Bölüm 8

9.7K 529 25
                                    

8

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

8. BÖLÜM

Uçağın bagajı için teslim edilen kutuları sessizce izledim. Eşyalarımdan çok daha başka şeylerin olduğu belli olan dört koliye daha fazla bakmayı bırakıp anneme döndüm. O ise büyük bir ciddiyetle kolileri dikkatle taşıyan çalışanları izliyordu. İçinde ne olduğunu sorsam asla bana söylemez, bu nedenle fazla ses çıkarmadan uçağa bineceğimi söyleyip anneme sarıldım. Ardından da Naz'ın tuttuğu kafesi aldım. Onu da hayvanların bulunduğu bölüme koymak için benden aldılar.

Buradan çabuk gitmek istediğim için hiç ses çıkarmadan her prosedürü eksiksiz yerine getirip uçaktaki koltuğuma ilerledim. Naz da hemen arkamdan ilerleyerek benim yanımdan alınmış koltuğa oturdu. Alper de hemen yanına geçti.

Naz'a dönerek, "O kolilerde ne vardı?"

"Astım ilacın ve eşyaların."

"Saçma, bavulum dışında başka eşyalarım yok." dedim. O ise bana bakma zahmetine gitmeden kemerini bağladı. Sonra da dik durarak,

"Kemerini bağla." dedi. Başta yapmak istemesem de görevli de aynı uyarıyı verince mecburen kemeri bağladım. Bu sırada sorulardan kaçmak isteyen Naz elindeki ses geçirmez kulaklığı kulağıma takıp sus işareti yaptı. Bu açıkça yol boyunca beni rahatsız etme, ama kibar diliyle biraz dinlen anlamı içeriyordu. Ne kadar diğer kolileri de sormak istesem de en sonunda kollarımı birbirine bağlayıp sessizce camı olmayan cam kenarında oturmanın ne manası olduğunu düşündüm. Annem bulduğu ilk uçakla beni şehirden kovduğu için ekonomik sınıf ve sözde cam kenarı olan koltuğu bana ayırtı. Bu sinir bozucu durumu daha fazla çekmek istemediğim için sessizce arkama yaslanıp uykumun gelmesini bekledim.

• • •

Uzun uykusuzlukla dolu uçuştan sonra kendimi sersemlemiş hissederek uçaktan çıktım ve benim için ayarlanan arabaya kadar uyuşuk uyuşuk ilerledim. İki koruma da benim bu halimden dolayı bir yerlerden tekerlekli sandalye ya da akülü araba bulup gelmeyi bile planlayacak kadar sersem bir şekilde beni izlediler. Onların saçma isteklerini reddederek en sonunda bizi bekleyen arabaya geçtim.

Son iki güne kadar ablamın evine gitme fikrinde olan annem, ablamdan aldığı iğrenç tehditler ve tabi benim işime yarayan çirkef sözleriyle anneme başka evde kalmam gerektiği fikrini kafasına soktu.

Kucağımda uslu uslu duran Mira'ya gülerek baktım.

Ablam sırf Mira için beni evine almayı reddetti ve bunun sonucunda annem beni babamın oteline göndermek zorunda kaldı. Aslında bunu hiç istemiyordu ama babamın da benim hamile olduğumu öğrenmesiyle durumlar iyice karıştı. En sonunda da babamın sinirli hali, annemin sinirine üstün gelerek baba gazabına gönderilmek üzere buraya geldim.

Yanlış Kedi | TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin