| Bölümler Tamamlandı | Konu Değiştirildi |
| WattpadFantasyTR / Aşk Ateşiyle Kavrulan Fantastikler okuma listesinde. |
Bir gece vakti tanışan iki yetişkin. Biri kedi ruhu, biri de kuzgun bedenine sahip güzel sesli siren ruhu. Geçmişleriyle birbirle...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
26. BÖLÜM
Arabaya bindiğimizde sessiz kaldım. Ama Afran bakışlarını üzerimden çekmedi. Bu nedenle ona gülümsedim. "Bir sorun mu var?"
"Benim değil, senin var? Kimdi o?" sorduğunda direkt konuya girmesine şaşırdım.
"Bir şey değil, önemsiz biri aradı ben de kapattım."
"Pek önemsiz durmuyor?"
"Önemli olsaydı konuşmaya devam ediyor olurdum." dedim sabırsız bir şekilde. Ama farkında olmadan da sesimi yükseltmiş oldum. Tek kaşını kaldırdığında, "Özür dilerim, bağırmak istemedim."
"İsteyebilirsin. Sorun değil, sadece bana ne olduğunu söyle." derin nefes aldım. Önce camdan dışarıya sonra da ona baktım. Ona bahsetmem gerekiyor. Ondan bir şey saklamamam gerektiğini zor yoldan öğrendim sonuçta.
"Şey... Geçen sefer karşılaştığım ve... Beni hatırlamadığı için şey olan arkadaşım var ya. O..."
"Seninle görüşmek mi istiyor?" çıkarımına karşı sadece kafamı sallayarak onu onayladım. "Sen istiyor musun?"
"Bilmiyorum." dedim. Tekrar camdan dışarıya baktım. Bu hareketimle beraber sol elimi tuttu. Ona baktığımda elimi dudaklarına götürüp nazik bir şekilde öptü.
"Korkuyor musun?" gözlerini izledim. Hızlı nefes alamaya başladığımda elimi sıktı. "Vira, sakin ol. Cevap vermek zorunda değilsin." dedi daha fazla nefes zorluğu çekmeme izin vermeyerek. "Sakin ol."
"Sakinim."
"Sakinsin." boşta olan eliyle de yanağıma dokundu. Bunu yaptığında sağ elimle elini sıkıca tuttum. Beni kendine çekip sarılmamı sağladı. Bunu yaptığında ağlamaya başladım.
"Afran... Be... Ben ne yapacağımı bilmiyorum." dediğimde elini sırtıma koyup yavaşça sıvazladı.
"Bilmek zorunda değilsin, sadece her şeyi akışına bırak." dedi beni kendinden ayırıp. İki elini de yanağıma koyup dağılan saçlarımı düzeltti. "Sadece bırak. Eğer kötü gitmeye başlarsa senin arkanda olduğumu hatırla! Ben senin hep arkandayım."
"Sen benim hep arkamdasın."
"Evet."
"Ama ya... Ya sana karşı bir şey yaparsam?" sorduğumda güldü.
"Sen bana karşı olsan da ben her zaman senin yanındayım."
"Beni bırakma." ellerini tutarak kafamı boynuna koydum. Bu hareketimle derin nefes alarak kulağıma fısıldadı.
