည့်သွားပြီး ညဉ့်နက်သွားတဲ့အထိ ဟုန်ကျွင်းမတ်တပ်ရပ်နေခဲ့သည်။ ခေါင်းမာမာနှင့် တအိမ်ပြီးတအိမ် တံခါးခေါက်၊ လမ်းမေးရတော့သည်။ အိမ်ပေါင်းများစွာကို တံခါးခေါက်ပြီးတဲ့အခါ အ,နေသောအဖိုးအိုတယောက်နှင့် ဆုံလေသည်။ ထိုအဖိုးအိုက ဟုန်ကျွင်းမျက်နှာရှေ့မှာ မီးအိမ်ကိုမ, ဝေ့ယမ်းပြသည့်သည်အခါ ကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောပြီး လှည့်ထွက်လာရတော့သည်။ လမ်းကြားမှာ အိုဟောင်းယိုယွင်းနေသည့် အိမ်ယာတခုနှင့် ဆက်စပ်နေပုံရသည်။ အဆောက်အအုံအထဲကို လာရောက် ပြုပြင်ထိန်းသိမ်းမှု မရှိတာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ မသိ။ အထဲမှာ မြက်ရိုင်းပင်များနှင့် ပြည့်နှက်နေသည်။ ပေကျံသွားမည်ကို ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ဘဲ မြေကြီးပေါ်တွင် ဟုန်ကျွင်းလှဲချလိုက်သည်။ အလွန်ပင်ပန်းနေ၍ မြေကြီးနှင့်ထိသည်နှင့် ချက်ချင်းပင် အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။

ထိုည မိုးကောင်းကင်မှာ မဲမှောင်နေသာတိမ်စိုင်များက လရောင်ကို ဖုံးအုပ်ထားသည်။ ရှင့်ချင့်နန်းတော်အတွင်း လေပြေတဝှေ့တိုက်ခတ်သွားကာ ခန်းဆီးများ ယိမ်းနွဲ့သွားပြီး ဖယောင်းတိုင်မီးစများ ငြိမ်းတော့မည့်အလား တလှပ်လှပ်ဖြစ်သွားသည်မှာ လင်းတလှည့်မှောင်တလှည့်နှင့်။

*ထောင်းထျယ့်အဆင်အနက်ရောင်ဝတ်ရုံနှင့် လူကုန်ထံအမျိုးသမီးတဉီးသည် မျက်နှာကွယ်ထားသော ခေါင်းဆောင်းဝတ်ရုံများနှင့် လူ၃ဉီးနှင့်အတူ ခန်းမထဲတွင် တည့်တည့်မတ်မတ် ထိုင်နေသည်။ ထို ၃ ယောက်ထဲမှ တယောက်က သွေးစွန်းနေသော ဓါးတချောင်းတင်ထားသည့် လင်ဗန်းတချပ်ကို ဆက်သသည်။

Tianbao Fuyao Lu Myanmar Translation (天宝伏妖录)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon