Bölüm 11

8.6K 490 26
                                    

11

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

11. BÖLÜM

Öfkeme hakim olmaya çalışarak otoparkta ilerledim. Adımlarım hızlıydı çünkü sinirimi attığım hızlı adımlarla gitmesini bekliyordum. Ama daha da sinirleniyordum. O pisliğin kendinden emin bir şekilde bebeğimi sahiplenmesi o kadar sinirime dokundu ki az kalmıştı yüzüne vurmam için. Ama yapmadım ve pişmanım.

Arabaya yaklaştığımda babam ve ablam karşılıklı konuşmaya devam ediyorlardı. Ve Alper ise hemen arkamdan geliyordu. Kavga çıkartmama bir nevi de Alper engel olmuş oldu. Eğer o olmasaydı suratına kesinlikle bir tane geçirirdim. Ama o aptalın beni yargılayan bakışları bunu yapmama engel oldu.

"Vira?"

"Mehir ablacığım."

Dediklerinde ikisinin de yüzüne bakmadan yanında durdukları arabanın kapısını açtım. "Kızım ne oluyor?" kolumu tuttu. Arabaya binmemi engellediği için yüzü yerine sadece eline baktım. Ardından da yüzüne baktım. Eli yavaşça gevşediğinde Alper araya girdi. Kaba bir şey söylememi engellemek için araya girdiği titreyen sesinden belli oluyordu.

"Mehir Hanım, sakin olun. Yine tansiyonunuz çıkabilir. Hamile olduğunuzu unutmayın." dedi. Dikkatimi üzerine çektiğinde göz ucuyla ona baktım. Ama konuşmak yerine kolumu çekip arabaya geçtim. Kapıyı çok sert kapattığımda Alper'in yüzü bir anda düştü. Arabasına düşkündü ve bu beni durdurduğu için hak etmiş sayılır.

• • •

Karşımda kendinden emin duran hali yüzünden yumruğumu sıktım. "O asla Sarıkan olmayacak."

"Öyle mi?" sordu. Benimle dalga geçiyordu. Bu her halinden belli oluyordu. "İnan bana sen de o da Sarıkan soyadını alacaksınız ve sen buna karşı hiçbir şey yapamayacaksın." dedi. Sözlerine dayanamayarak göğsünden onu ittim.

"Ölürüm daha iyi!" dedim. Ama o ciddiyetle göğsünde olan bileklerimi tuttu.

"Ölmek, bunu aklından geçirme. Çünkü yakında benim karım olacaksın." dedi. Sözleri üzerine bileklerimi tutan elinden kurtulmak için daha da kendimi zorladım.

"Bırak beni! Ben asla senin karın olmayacağım."

"Öyle mi? Ah, Vira. Sana söz veriyorum yarından itibaren herkes sana Sarıkan demeye başlayacak ve sen ne olduğunu anlamayacaksın bile. Çünkü ruhun bile duymayacak kadar saf ve aptalsın!" dedi. Sözlerine dayanamayarak bileğimi ondan kurtardım. Geri adım attım. Ona yumruk atmak için hazırlandım ama tek bir hareket yapamadan hemen arkada duran Alper'i gördüm.

Yanlış Kedi | TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin