| Bölümler Tamamlandı | Konu Değiştirildi |
| WattpadFantasyTR / Aşk Ateşiyle Kavrulan Fantastikler okuma listesinde. |
Bir gece vakti tanışan iki yetişkin. Biri kedi ruhu, biri de kuzgun bedenine sahip güzel sesli siren ruhu. Geçmişleriyle birbirle...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 1 - Yanlış Kedi
Apartmanın üçüncü katında, kapının önünde sade giyinmiş ve elindeki siyah taşıma kafesi tutan ablama bıkkınlıkla baktım. Hemen sonra da kafesteki siyah kediyi gördüğümde gözlerimi kapatıp bir süre öylece durdum. Gözlerimi açtığımda bana gülen ablamı gördüm. "Abla, neden bana veriyorsun ki bu kediyi? Ben kedilerden hiç hoşlanmıyorum, sen de bunu benden iyi biliyorsun!" sözlerime rağmen gülerek kafasını iki yana salladı. Omuz silkerek kafesi sertçe göğsüme bastırdı.
"Uzatma canım! Kocamla beraber dışarıda güzel bir akşam yemeği yemeyi ve eve bir gece boyunca dönmemeyi planlıyorum! Bu yüzden de uslu kardeş olup benim için Zeytin’e bakacaksın!" dedi. Sinirle dudağımı ısırarak kucağımdaki kafesi tuttum.
Hayır, daha yeni şehir dışından geldim ama şu yaptığına bak! Sırf zevk için kardeşine böyle bir şey yaptırmak... Of, abla ya!
Büyük kafesi iki kolumla da kucaklayarak, "Tamam, ama... Bana karşılığını vermek zorundasın!" sözlerimle beraber işaret ve orta parmağıyla alnımdan itti.
"Evet, evet hadi git!" sırıtarak kafesin kulpundan tuttum. Arkamdaki merdivenlerden birer birer ve daha sonra da ikişer ikişer indim. Apartmanın ağır demir kapısını çekerek yavaşça kararmaya başlayan gökyüzüne baktım.
"Ah, Zeytin Bey! Sizin yüzünüzden nişanlımın yanına geç gideceğim!” kafese baktım. “Ona sürpriz yapmak istemiştim." ona bakmayı bırakıp hızlı adımlarla kapıdan ayrıldım. Sırt çantamı daha sıkı tutarak yolun sağ tarafına dönüp olabildiğince hızlı adımlarla kaldırımdan ilerledim. Sokağı dönmek üzereyken birine çarptım. İkimiz de aynı anda elimizdekileri yere düşürdük. Yere düşen kafese korkuyla baktım. "Zeytin!" diyerek düşen siyah kafesin yanına diz çöktüm.
Kedilerden hoşlanmayabilirim ama cani değilim. Ve kafes yere çok sert bir şekilde düştü.
Korkuyla kafesin içine saklanan kediyi baktım. Onun hızlı nefesler alan ama yara almamış halini gördüğümde gözlerimi kapatarak, "Çok şükür iyisin!" kafesi yerden aldım. Ayağa kalktığımda bana çarpan kişi de başka bir kafesle yerden kalktı. Siyahlar içinde spor tarzında giyinmiş, uzun boylu sanırım 1.83 boyunda, sarı saçlı, beyaz tenli ve kehribar gözlü adamı izledim. İnsan görünümlü böyle bir yakışıklı dünya da var mıymış! Elindeki kafes, bendeki kafesin aynısıydı. Tuhaf! Kafesi kucaklayarak, "Çok özür dilerim beyefendi. Çok dikkatsizdim!" kehribar gözlerini kısarak gözlerime baktı. Sonra da kafese baktı.
"Sorun değil hanımefendi." hemen sonra da arkamda bir yere baktı. Dişlerini sıkarak, "İzninizle gitmeliyim." geri adım atıp birden arkasını döndü ve koşmaya başladı. Bu sırada da yanımdan birkaç adam geçerek onu takip etti.
